خیلی زود، دیر میشود؛
فرصتی که تکواندو نباید از دست بدهد
تکواندو ایران با همه افتخاراتش از ۲ مسابقه گرندپری، تنها به ۲ مدال برنز رسیده است و نتوانسته انتظارات را برآورده کند.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ دومین مرحله رقابتهای گرندپری (جایزه بزرگ) در سال ۲۰۱۷ از ۳۱ شهریور تا دوم مهر در چهار وزن المپیکی مردان و بانوان با حضور ۲۲۵ تکواندوکار از ۵۶ کشور به میزبانی شهر "رباط" در مراکش برگزار شد.
رقابت هایی که نتایج دلگرم کنندهای برای نمایندگان ایران به همراه نداشت. تکواندو ایران با ترکیب محمد کاظمی، فرزان عاشورزاده، میرهاشم حسینی و سجاد مردانی در این مسابقات حاضر شد که حاصل آن کسب یک مدال برنز از این مسابقات بود.
پس از حضور نه چندان موفق تیم ملی تکواندو در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ که اوایل تیر در کره برگزار شد، انتظار چندانی نمیرفت با آن نتایج و در فاصلهای کوتاه تیم قدرتمندی عازم مرحله نخست رقابتهای گرندپری در مسکو شود.
این در حالی است که از حدود چهار سال قبل با تغییر قوانین در کسب سهمیه المپیک و جایگزینی مسابقات گرندپری و دارای امتیاز رنکینگ به جای پیکارهای انتخابی المپیک، تکواندو ایران تلاش کرد تا با اعزام به مسابقات مختلف شرایط ورزشکاران برای رسیدن به المپیک را هموارتر کند.
تا قبل از المپیک ۲۰۱۶ برخی چهرهها پای ثابت اعزامهای تیم ملی بودند تا بتوانند امتیازات لازم را برای رسیدن به میدان المپیک کسب کنند، اما نتایج المپیک و اتفاقات پس از آن باعث شد، تیم ملی تکواندو چهرهای جدید به خود بگیرد و از نفرات آینده دار برای المپیک ۲۰۲۰ استفاده شود.
این پوست اندازی که در اکثر تیمها رخ داده و منطقی به نظر میرسد، فعلا نتوانسته در ۲ مسابقه گرندپری سال، انتظارات را برای تیمی که همیشه از قدرتهای برتر تکواندو جهان محسوب میشود، برآورده کند.
به هر حال فرصت سه ساله برای رسیدن به المپیک ۲۰۲۰ را باید غنیمت شمرد و به همین راحتی نباید غفلت کرد، ضمن آنکه تجربه تکواندو ایران از انتخاب ورزشکاران در المپیک قبلی میتواند برای المپیک ۲۰۲۰ کارساز باشد. تجربیاتی که با مصدومیت در آستانه المپیکی شدن پیش رفت و به ناکامی مطلق مردان المپیکی در ریو انجامید. حالا هم میشود با برنامه ریزی بهتر برای توکیو ۲۰۲۰ آماده شد.
انسیه بحری