بزرگترین سلاح ما رای ملت است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، آقای روحانی پس از مراسم تحلیف به عنوان رئیس دولت دوازدهم، در سخنانی یاد بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و همه شهدا، جانبازان و آزاداگان سرافراز را گرامی داشت و گفت: در برابر عظمت این عزیزان سر تعظیم فرود می‌آورم که عزت و شرف امروز ما مرهون رشادت‌های آن عزیزان است.

رئیس جمهور خطاب به ملت بزرگ و شریف ایران، میهمانان ارجمند، روسای جمهور، نخست وزیران، معاونان رئیس جمهور، روسای مجالس، وزرای امور خارجه، نمایندگان ویژه کشورهای دوست و سازمان‌های بین المللی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای نگهبان، روسای قوای مقننه و قضاییه، رئیس و اعضای دفتر مقام معظم رهبری، یادگار امام و اعضای بیت امام راحل، فرماندهان نیروهای مسلح و همه مسئولان کشوری و لشکری، با تبریک ایام ولادت حضرت ثامن الائمه علی بن موسی الرضا (ع) افزود: از خداوند بزرگ می‌خواهم که با توجهات حضرت ولی عصر (عج) و به برکت این ایام خجسته، دولت و ملت ما را مشمول برکات واسعه خود قرار دهد.

وی گفت: امروز چهاردهم مرداد است، ۱۱۱ سال پیش در چنین روزی ایران تازه‌ای از میان آشفتگی‌های فراوان سر برآورد و حماسه‌ای نوآفرید، نهضت مشروطیت ایران به عنوان نخستین قیام ملی مردم خاورمیانه پیروز شد و دو مفهوم بنیادین حکومت قانون و حاکمیت ملی را برای ملت و دولت ما به ارمغان آورد و در واقع نخستین قیام ملی مردم آسیا برای آزادیخواهی در این قاره کهن بود. 

رئیس جمهور افزود: از آن روزگار تا به امروز دقیقا ۱۱۱ سال می‌گذرد در این فاصله برنامه انقلاب مشروطیت برای محدود کردن اقتدار پادشاهان ایرانی با فراز و نشیب فراوان رو به رو، و در نهایت متاسفانه به انحراف کشیده شد.

رییس جمهور گفت: ملت ایران برای برپا داشتن اصول آزادی، حکومت قانون، حاکمیت ملی و اعتقادات خود فداکاری‌های فراوانی کرد و در نهایت انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.

حجت الاسلام والمسلمین روحانی در مراسم تحلیف ریاست جمهوری دوازدهم افزود: اکنون قریب به ۴۰ سال از استقرار اسلامیت و جمهوریت در میهن ما می‌گذرد و دوازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران آغاز می‌شود و از آن زمان تاکنون عالی‌ترین مقام اجرایی کشور با رای مستقیم تک تک شهروندان انتخاب می‌شود.

وی گفت:: مردم آگاه و هوشیار ایران با خلق حماسه اردیبهشت و مشارکت کم نظیر خود در انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر با ما به روشنی سخن گفتند و نظر خود را با صراحت اعلام کردند.

رئیس جمهور افزود: آنان با زبان رای خود گفتند، چه می‌خواهند و چه نمی‌خواهند و با رای اعتماد مجدد و معنادار خود، رویکرد و راهی را انتخاب کردند که ۴ سال در معرض آزمون و نقد و ارزیابی همگان قرار داشت.

روحانی گفت: از این پس ما باید پاسخگوی آن شور و شعور مردمی باشیم که باز به کشور، نظام و به دولت اعتبار و حیثیت مجدد بخشیدند.

وی ادامه داد: رای مردم در ۲۹ اردیبهشت یک حادثه نبود بلکه حاصل یک بلوغ اجتماعی بود که می‌توان و باید در آن دامنه تغییرات و دایره خواسته‌های جامعه ایران را دید و دستگاه اجرایی را به رنگ آن نیاز‌ها و خواسته‌ها درآورد.

رییس جمهور افزود: منتخب ملت باید به درستی بداند که از میانه چه خواسته‌ها و آرایی برآمده است و چه عهدی با مردم دارد که باید تا پایان به برنامه و وعده‌های خود وفادار بماند. 

صلح ما به سلاح ما متکی است و سلاح ما بر صلح ما تکیه دارد

رییس جمهور گفت: در کشور ما حاکمیت دوگانه‌ای وجود ندارد، صلح ما به سلاح ما متکی است و سلاح ما بر صلح ما تکیه دارد.

آقای روحانی افزود: اگر چه مسئولیت من برخاسته از آراء اکثریت مردم است، اما بنده امروز به عنوان رییس جمهوری اسلامی ایران مکلف به استیفاء حقوق و مصالح همه مردم هستم و انجام این تکلیف بدون همکاری و هماهنگی همه ارکان نظام و حضور و مشارکت آحاد ملت میسر نخواهد بود.

وی گفت: این دولت می‌خواهد معتدل باشد که نه با هر پرخاشی بترسد و تسلیم شود و نه با هر هیجانی برآشفته شود و بجنگد ما دولتی مصلح هستیم چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی، که صلح را بر جنگ و اصلاح را بر جمود ترجیح می‌دهیم.

رییس جمهور ادامه داد: ما همیشه آماده دفاع از ملت خود هستیم، اما دفاع را فقط با سلاح ممکن نمی‌دانیم، ما پشتیبان نیروهای مسلح خود هستیم، اما بزرگترین سلاح ما رأی ملت ماست، و ملتی که بیش از ۴۱ میلیون رأی در صندوق دارد، هرگز در بن بست قرار نمی‌گیرد.

وی افزود: این رأی نه تنها پشتوانه دولت و مجلس، که پشتوانه ارتش و سپاه ما نیز هست، در کشور ما حاکمیت دوگانه‌ای وجود ندارد، صلح ما به سلاح ما متکی است و سلاح ما بر صلح ما تکیه دارد.

آقای روحانی ادامه داد: برجام نمونه‌ای از وفاق ملی در ایران است؛ بی شک بدون پشتوانه و رأی ملت و حمایت مقام معظم رهبری و هماهنگی مجلس شورای اسلامی و نیروهای مسلح با دولت منتخب مردم، برجام به فرجامی نمی‌رسید وادامه نمی‌یافت.