به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، آماده باش نیروهای عراقی و بسیج مردمی برای اقدام نظامی در کرکوک، از پیامدهای برگزاری همه پرسی کردستان عراق است، اما جنگ احتمالی پیش رو این بار نه تنها اتحاد سیاسی ترک و کرد، سنی و شیعه، و کشورهای همسایه را در پی خواهد داشت بلکه شاید سبب اتحاد نظامی آنها علیه کردستان عراق شود.
روزنامه «رأی الیوم» با انتشار این مطلب در سرمقاله امروز خود نوشت: شاید توجه شدید به همه پرسی کردستان عراق و پیامدهای سیاسی ناشی از آن، که در ابتدا عناوین اصلی را به خود اختصاص میداد سپس به تدریج به خبرهای فرعی رسانهها تبدیل شد، مثل هر اتفاق دیگری، کاهش یافته باشد، اما انتقال به مرحله نظامی خطرناک، اگر چه هنوز اتفاق نیفتاده است، اما شاید نزدیک شده باشد. محور اصلی [مناقشات]شهر کرکوک است، جایی که استقرار نیروهای دولت فدرال عراق و ریاست منطقه کردستان، در آن شدت گرفته است.
کردها کرکوک را برای خود به منزله «قدس» میدانند که استقلال منطقه کردستان عراق بدون آن که کرکوک پایتخت آن باشد، ممکن نیست، به همین سبب تا پای جان از حق حاکمیت خود بر این شهر دفاع میکنند و به نظر میرسد «مرگ» برای آنها در این راه ارجحیت دارد، اما چه کسی در این جنگ مشارکت خواهد کرد؟
حیدر العبادی نخست وزیر عراق، گفت: قصد حمله نظامی به منطقه کردستان و هیچگونه اقدامی فراتر از تحرکات سیاسی، ندارد، اما اعزام نیروهای نظامی به کرکوک و اقدام روز جمعه نیروهای دولتی عراق در پس گرفتن مواضعی در استان کرکوک که نیروهای پیشمرگ کرد در سال ۲۰۱۴ و در پی فروپاشی یگانهای ارتش عراق در موصل و اطراف آن و سیطره گروه «دولت» [داعش]بر این مناطق، کنترل آنها را در دست گرفته بودند، عکس آن (سخنان العبادی) را نشان میدهد.
فرماندهی نظامی عراق دیروز اعلام کرد دستور استقرار تعداد زیادی از نیروها را برای حمله به کرکوک صادر کرده است ولی نمیدانیم این اقدام به دستور العبادی صورت گرفته است یا به مثابه تمرد از رویکرد صلح آمیز اوست.
هزاران تن از نیروهای بسیج مردمی، در قالب چند گروه عراقی و با حضور حداکثری شیعیان، اکنون راهی کرکوک میشوند تا در حمله به آن مشارکت و چاههای نفت این استان را تصرف کنند.
هیمن هورامی، معاون ارشد مسعود بارزانی رئیس منطقه کردستان، در این باره گفت: دهها هزار تن از نیروهای کرد اکنون با استقرار در کرکوک آماده دفاع از این شهر و مقابله با هرگونه حمله احتمالی نیروهای بسیج مردمی و ارتش عراق هستند.
کرکوک شهری است متشکل از قومیتهای مختلف از جمله عربها، کردها، ترکمانها، آشوریها و سایر قومیتها و هدف از برگزاری همه پرسی در این شهر به چالش کشیدن قانون اساسی و دولت مرکزی بغداد بود. بارزانی بر هویت کردی این شهر اصرار میورزد و و آن را یکی از بخشهای اصلی منطقه کردستان به شمار میآورد. میزان نفت تولیدی این منطقه بیش از نیم میلیون بشکه در روز است که بخش عمده آن به همراه نفت تولیدی سایر منابع از طریق خط لولهای که به بندر جیهان ترکیه میرسد صادر و به فلسطین اشغالی فرستاده میشود.
منطقه کردستان تقریبا تحت محاصره است و دولت مرکزی پروازها را متوقف کرده و حریم هوایی آن را بسته و بخصوص از ترکیه خواسته است مرزهای خود را ببندد و هرگونه صادرات نفتی کردها از طریق خاک خود را متوقف سازد. درباره تصمیم جدی آنکارا برای موافقت با این خواستهها و بستن مرزها خبرهای ضد و نقیضی به گوش میرسد. اما ترکیه این روزها بیش از آن که به موضوع کردستان عراق اهتمام بورزد، سرگرم تلاش برای تصرف شهر ادلب و گذرگاه مرزی باب الهوا در مرزهای سوریه، رویارویی با نیروهای مدافع خلق کرد در منطقه و پایان دادن به سیطره آنها بر عفرین است.
ابدا قصد نداریم قدرت نیروهای پیشمرگ و باورهای رزمی نیروهای آنان را درباره کرکوک و حفظ هویت کردی این شهر، کم اهمیت جلوه دهیم؛ اما شاید ورود به جنگ با ارتش عراق و نیروهای بسیج مردمی ریسک یا قماری باشد که عواقب آن مشخص نباشد.
مسعود بارزانی با برگزاری همه پرسی، مفهوم تقسیم عراق و اصل جدایی را تثبیت کرد، بی آنکه به هزینه این کار واقف باشد. کاری که شاید مهمترین پیامد آن تقسیم منطقه کردستان و جدایی سلیمانیه از اربیل یا عکس آن باشد.
پس از ریسک ناگهانی برگزاری همه پرسی، اکنون زمان قمار جنگ در کرکوک فرا رسیده است و بعید نیست نتایج این جنگ فاجعه بارتر باشد زیرا این تحرکات نه تنها باعث وحدت سیاسی عربها، ترکها، سنیها و شیعیان، سوریه، عراق، ایران و ترکیه خواهد شد، بلکه شاید وحدت نظامی آنها علیه منطقه شمال عراق (کردستان عراق) را نیز به دنبال داشته باشد. نبرد کرکوک، که حرکت خزنده آن سرعت گرفته است، نه تنها مرزهای جدید عراق و منطقه کردستان، بلکه شاید مرزهای دیگر کشورهای همسایه را هم تعیین کند.