پرواز سیدالاسرای دفاع مقدس 8 ساله شد

به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما ؛ شهید امیر خلبان حسین لشکری خود یک دنیاست، وی لقب سید الاسرا را به خود گرفته است. آزاده ای که بیشترین مدت اسارت را در زمان دفاع مقدس تحمل کرد. این شهید بزرگوار 16 سال اسیر بود. 

 

شهید حسین لشکری در سال ۱۳۳۱ در یکی از شهرهای استان قزوین به دنیا آمد. در سال ۵۱ وارد نیروی هوایی شد و در سال ۵۶ با درجه ستوان دومی فارغ‌التحصیل از دانشگاه خلبانی شد. با آغاز جنگ تحمیلی به خیل مدافعان کشور پیوست و پس از انجام ۱۲ مأموریت، هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و مجبور به ترک هواپیما شد که نهایتا در خاک دشمن به اسارت نیروی بعث عراق درآمد.

سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت ۸ سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از هم رزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد.

پس از پذیرش قطعنامه 598، وی را از سایر دوستان جدا نمودند و قسمت دوم دوران اسارت ۱۰ سال به طول انجامید. وی پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در ۱۷ فروردین ۷۷ به خاک مقدس وطن بازگشت. سرانجام وی پس از سال‌ها تحمل رنج و آلام ایام اسارت روز دوشنبه 19/5/88 در تهران به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با امیر خلبان حسین لشگری: 

... هیچ کس نمی‌تواند لحظه‌های ناراحتی طولانی شما را توصیف کند. نه انسان‌هایی که آن چیزها را درک نکردند، می‌توانند بفهمند، نه زبان‌ها می‌توانند آن را درست بیان کنند. لمس ناراحتی‌ها و رنج‌ها چیز دیگری است. شنیدن آنها از زبان دیگران، نمی‌تواند آنچه را که بر انسان رنجدیده گذشته، تصویر کند. اما در پیشگاه خدا این‌طور نیست، در پیش کرام‌الکاتبین این گونه نیست. در قیامت، عین عمل شما آن‌جا حاضر می‌شود - «فمن یعمل مثقال ذرﺓ خیرا یره» (یعنی انسان، خود عمل را آن‌جا مشاهده می‌کند).

... همه شما – به خصوص آن‌هایی که زیاد ماندند- رمز مقاومت و ایستادگی هستید. شما نشان‌دهنده این حقیقت هستید که رنج‌ها می‌گذرد و اجراها می‌ماند. از همه بیشتر غم و رنج این آقای «لشگری» بود که ما هر وقت به یاد ایشان می‌افتادیم، حقیقتا غمی دلمان را می‌گفت. هجده، نوزده سال، زمان بلندی است؛ زمان کمی نیست که ایشان در چنگ دشمن بودند و بحمدالله صبر و استقامت کردند. امیدواریم خدای متعال به همه شما اجر دهد و موفقتان بدارد و ان شاءالله خانواده‌های شما – فرزندان و کسان و والدینتان – را مشمول رحمت و خیر کند. عین این ثواب و اجری را که خدای متعال به شما می‌دهد، به کسان شما هم می‌دهد؛ چون آنها هم خیلی رنج کشیدند، خیلی زجر کشیدند. 

گاهی می‌شود آن کسانی که در انتظار او هستند و جای خالی‌اش را دائما می‌بینند. آنها هم خیلی رنج کشیدند. خداوند ان‌شاءالله به آنها هم اجری وافر عطا کند – که حتما هم عطا خواهد کرد – ان‌شاءالله موفق باشید. (۷۷/۰۱/۱۹)