به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ جلسه هماهنگی لیگ برتر بسکتبال دیروز با حضور هشت تیمی برگزار شد که محمود مشحون رئیس فدارسیون بسکتبال تاکید داشت به جمع آنها هیچ تیمی اضافه نمیشود و تنها امکان جایگزینی با یکی از هشت تیم فعلی وجود دارد. حساب دو تیم پتروشیمی بندرامام و نفت آبادان را که با تجمع بازیکنان ملی جدا کنیم، از لیگ برتر امسال شش تیم باقی میمانند.
تهرانیهای بلاتکلیف
تیمهای مهرام تهران و دانشگاه آزاد نمایندگان خود را به جلسه لیگ برتر فرستادند؛ اما هنوز حضور هیچ کدام از دو تیم در لیگ برتر قطعی نشده است. مهرام که قهرمان لیگ دسته یک شده بود، هنوز منتظر تصمیم نهایی امیرمحمد گنجی رئیس باشگاه است و شنیده میشود در صورت قطعی شدن ورود این تیم، ترکیب بازیکنان دسته یکی آن با جذب دو بازیکن خارجی به لیگ برتر میآیند. به این ترتیب مهرام را میتوان در جمع تیم هایی قرار داد که با جوانگرایی وارد لیگ برتر میشوند.
تیم دانشگاه آزاد تهران هم هنوز موافقت فرهاد رهبر رئیس دانشگاه آزاد اسلامی را برای ورود به لیگ برتر بسکتبال جلب نکرده است. دانشگاه آزاد دو راه پیش رو دارد: انحلال یا ورود به لیگ برتر با ترکیب جوان و بدون بازیکن خارجی.
رقابت برای جذب سربازها
تیم نیروی زمینی تهران امسال رقیبی در شهر دزفول پیدا کرده است. نیروی زمینی که در چند سال گذشته با جذب بازیکنان مشمول به خدمت سربازی در لیگ برتر بسکتبال شرکت میکرد، امسال باید با تیم پدافند دزفول برای جذب بازیکنان سرباز رقابت کند. تفاوت پدافند دزفول با نیروی زمینی در این است که تیم جنوبی، اجازه جذب بازیکن آزاد نیز خواهد داشت.
تیم شهرداری گرگان هم امسال رقیبی در شهر خود پیدا کرده است. یس آل گرگان که از لیگ دسته یک به لیگ برتر صعود کرد، امسال همزمان با شهرداری گرگان در این مسابقات شرکت میکند. نقطه اشتراک هر دو تیم شعارهای جوانگرایی و بومی گرایی است، با این علامت سوال که شهر گرگان چند بازیکن بومی در سطح لیگ برتر دارد.
لیگهای موازی
امسال علاوه بر لیگ برتر با عنوان حرفهای، دو لیگ دیگر هم در سطح اول بسکتبال برگزار میشوند. لیگ ملی که تیمهای حاضر در آن اجازه جذب بازیکن خارجی نخواهند داشت و لیگ دسته یک با عنوان امید که تیمهای حاضر در آن، اجازه جذب بازیکن بالای ۲۳ سال ندارند.
بررسی سه لیگ بسکتبال کشور و شرایط تیمهای شرکت کننده نشان میدهد که بیشتر تیمها بدون پشتوانه مالی قوی، شعارهایی را برای ورود خود برگزیده اند که امکان هزینههای کمتر را برای آنها فراهم کند. ۱۵ تیم لیگ امید، تنها اجازه جذب بازیکنان زیر ۲۳ را دارند و تیمهای لیگ برتری جوانگرا هم به جمع آنها اضافه میشوند. در حالی که دو لیگ جوانان و نوجوانان به طور جداگانهای برگزار میشوند.
به این ترتیب امسال بازار بسکتبال ایران بیش از هر سال دیگر پذیرای بازیکنانی با تعریف جوان خواهد بود، در حالی که تناسبی میان ظرفیتهای موجود در بسکتبال پایه ایران با این تعداد تقاضا دیده نمیشود. از طرفی تعداد زیادی بازیکن در لیگ بسکتبال شاغل بودند که در تعاریف جوان، بومی یا ملی قرار نمیگیرند و در نهایت مجبور به بستن قراردادهایی با رقم پایینتر در لیگ برتر یا کوچ به لیگ ملی میشوند، لیگ ملی که از اسپانسرهای قدرتمندی بهره نمیبرد.
جمعبندی درباره لیگهای بسکتبال کشور به اینجا ختم میشود که تعاریف مشخصی برای این لیگها با دسته بندیهای مختلف ایجاد شده است؛ اما در عمل اهداف چند لیگ موازی به نظر میرسند. کیفیت لیگ برتر با توجه به شکاف میان تیمها و تشکیل لیگ ملی زیر سوال میرود و سرنوشت بسیاری از بازیکنان باتجربه لیگ با توجه به شعارهای جوانگرایی و بومی گرایی مشخص نیست.