آسیاتایمز:ایران سرگرم امضای قراردادهای متعدد با آسیایی ها و اروپایی هاست

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نوشته روزنامه آسیاتایمز، در حالی که حسن روحانی، رئیس جمهور ایران خود را برای سخنرانی در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک آماده می کند و دولت ترامپ و متحدانش به شدت برای تایید نکردن تبعیت ایران از توافق هسته ای لابی می کنند، ایران سرگرم امضای قراردادهای پی در پی با آسیایی ها و اروپایی ها، است. 

این روزنامه در گزارشی به قلم پپ اسکوبر در پایگاه اینترنتی خود نوشت: از نظر دولت چین، ایران -و پاکستان- به قدری از اهمیت ژئوپلیتیک برخوردارند که با آنها مانند کشورهای شرق آسیا از جمله ژاپن و اندونزی رفتار می کند. 

درست مانند اهمیت پاکستان در «کریدور اقتصادی چین و پاکستان»، حضور ایران در طرح جاده ابریشم جدید چین موسوم به «طرح یک کمربند، یک جاده»  ضروری است. 

پکن برای تهران بازیگری مهم در تجارت و امور مالی بین المللی محسوب می شود. در نشست «یک کمربند، یک جاده» که ماه مه در پکن برگزار شد، علی طیب نیا، وزیر اقتصاد ایران با شیائو جی، همتای چینی خود به طور مفصل درباره توافقنامه های (مختلف) تبادل نظر کرد. شرکت های چینی فعال در زمینه ساخت و ساز، و تجهیزات زیربنایی، و فولاد و مواد شیمیایی در سراسر ایران حضور دارند. 

به تازگی قراردادی بین شرکت (سرمایه گذاری) سی آی تی آی سی  چین و کنسرسیومی از بانک های ایرانی برای اعطای ده میلیارد دلار وام امضا شد. 

همچنین در راستای تلاش برای مدرن سازی خطوط ریلی مرتبط به «طرح یک کمربند، یک جاده»، قراردادی بین دو کشور امضا شده است که به موجب آن چین یک میلیارد و 500 میلیون دلار برای برقی کردن خط ریلی تهران- مشهد در اختیار ایران قرار می دهد. به موجب یک قرارداد دیگر نیز چین یک میلیارد و 800 میلیون دلار هزینه احداث خط ریلی سریع السیر بین تهران، قم و اصفهان را تامین می کند. 

نوسازی این خطوط با دو مسیر جاده ابریشم جدید مطابقت می کند و موجب افزایش تجارت و اتصال چین هم با ایران - تا بندر عباس نزدیک تنگه هرمز- هم با ترکیه می شود. در حالت ایده آل، قطارهای باری باید تا سال 2020  از شین جیانگ تا استانبول را بدون توقف حرکت کنند. 

این دستاورد بزرگی خواهد بود. ایران حلقه ارتباطی مهم در مسیرهای منتهی به آسیای مرکزی و منطقه قفقاز است. یک مسیر پیشنهادی مهم از شین جیانگ تا قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، ایران و جنوب شرقی ترکیه کشیده می شود. «شرکت جنوب چین» که بزرگترین سازنده لوکوموتیو در جهان است، پیش بینی می کند احداث کل این خط ریلی سریع السیر حدود 150 میلیارد دلار هزینه داشته باشد. 

سرمایه گذاری کشورهای دیگر در ایران 

اتریش، دانمارک، ایتالیا و ژاپن نیز درصدد امضای قراردادهایی به ارزش 30 میلیارد دلار با ایران هستند. اروپایی ها ناگهان به بازار ایران بازگشته اند. شرکت مرسدس بنز قراردادی برای فروش کامیون های خود، با ایران خودرو امضا کرده است. 

ها یونگ-کو، رئیس اتحادیه بانک های کره، و کوروش پرویزیان، رئیس اتحادیه بانک های خصوصی ایران توافقی بانکی امضا کردند که  اساساً موجب توسعه تجارت با ارزهای رایج این کشورها -و نه دلار- می شود. 

تلاش هایی هم در یک کریدور حمل و نقل دیگر صورت می گیرد -که از اهمیت زیادی برای آسیای مرکزی، به ویژه افغانستان، در محل تلاقی مرکز و جنوب آسیا، برخوردار است- و آن بندر چابهار است.

