آلودگی آب های آشامیدنی جهان به مواد پلاستیکی

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد آب های آشامیدنی جهان به مواد پلاستیکی آلوده است.

در این گزارش به قلم دامیان کارینگتون آمده است: آلودگی میکروپلاستیک در آب آشامیدنی در کشورهای سراسر جهان یافت شده است و به همین دلیل، دانشمندان خواستار انجام تحقیقاتی فوری در ارتباط با مشکلاتی شده اند که این آلودگی ها برای سلامتی دارند. 

دانشمندان نمونه آب گرفته شده از چندین کشور را برای تحقیقات موسسه اورب مدیا Orb Media  مورد ارزیابی و تحلیل قرار دادند. در مجموع، هشتاد و سه درصد از این نمونه ها به فیبرهای پلاستیکی آلوده بودند.  

نمونه آب گرفته شده از آمریکا از بالاترین میزان آلودگی -نود و چهار درصد- برخوردار بود و فیبرهای پلاستیک در نمونه های تهیه شده از مکان هایی همانند ساختمان های کنگره، مقر آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا و برج ترامپ در نیویورک، یافت شد. لبنان و هند در رده های بعدی از نظر سطح الودگی آب به فیبرهای پلاستیکی قرار گرفتند.

نمونه آب های گرفته شده از کشورهای اروپایی از جمله انگلیس، آلمان و فرانسه از پایین ترین میزان آلودگی -هفتاد و دو درصد- برخوردار بودند. تعداد متوسط فیبرهای یافت شده در هر پانصد میلی لیتر آب در آمریکا چهار ممیز هشت و در اروپا یک ممیز نه بود. 

این بررسی های جدید نشان دهنده سطح وسیعی از آلودگی های میکروپلاستیکی در محیط زیست جهان است. فعالیت های قبلی به صورت فزاینده ای بر آلودگی پلاستیکی در اقیانوس ها متمرکز بود، که نشان می دهد افراد از طریق غذاهای دریایی آلوده میکروپلاستیک می خورند.

شری ماسون کارشناس میکروپلاستیک در دانشگاه دولتی نیویورک در فردونیا -که بر بررسی های انجام شده برای موسسه اورب نظارت می کرد- گفت: «ما به سبب بررسی حیات وحش ارقام کافی در اختیار داریم و تأثیری که این موضوع بر حیات وحش دارد باید مایه نگرانی باشد.» او همچنین گفت: «اگر این روند بر حیات وحش تأثیر می گذارد، چگونه می توانیم بر این باور باشیم که این روند بر ما تأثیر گذار نیست؟»

یک بررسی جداگانه در جمهوری ایرلند که نتایج آن در ماه ژوئن منتشر شد، نشان می دهد که آلودگی میکروپلاستیک در شماری از آب های آشامیدنی و آب چاه مشاهده می شود. آنه ماری ماهون از موسسه فن آوری کالوی مایو که این تحقیق را انجام داد، گفت: «ما نمی دانیم تأثیر این موضوع بر سلامت چیست و به همین دلیل باید اصول احتیاطی را مد نظر قرار دهیم و فورا تلاش هایی در این زمینه بکار بگیریم تا بتوانیم دریابیم خطرات واقعی مرتبط با این موضوع شامل چه مواردی می شوند.»

ماهون گفت دو نگرانی اصلی وجود دارد و آن اینکه این میکروپلاستیک  ها می توانند حاوی ذرات بسیار کوچک پلاستیکی و مواد شیمیایی یا پاتوژن ها باشند. وی گفت: «اگر فیبرها وجود دارند، این امکان وجود دارد که نانوذرات ها نیز وجود دارند که ما قادر به اندازه گیری آنها نیستیم.»‌ 

ماهون افزود: «زمانی که آنها در طیف نانومتری وجو دارند، در واقع می توانند در یک سلول نفوذ کنند و این بدین معناست که آنها می توانند در ارگان ها نفوذ کنند و این روند نگران کننده است.» تحلیل های موسسه اورب نشان داد که ذراتی در ابعاد دو و نیم میکرون -که دو هزار و پانصد برابر نانومتر است- در آبها مشاهده شده اند.

وی  گفت میکروپلاستیک ها می توانند باکتری های موجود در فاضلاب را جذب کنند. او گفت: «بررسی ها نشان داده اند که پاتوژن های مضرتری در میکروپلاستیک های موجود در بخش پایین دستی کارخانه های تصفیه فاضلاب یافت شده اند.»

همچنین گفته می شود میکروپلاستیک ها مواد شیمیایی سمی را جذب می کنند و تحقیقات انجام شده بر روی حیوانات وحشی نشان می دهد که آنها در بدن منتشر می شوند. 

پروفسور ریچارد تامپسون از دانشگاه پلی موث در انگلیس به مسئولان اورب گفت:‌ «مشخص شده است که پلاستیک سبب آزاد شدن این مواد شیمیایی می شود و شرایط در داخل بدن سبب می شود انتشار آنها بسیار سریع شود.» تحقیقات او نشان داد میکروپلاستیک ها در یک سوم ماهی های صید شده در انگلیس وجود دارند.

