به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما؛ احمد رحمانی با اشاره به اینکه رابطه بین بخش اجرا و تحقیقات باید تنگاتنگ باشد، گفت: باید بخش اجرا این نیاز را حس کند که بدون تحقیقات نمیتواند کار را پیش ببرد و ظاهرا بخش اجرا نیازی به تحقیقات احساس نمیکند.
رحمانی با بیان اینکه جنگلها ریههای تنفسی کشور هستند و از اکوسیستمهای بسیار با ارزش محسوب میشوند، گفت: جنگلها در ایران در نواحی مختلفی مستقر هستند. در کشور پنج ناحیه جنگلی داریم؛ ناحیه جنگلهای هیرکانی که در شمال واقع است، ناحیه جنگل زاگرس، ناحیه جنگلی توران، ناحیه جنگلی خلیج عمانی و ناحیه جنگلی ارسباران، که با هم متفاوت هستند.
وی به ارزش بالای جنگلهای هیرکانی یا شمال کشور اشاره کرد و اظهار داشت: این جنگلها از دوره سوم زمین شناسی باقی مانده اند که از نظر اکولوژیکی جنگلهای بسیار با ارزشی محسوب میشوند.
مسئول بخش تحقیقات جنگلهای موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، جنگلهای شمال را در دنیا منحصر بفرد بیان کرد و گفت:: این جنگلها از نظر اکولوژیکی بسیار با اهمیت هستند، زیرا جنگلهای اروپا عمدتا دست کاشت هستند و جنگلهای اولیه مادر در اروپا از بین رفته است و هدف آنها نیز برداشت چوب هستند، اما جنگلهای شمال طبیعی و کمتر دست خورده هستند.
وی خاطرنشان کرد: البته در سالهای گذشته برداشت چوب از این جنگلها داشتیم و در بعضی موارد برداشت چوب نیز بیشتر از ظرفیت اکولوژیک این جنگلها بود. در حال حاضر به این نتیجه رسیده ایم که با توجه به شرایط موجود، بهتر است برداشت چوب متوقف شود و در برنامه ریزی صورت گرفته، قرار است استراحت و یا تنفس به جنگلها داده شود. در حقیقت قرار است بهره برداری چوبی متوقف شود و به سمت تولیدات غیر چوبی برویم و از ارزشهای دیگر این جنگل استفاده کنیم.
رحمانی با اشاره به ساختار مدیریت منابع طبیعی کشور، بیان داشت: توان اجرایی سازمان جنگلها باید بیش از چیزی باشد که الان وجود دارد. منابع طبیعی کشور باید از نظر ساختاری به وزارت خانه ارتقا پیدا کند تا معضل کنونی را حل کنیم.
روشهای وارداتی مدیریت جنگلها؛ موفق نبوده استرئیس انجمن تخصصی جنگلبانی ایران میگوید: روشهای علمی وارداتی در مدیریت جنگلها صدمات بزرگی به جنگلها وارد کرده است.
دکتر هادی کیادلیری متخصص حفاظت جنگل با بیان اینکه میتوان مدیریت جنگلها را به سه قسمت عمده تقسیم کرد، اظهار داشت: تا قبل از سال ۱۳۴۱ یعنی قبل از ملی شدن جنگل ها، بیشتر بهره برداری در جنگلها به صورت سنتی و عرفی بود و برای معیشت شخصی استفاده میشد.
وی ادامه داد: بعد از سال ۱۳۴۱ که قوانین حوزه جنگل تصویب میشود و جنگلها را ملی اعلام میکنند، بیشتر به سمت و سوی تهیه طرحهای علمی برای مدیریت جنگلها میرویم. قبل از مدیریت علمی بهره برداریها به صورت سنتی بود، اما میزان تخریب نمود کمتری داشت، زیرا اساسا جمعیت کشور کم بود و نیاز کمتری هم داشت.
متخصص حفاظت جنگل با بیان اینکه مدیریت علمی در حوزه جنگلها به وجود میآید، اما تخریبها نمود بیشتری پیدا میکند، اظهار داشت: در چهل سال اخیر شاهد تخریب بیش از حد ظرفیت جنگلها هستیم که دلایل متعددی دارد و یکی از آنها رشد جمعیت زیاد است به خصوص آنکه استانداردهای زندگی شان نیز تغییر کرده است، زیرا این افراد به جنگلها به عنوان یک منبع معیشتی نگاه نمیکنند.
رئیس انجمن تخصصی جنگلبانی ایران با اشاره به استفاده از روشهای علمی در مدیریت جنگلها در ایران، در این حال اظهار داشت: اکثر این الگوهای علمی از کشورهای اروپایی وارد ایران شده است که این موضوع با ساختارهای طبیعی و شرایط اکولوژیکی کشور همخوانی ندارد و صدمات بسیار بزرگی به جنگلها وارد کرده است.
وی اضافه کرد: مسئله بعدی که در مورد جنگلهای ایران میتوان به آن اشاره کرد، این است که روشهای مدیریت جنگل به بخش خصوصی سپرده شده است و نگاه این بخش بیشتر اقتصاد است، بزرگترین عیبی که در این حوزه وجود دارد نگاه درون بخشی است.
کیادلیری به نکات مثبتی که از سال ۱۳۴۱ و ملی شدن جنگلها رخ داده است، اشاره کرد و گفت:: در آن سال قانون جنگل وضع شد و دخالت در جنگل و طبیعت بدون طرحهای مدیریتی و علمی قابل انجام نبود. در این دوره موسسات تحقیقاتی و پژوهشی و آموزشی ایجاد شدند که به حفظ و مراقبت جنگلها کمک میکردند.
وی تصریح کرد: البته نتیجهای که مورد انتظار بود از علمی شدن مدیریت جنگلها به دست نیامد و وضعیت مثبتی ایجاد نشد. تقریبا همیشه آشفتگی در طبیعت داشتیم و این موضوع طبیعی است، اما الگوی آشفتگی هایی که امروز با آنها مواجه هستیم، تغییر کرده و باعث مشکلات زیادی شده است. این مسائل باعث شد به سمت استراحت دادن جنگلها برویم.
وی درباره طرح استراحت دادن به جنگلها توضیح داد و گفت: این طرح به معنای رها کردن جنگلها نیست بلکه باید جنگلها را احیا کنیم و با کمک و تلاش همه بخش ها، درختان را بازسازی کنیم.