لس آنجلس تایمز:
ترامپ با سندروم «آلیس در سرزمین عجایب» با برجام برخورد میکند
کنگره تایید کرد که ایران به توافق هسته ای متعهد بوده است، اما ترامپ ماه گذشته گفت: اگر قرار بود من در این باره نظر بدهم، 180 روز پیش می گفتم که ایران متعهد نبوده است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما روزنامه آمریکایی لس آنجلس تایمز در گزارشی نوشت: به نظر می رسد با یک بحران بین المللی روبرو خواهیم شد؛ پرزیدنت ترامپ می خواهد بگوید که ایران از توافق برجام برای محدود کردن برنامه هسته ای خودش تخطی کرده است و بنابراین تحریم های اقتصادی سنگینی را بر علیه اشخاص و کشورهایی که با ایران تجارت می کنند، وضع کند.
نویسنده لس آنجلس تایمز افزود این ایده بدی است. توافق هسته ای کامل نیست زیرا تحقیقات هسته ای ایران را متوقف نمی کند بلکه فقط آنها را محدود می کند اما همین توافق هسته ای از هیچی بهتر است. این مسئله سبب نشده است تا ترامپ از نامیدن این توافق به عنوان «بدترین معاهده» خودداری کند.
کنگره آمریکا تایید کرد که ایران به توافق هسته ای متعهد بوده است، اما ترامپ ماه گذشته در مصاحبه با وال استریت ژورنال گفت: «اگر قرار بود من در این باره نظر بدهم، 180 روز پیش می گفتم که ایران متعهد نبوده است». ترامپ دلیلی برای اینکه ایران به توافق هسته ای متعهد نبوده است، ذکر نکرد زیرا اصلا دلیلی وجود ندارد.
به نظر می رسد سیاست «آلیس در سرزمین عجایب» بر وزارت امور خارجه آمریکا حاکم است: اول حکم صادر می شود و بعد به دنبال مدرک هستند. این سیاست به نظر نمی رسد اصلا کارساز باشد. مهم نیست که رئیس جمهور به چه چیزی فکر می کند، مقامات آمریکایی می گویند که ایران به برجام متعهد بوده است: ذخایر اورانیوم را کاسته و برنامه غنی سازی خود را محدود کرده است.
پنج کشور دیگر نیز که در کنار ترامپ با ایران مذاکره کرده اند با نظرات ترامپ موافق نیستند. برای مثال دولت انگلیس که صمیمانه ترین روابط را با ترامپ دارد تعهد ایران را تایید کرده است. بوریس جانسون وزیر خارجه انگلیس ماه گذشته گفت: «توافق کار می کند و ما معتقدیم این بهترین گزینه برای جامعه جهانی است». بنابراین اگر در ماه اکتبر ترامپ اعلام کند که ایران توافق را نقض کرده است، انگلیس، آلمان و فرانسه، واشنگتن را مقصر عواقب می کنند و نه تهران را. این مسئله همچنین باعث ایجاد موانع برای اجرای تحریم های آمریکا علیه ایران می شود.
لس آنجلس تایمز افزود: اگر ترامپ توافق برجام را برهم بزند، کشورهای دیگر، او را مسئول خواهند دانست و با او همراه نمی شوند و در نتیجه تحریم ها بی اثر خواهند بود. ماه گذشته غول انرژی فرانسه یعنی شرکت توتال قراردادی گازی به ارزش پنج میلیارد دلار با ایران امضا کرد. اگر ترامپ تلاش کند تا بر علیه ایران، تحریم هایی را به تصویب برساند، تنها با ایران روبرو نخواهد بود، بلکه اتحادیه اروپا نیز در برابر او قرار می گیرد. ترامپ یک گزینه دیگر نیز دارد و آن استفاده از دیپلماسی است.
او می تواند بر روی شدت بخشیدن به توافق هسته ای تاکید کند و با محدودیت هایی که ایران برای بازرسان بین المللی وضع کرده است، کار را آغاز کند. ترامپ می تواند تحریم های بین المللی سنگین تری را علیه برنامه موشکی ایران وضع کند، موردی که جز توافق هسته ای نیست. وی همچنین می تواند مذاکرات را برای پس از سال 2026 میلادی ادامه دهد، سالی که محدودیت های هسته ای ایران برداشته می شود.
این روزنامه در ادامه نوشت: ولی به نظر می رسد که ترامپ به این مشورت ها توجه نمی کند و ایده های اشتباه خود را دنبال می کند. ترامپ باید ایده های خود را سریعا متوقف کند. پاره کردن توافق هسته ای منجر به سقوط حکومت ایران نمی شود بلکه سبب می شود تا آمریکا با چین، روسیه و متحدان اروپایی خود به مشکل برخورد کند. اگر روابط آمریکا با متحدان اروپایی اش خدشه دار شود، مطمئناً اولین کسی که از این وضعیت سود می برد ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه خواهد بود.
در علم روانشناسی اسامی بسیاری از بیماری ها، سندروم ها و همچنین ابزار و وسایل پزشکی از روی اسامی کاشفان و سازندگان شان و یا حتی شخصیت های اسطوره ای برداشته شده اند. یکی از این بیماری ها سندروم «آلیس در سرزمین عجایب» است که از نام رمانی معروف برای کودکان گرفته شده است.
اولین بار روان پزشکی به نام جان تاد در سال 1955 میلادی، نشانه ها و شرایط این سندروم را کشف کرد و این نام را برای آن برگزید. شایع ترین نشانه این بیماری دیدن تغییر در اندازه اعضای بدن فرد مبتلا است. آنان اندازه اعضای بدنشان را درست تشخیص نمی دهند و آنها را بزرگتر یا کوچکتر می بینند.
اکثر بیماران دست ها و سرهایشان را نامتناسب برآورد میکنند و به طور کلی بیشتر از بزرگ شدن اعضا شکایت می کنند و کمتر از کوچک شدن حرفی می زنند. یکی دیگر از نشانه ها اعتراض بیماران به نادرست دیدن اشیا در اطرافشان است که بسیاری از ما این نشانه را تحت عنوان میگرن می شناسیم. مبتلایان درک درستی ازگذشت زمان ندارند برای آنها عقربه های ساعت یا به کندی یک حلزون حرکت می کنند یا با سرعتی سرسام آور.
بعضی اشخاص دیدن توهمات را نیز گزارش می کنند. آنها ممکن است چیزهایی ببینند که وجود ندارند و ممکن است از شرایط، اتفاقات و موقعیت ها درک نامناسب و اشتباهی داشته باشند. واضح است هنگامی که تجربه بصری مبتلایان درک درستی به آنها ندهد بر شنوایی شان و عکس العمل هایشان نیز اثر می گذارد.