به گزارش
خبرگزاری صدا و سیمای مرکز آذربایجان شرقی حسینی موسوی فرماندار بستان آباد در این مراسم با اشاره به نقش استاد شهریار در
فرهنگ و هنر ایران اسلامی گفت: استادشهریار به علت خدماتی که برای گسترش و توسعه فرهنگی کشور انجام داده است قهرمان ملی دراین عرصه شناخته می شود.
وی به نقش استاد شهریار در حوادث و عرصه های مختلف اشاره کرد و گفت: دفاع مقدس یکی از عرصه های مهمی بود که این ادیب بزرگ با سلاح هنر و ادبیات بخوبی توانست نقش آفرینی کند.
وحدتی نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی هم در این همایش ،تجلیل از شهریار را تجلیل از یک فرهنگ غنی و اصیل برشمرد و ادامه داد: شهریار با اینکه در اصل یک آذری زبان و اهل آذربایجان شرقی بود اما امروز به پرچمدار شعر وادب فارسی تبدیل شده است.
وی افزود :این مطلب نشان می دهد که فرهنگ ایران اسلامی ، هرچند از فرهنگهای مختلف تشکیل شده اما درواقع هدف و راه یکی است.
در پایان این همایش چند تن از شعرای منطقه به شعرخوانی در وصف استاد شهریار پرداختند.
سید محمدحسین بهجت تبریزی، متخلص به شهریار ،شاعر و ادیب نامدار ایران زمین در عصر کنونی است.
وی فرزند حاج میر آقا خشکنابی بود که در سال 1285 هجری شمسی در روستای زیبای « خوشکناب » بستان آباد آذربایجان شرقی به دنیا آمد.
ایام کودکی شهریار با جنبش آزادی خواهان مشروطه به رهبری ستارخان و باقرخان همراه بود.
وی در کودکی با قرآن و دیوان حافظ آشنا شد و پس از تحصیلات مقدماتی حوزوی به تهران رفت و وارد مدرسه دارالفنون شد.
شهریار جوان ، سپس وارد مدرسه طب شد، ولی پس از 5 سال تحصیل،در پی حادثه عاشقانه ای بدون اخذ مدرک دکترا، تهران و دانشکده را ترک کرد و در خراسان وارد خدمت دولتی شد.
این شاعر عارف پس از مدتی دوباره به تهران باز گشت و این بار در بانک کشاورزی مشغول به کار شد.
این شاعر ایرانی غزل های دلنشین بسیاری سروده است که اثر زیبایش در وصف مولای متقیان حضرت امیر المونین علی (ع) است با مطلع «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را». از نمونه بارز این اشعار است.
منظومه ترکی «حیدر بابا» که نام کوهی در زادگاهش است هم از زیباترین اشعار شهریاربه زبان مادری اوست .
هنگامی که انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی در بهمن 1357 پیروز شد، او با همان روحیه دینی و ذهنیّت صاف و روشن خود، از انقلاب و به دنبال آن از دفاع مقدس دفاع کرد.
شهریار کشور شعر و ادب سرانجام به دنبال کسالتی، از بیستم آذر 1366 در بیمارستان بستری شد و با وجود معالجه موقت در 27 شهریور 1367 ، به ابدیت پیوست.
وی در روز دوشنبه 28 شهریور ماه در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.