رکورد دختران آرارات به این زودی شکسته نمی‌شود

نارینه­­ اردشیان که بعد از دو سال با تیم گروه بهمن به بازی در سوپرلیگ آ بسکتبال بانوان بازگشته است، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما توضیح داد: دو سال به دلیل به دنیا آمدن فرزندم در سوپرلیگ بازی نکردم. البته پارسال تمرینات خود را شروع کرده بودم؛ اما بازگشت کمی زمان می‌برد که طبیعی است. با این وجود، هدفِ حضور دوباره در مسابقات باشگاهی را در سر داشتم، هر چند که در این دو سال هم به عنوان کمک مربی در کنار عادلی و متشرعی، مربیان تیم آرارات بودم.

بازیکن سابق آرارات از سال ۸۴ تا ۸۹ یک دوره با این تیم به چهار قهرمانی و دو نایب قهرمانی رسیده بود و بار دیگر در سال‌های ۹۲ و ۹۳ به نایب قهرمانی و قهرمانی سوپرلیگ رسید. بازیکن سابق آرارات با اشاره به این سوابق تاکید کرد: دوست داشتم همراه تیم آرارات به لیگ بازگردم؛ اما آرارات امسال در سوپرلیگ شرکت نکرد. از طرفی آیرین آرتونیان همبازی سابقم در آرارات هم خداحافظی کرده است و تینا عیسائیان همچنان خارج از کشور است، هر چند او هم به بازگشت علاقه دارد.

وی افزود: دقیقا در دو سالی که تینا ایران نبود، من هم در لیگ بازی نکردم. حالا که متوجه بازگشتم شده است، شاید او هم برگردد. ما بازیکنان آرارات خیلی برای بسکتبال ایران زحمت کشیدیم و از دهه گذشته، پنج بار قهرمان سوپرلیگ شدیم، رکوردی که شاید به همین زودی شکسته نشود.

اردشیان که یک دوره هم همراه تیم دانشگاه آزاد قهرمان سوپرلیگ شده بود و در مجموع شش قهرمانی را تجربه کرده است، درباره تیم گروه بهمن گفت: حالا هم خوشحالم که با هم تیمی‌های سابق تیم ملی در مسابقات باشگاهی همبازی شده ام. تیم خوبی در کنار طائرپور سرمربی گروه بهمن داریم. با کمک خدا این تیم برای قهرمانی تلاش می‌کند. خوشحالم که با آن‌ها به مسابقات برگشته ام و دلم برای بازی تنگ شده بود.

بازیکن گروه بهمن درباره شرایط سوپرلیگ بسکتبال بانوان تاکید کرد: کیفیت لیگ به نظرم با توجه به شرایط اسپانسر‌ها نسبت به دوره‌های قبلی ما متفاوت است. نمی‌توانم دروغ بگویم، بزرگترین ناراحتی من به دلیل غیبت آرارات است که از هشت سالگی در این تیم بازی کرده بودم. البته این مسائل گاهی از دست آدم خارج است. امیدوارم حالا که فیبا مجوز پوشش اسلامی را در مسابقات بین المللی صادر کرد، همه برای سال‌های بعد و روز‌های خوب دست در دست هم بگذاریم.

اردشیان درباره تصور همه بر خداحافظی او گفت: از سال ۸۴ به تیم ملی دعوت شده بودم و شهریور ۹۴ نخستین بار همراه تیم ملی در اردوی ترکیه بازی کردم. بعد از آن مسابقات هم از تیم ملی کردم. با این وجود دوست داشتم به مسابقات باشگاهی برگردم که با توجه به شرایط این موضوع را اعلام نکردم تا زمانی که شرایط برای بازگشتم مهیا شود.

وی ادامه داد: در آن زمان که از تیم ملی خداحافظی کردم؛ دوست داشتم دوباره برای تیم ملی هم بازی کنم. حالا در قالب باشگاهی به بازی برگشته ام.