چابهار مهم ترین بخش جاده ابریشم جنوبی هند است که اقیانوس هند را به افغانستان متصل می کند.

بحث های شدیدی در این باره مطرح است که شرکت «پورتز گلوبال لیمیتد» هند دقیقاً چه میزان وجوه روی توسعه بندر چابهار -و جاده ها و خطوط ریلی مرتبط آن- سرمایه گذاری کرده است. بنا بر اعلام شرکت ایرانی آریابندر این رقم بین 500 میلیون دلار (به گفته هندی ها) تا فقط 85 میلیون دلار متفاوت است. این شرکت اعلام کرد بالغ بر 403 میلیون دلار روی این طرح سرمایه گذاری کرده است. 

مقامات هندی به همتایان افغان خود قول داده اند گندمی که از چابهار به افغانستان انتقال می یابد، ظرف چند هفته به دست افغانستان می رسد. 

با تکمیل احداث این مسیرها، شاید زمینه برای یک عامل تغییردهنده مسلم فراهم شود، یعنی ایجاد کانال قابل کشتیرانی بین دریای خزر و خلیج فارس. 

بر اساس برآوردهای چهار سال پیش ایران، دو مسیر احتمالی برای احداث کانال موسوم به رود ایران -که طول یکی 765 کیلومتر و دیگری هزار و 400 کیلومتر است- وجود دارد که هزینه تقریبی ایجاد آنها به ترتیب شش میلیارد دلار، و ده میلیارد دلار خواهد بود. 

حتی با در نظر گرفتن اختلاف سطح دریا (ی خزر و خلیج فارس)، از نظر فنی امکان ساخت این کانال وجود دارد. جدا از هزینه، مشکل این است که تکمیل این طرح ممکن است ده سال به طول بینجامد. ایران، چین، روسیه -سه قطب مهم همگرایی اوراسیا- (به علت امکان دسترسی کشتی های روسیه به اقیانوس هند بدون نیاز به عبور از تنگه بسفر و داردانل) علاقه مند هستند چنین کانالی (بین دریای خزر و خلیج فارس) احداث شود. 

این طرحی دیرینه است که  - شاید با حمایت بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا- رونق گیرد.  این در حالی است که تلاقی منافع «طرح یک کمربند، یک جاده» با «اتحادیه اقتصادی اوراسیا»،  در امتداد کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب -که ایران، هند و روسیه عضو آن هستند- شتاب می گیرد. بار دیگر باید گفت این کریدور نیز باعث همگرایی کشورهای اوراسیا می شود. 

تکلیف «تحریم اقتصادی» چه می شود؟ 

اکنون همه این تلاش ها برای تجارت، سرمایه گذاری و ایجاد خطوط مواصلاتی را در حالی در نظر بگیرید که سیا (سازمان جاسوسی آمریکا) بار دیگر به فکر تغییر رژیم در ایران افتاده است.

یا سندی را در نظر بگیرید که هم اکنون در کنگره و کاخ سفید توزیع شده و در آن تصریح شده است که ترامپ باید ماه آینده به کنگره اعلام کند که نه تنها توافق هسته ای ایران دیگر در جهت منافع امنیت ملی آمریکا نیست، بلکه تهران را با «تحریم اقتصادی جهانی »هدف قرار دهید. 

محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران در پی دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در چهارشنبه گذشته به صراحت گفت که توافق (چندجانبه) هسته ای غیرقابل مذاکره است. 

به هیج وجه امکان ندارد روسیه و چین در بریکس - شرکای راهبردی روسیه-چین- و اروپایی ها (انگلیس، فرانسه و آلمان) که در مذاکرات وین مشارکت داشتند، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را کنار بگذارند. 

دیگر اعضای گروه مذاکره کننده پنج به علاوه هیچ گونه تحریم جدید و یک جانبه آمریکا را دنبال نخواهند کرد. اروپایی ها و آسیایی ها به سرمایه گذاری در ایران ادامه خواهند داد. چین، هند، ژاپن و کره جنوبی به خرید نفت و گاز ایران، و پرداخت بهای آن با ارز رایج خود یا قرارداد پایاپای ادامه خواهد داد.