نتایج مربوط به حجم آلودگی آب های جهانی به میکروپلاستیک ها با نتایج بررسی ها در آلمان در این باره همراه شده است که فیبر در همه بیست و چهار نمونه ای که مورد آزمایش قرار گرفتند، یافت شده است. در سال 2015 در پاریس، دانشمندان میکروپلاستیک هایی را کشف کردند که از هوا به زمین می رسیدند و آنها تخمین زدند که هر ساله سه تا ده تن فیبر در این شهر وارد می شود و این فیبرها در هوای خانه های مسکونی نیز وجود دارند.

این تحقیق سبب  شد فرانک کلی استاد بهداشت محیط زیست در کینگز کالج لندن در تحقیقات پارلمان انگلیس در سال2016 اعلام کند: «اگر ما این ذرات را تنفس کنیم این مواد شیمیایی احتمالا به بخش های عمیق تر ریه های ما وارد می شوند و حتی می توانند وارد جریان خون شوند.» 

کلی با مشاهده ارقام منتشر شده از سوی موسسه اروب در گفتگو با گاردین گفت باید فورا تحقیقاتی در این باره انجام شود که آیا بلعیدن ذرات پلاستیک خطری برای سلامتی محسوب می شود یا خیر.

در تحقیقات جدید صد و پنجاه و نه نمونه آب با استفاده از تکنیک های استاندارد برای از بین بردن آلودگی ناشی از دیگر منابع، مورد آزمایش قرار گرفت. این نمونه ها از سراسر جهان از جمله از اوگاندا، اکوادور و اندونزی بودند.

در حال حاضر مشخص نیست چگونه این میکروپلاستیک ها وارد آب آشامیدنی می شوند، اما جو یک منبع واضح در این زمینه محسوب می شود و فیبرها هر روزه از لباس، پارچه و فرش نشأت می گیرند. ماشین های خشک کن یک منبع احتمالی دیگر هستند و هشتاد درصد از خانوارهای آمریکایی از خشک کن استفاده می کنند.

جانی گاسپری از دانشگاه ول دومرن پاریس که بررسی های مربوط به پاریس را انجام داد، گفت: «ما به واقع به این موضوع فکر می کنیم که دریاچه ها و دیگر منابع آب می توانند از طریق مواد موجود در اتمسفر آلوده شوند . آنچه که ما در پاریس مشاهده کردیم نشان می دهد که حجم عظیمی از فیبرها در اتمسفر وجود دارند.»

فیبرهای پلاستیکی همچنین می توانند وارد سیستم های تأمین آب شوند و بررسی های اخیر نشان می دهد که هر دور چرخش ماشین لباسشویی می تواند سبب آزاد شدن هفتصد هزار فیبر به محیط شود. بارش باران همچنین می تواند آلودگی میکروپلاستیکی را بشوید  به همین علت در آب چاه مورد استفاده خانوارها در اندونزی این نوع آلودگی مشاهده شد.

در بیروت، لبنان، منابع آب از چشمه های طبیعی تأمین می شود اما نود و چهار درصد از نمونه های مربوط به این شهر آلوده بودند. 

حسام حوا از موسسه دیداف که این نمونه ها را برای موسسه اورب جمع آوری کرد، گفت:‌ «این تحقیق تنها یک تحقیق سطحی و کوچک به نظر می رسد.» ماهون گفت سیستم های استاندارد تصفیه آبی که در حال حاضر از آنها استفاده می شود، سبب فیلتر شدن همه میکروپلاستیک ها نمی شود. او همچنین گفت: «نمی توان گفت این مواد به طور صد در صد تصیفه می شوند. در زمینه فیبرها، باید گفت بسیار غیر معمول است که بتوانیم سطح فیلتر شدن را در سیستم های آب آشامیدنی مان کشف کنیم.»

این در حالی است که ممکن است آب های معدنی جایگزینی برای آب آشامیدنی خانگی نباشند زیرا در بررسی های انجام شده از آب های معدنی نیز مقادیر کمی از این مواد شیمیایی یافت شد. 

هر ساله تقریبا سیصد میلیون تن پلاستیک تولید می شود و در حالی که تنها بیست درصد از آنها بازیافت می شوند، بیشتر این مواد وارد هوا، زمین و دریا می شوند. در گزارشی که در ماه ژوئیه منتشر شد، اعلام شد که از دهه هزار و نهصد و پنجاه تاکنون، هشت میلیارد و پانصد میلیون تن پلاستیک تولید شده است و محققان هشدار می دهند زباله های پلاستیکی در همه محیط ها وجود دارند.

پروفسور رونالد گیر از دانشگاه کالیفرنیا و سانتاباربارا که هدایت این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «ما به صورت فزاینده ای در حال از بین بردن اکوسیستم های طبیعی هستیم و من به شدت در این باره نگران هستم که ممکن است پیامدهای ناخواسته فراوانی وجود داشته باشند که ما دیر به آنها پی ببریم.»

ماهون گفت این بررسی های جدید سبب بروز هشدار شده است اما اقدامات بیشتری باید برای تأیید این نتایج، یافتن منابع آلودگی و ارزیابی تأثیرات احتمالی آن بر سلامت، انجام شود.

وی گفت پلاستیک ها مواد بسیار مفیدی هستند اما مدیریت زباله های پلاستیکی باید به صورت قابل توجهی بهبود یابد. 

‌وی همچنین «ما در زندگی به پلاستیک نیاز داریم، اما این ما هستیم که با کنار گذاشتن آنها به روشی مبتنی بر بی دقتی سبب ایجاد خسارت و ضرر می شویم.»