سنگ اندازی امریکا در مسیر تشکیل دولت وحدت ملی فلسطین

 در ماههای اخیر مصر با نزدیک شدن به حماس تلاش کرد با ایفای نقش میانجیگری تشکیلات خودگران فلسطین  در کرانه باختری و حماس در نوار غزه را به هم نزدیک و آنها را به تشکیل دولت وحدت ملی متقاعد نماید و سرانجام فتح و حماس به توافق دست یافتند  هرچند بخشی از این توافق سری و محرمانه است اما بخش های اعلامی آن حاکی از توافق دوجانبه این دو گروه در باره اعاده حاکمیت فتح و تشکیلات خودگردان در غزه در قبال پایان دادن به اقدامات تنبهی شامل قطع حقوق و آب و برق ساکنان و کارمندان این منطقه است. اما اینکه سلاح مقاومت و حماس چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد هنوز در پرده ابهام قرار دارد که این مسئله با توجه به شرایط منطقه برحساسیت موضوع و اینکه در یک رویارویی احتمالی حماس و گروههای مقاومت در چه جایگاهی قرار خواهند گرفت ، می افزاید.  توافق آشتی جدید در شرایطی حاصل شده که دو طرف آن یعنی فتح و حماس هر کدام برای خود طرح و پروژه مستقل دارند که هیچ وجه مشترکی هم با هم ندارند. در یک طرف پروژه سازش است که فتح و تشکیلات خودگردان و فتح آن را پذیرفته  و موشک های حماس و مقاومت را آتش بازی می داند که باید کنار گذاشته شود اما در مقابل پروژه مقاومت است که در ساخت موشک به توانمندی هایی رسیده است که  رژیم صهیونیستی به دنبال آن است که آنها را نابود کند و حماس را خلع سلاح سازد.  اما اینکه دچرا در شرایطی که مصر بدترین روابط را پس از سقوط محمد مرسی و به قدرت رسیدن عبدالفتاح السیسی با حماس داشت به یکباره در نقش میانجی وارد شد تا این جنبش را در پروسه سیاسی تشکیل دولت وحدت ملی فلسطین وارد نماید جای بررسی و تحلیل دارد. هر چند برخی تحلیلگران مسایل امنیتی و تهدیداتی را که از سوی گروههای تندرو در صحرای سینا متوجه قاهره است یکی از دلیل این نقش آفرینی می دانند اما به نظر می رسد با توجه به اینکه در این میانجیگری چهره ای چون محمد دحلان که چهره بدنامی در میان فلسطینی هاست دخالت داشت وامارات هم کمک های مالی به نوار غزه ارسال کرد و از سویی با توجه به اینکه بدون موافقت دولت امریکا و رژیم صهیونیستی، قاهره نمی توانست در آشتی فتح و حماس موثر باشد و حتی گفته می شود داماد ترامپ  در آن نقش داشته است می توان هدف های مهمتری را در ورای ادغام حماس در پروسه سیاسی برشمرد. به نظر می رسد پس از یک دوره تحمیل شرایط سخت و محاصره شدید نوار غزه، یکی از این اهداف آزمودن حماس بود که آیا در چنین شرایطی حالا حاضر است که سلاح خود را بر زمین بگذارد و تسلیم فشارهای اقتصادی شود. هدف دیگر در چارچوب ادغام حماس در پروسه سیاسی، همسوسازی این جنبش با فتح برای به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی است در غیر این صورت اینکه این رژیم اجازه دهد که گروههای فلسطینی به وحدت برسند خیلی عجیب به نظر می رسد چرا که همواره یکی از بهانه جویی های تل آویو برای گردنکشی در مذاکرات اشاره به جدایی این گروهها بود. نکته اینجاست که هنوز مرکب امضای آتشی فتح وحماس خشک نشده است که جیسون گرینبلات، نماینده ویژه آمریکا در روند صلح خاورمیانه در نخستین سخنان خود بعد از توافق آشتی ملی فلسطین گفت: اگر حماس می خواهد در دولت فلسطین نقشی داشته باشد باید سلاح خود را زمین بگذارد و اسرائیل را به رسمیت بشناسد، یک مقام مسئول در دولت آمریکا نیز اعلام کرده بود که واشنگتن تاکید کرده که هیچ توافق آشتی ملی در فلسطین بدون موافقت حماس با شروط کمیته چهارجانبه محقق نخواهد شد. در کنار ابن دوهدف به یک هدف مهمتر نیز می توان اشاره کرد که به نظر می رسد با شرایط داخلی نوارغزه و پیرامونی سرزمین هاش اشغالی فلسطین و تاثیر این شرایط بر امنیت رژیم صهیونیستی در ارتباط است. در حال حاضر از نظر اقتصادی اوضاع نوار غزه به حد انفجار رسیده است و برای ساکنان این منطقه مرگ و زندگی تفاوتی ندارد این در حالی است که حماس در تولید موشک به توانمندی هایی دست یافته که می تواند تل آویو را هدف قرار دهد و هر آن احتمال می رود که این وضعیت به آغاز جنگ دیگری منجر شود. از سوی دیگر فعال شدن گروههای افراطی در صحرای سینا و همچنین شکست گروههای تروریستی در سوریه، می تواند در صورت آغاز جنگ در نوار غزه، بحران امنیتی را به داخل سرزمین های اشغالی منتقل نماید و حالا در جریان این پروسه وارد کردن حماس در روند سیاسی هرچند نتیجه بخش نباشد اما فرصتی برای ایجاد فضای تنفس در نوار غزه و جلوگیری از انفجاری خواهد بود که به امنیت رژیم صهیونیستی منجر خوهد شد.  در تشریح این هدف باید اشاره کرد که صهیونیست ها به خوبی می دانند که تنها شاخصه علت محبوبیت حماس در میان فلسطینی ها، مقاومت و به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی است چنانچه  یحیی السنوار رئیس دفتر سیاسی حماس در واکنش به درخواست امریکا و رژیم صهیونیستی اعلام کرد هیچکس توانایی مجبور کردن حماس به خلع سلاح و به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی را ندارد.السنوار تاکید کرد: ما مبارزان آزادی و انقلاب برای آزادی ملت خود هستیم و طبق قوانین حقوق بین الملل با اشغالگری مبارزه می کنیم.  

 

-------------------------------------

رضا محمدمراد