شرایط تهدیدکننده مسجدالاقصی

روند حوادث مسجد الاقصی طی روزهای گذشته و تحولاتی که با تجاوز و تعدی بی سابقه به مسجد الاقصی همراه بوده، اقدامی برنامه‌ریزی ‌شده و در چهارچوب طرحی مدون و سازماندهی شده است که وارد مرحله ای جدید و خطرناک در چهارچوب تسلط کامل اشغالگران بر مدیریت مسجدالاقصی شده است.

با وجود تجاوز های کنونی صورت گرفته ضد مسجد الاقصی وشعار ها و تهدیدها و تظاهراتی که در این رابطه انجام شده است، بعلاوه عملیات شهادت طلبانه در شهرک صهیونیست نشین حلمیش که در نتیجه آن یک جوان فلسطینی غیرحزبی چند صهیونیست  را به هلاکت رساند، مشخص شد که مقاومت اهالی بیت المقدس و افراد مقیم دیگر در دربهای ورودی مسجد الاقصی مهمترین عامل بازدارنده در برابر توطئه‌های اسرائیل به شمار می رود که به دنبال یکسره کردن سرنوشت مسجدالاقصی و انجام برنامه نژادپرستانه خود در تقسیم زمانی و مکانی این مسجد هستند تا بتواند به هدف صهیونیستی بزرگتر خود یعنی تخریب این مسجد و برپایی هیکل موهوم به جای آن دست پیدا کنند.

تجاوز رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی این بار ابعاد تاریخی نداشت، بلکه اهمیتی بالاتر و خطری بزرگ را متوجه موضوع فلسطین کرد که برخاسته از مجموعه ای از عوامل و تحولات داخلی و خارجی بود که مجموعه این تحولات نگرانی‌ها نسبت به سرنوشت مسجد الاقصی و ترس  از توطئه های صورت گرفته برای تکمیل هدف قرار دادن این مسجد را افزایش داده و نگرانی های عمده ای نسبت به مرحله آینده ایجاد می کند که بعضی از انگیزه های این تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی می تواند به شرح ذیل باشد:

- عامل اول برای مقدمه سازی سناریوی کنونی جهت تجاوز به مسجدالاقصی در تلاش رژیم اسرائیل در ابعاد سیاسی و امنیتی جهت بسترسازی برای عناصر تندروی رژیم صهیونیستی و گروهک های اسرائیلی است که به صورت ویژه برای تخریب مسجد الاقصی و برپایی هیکل موهوم تشکیل شده اند. این بسترسازی در جهت رسیدن به توطئه های مرحله ای و برنامه ریزی شده در مرحله کنونی است که این تجاوزها به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش پیدا کرده است.

در شرایط کنونی و در سایه چراغ سبز کابینه رژیم صهیونیستی و سطوح امنیتی مختلف این رژیم چه چیز مانع از آن می‌شود که گروهک‌های تندرو اسرائیلی راهکارهای خود را برای تجاوز به مسجدالاقصی تقویت نکنند؟ این در حالی است که تحریک مستقیم و آشکار از سوی برخی وزرا و مسئولان رژیم صهیونیستی  ضد مسجدالاقصی و اهالی قدس که با جان و مال خود از مسجدالاقصی دفاع می‌کنند، نیز همچنان ادامه دارد. 

به این ترتیب روند یورش به مسجدالاقصی و اقدامات سرکوب‌گرایانه  ضد شهروندان و شخصیت‌های حزبی قدس به اتفاقی عادی در عواطف و احساسات فلسطینی‌ها و کشورهای عربی و اسلامی تبدیل شده و این کشورها آن را جزو اولویت‌ها و توجهات سیاسی و تبلیغاتی خود قرار نمی‌دهند. همین موضوع باعث شده است که رژیم اشغالگر قدس عزم خود را جزم کرده و تمامی پتانسیل خود را برای سوءاستفاده از فرصت مناسب کنونی که تحولات و شرایط اطراف به وجود آورده است، به کار گیرد.

- انگیزه دوم که باعث تشویق رژیم صهیونیستی شده ، شکاف داخلی موجود در میان فلسطینی‌ها است که اخیراً به بالاترین حد خود رسیده است. گروه‌های فلسطینی در حال حاضر وارد درگیری‌های سیاسی در جهت تقویت مواضع نفوذ و تسلط خاص خود شده اند و عرصه فلسطین به جای رویکردهای ملی‌گرایانه و اخلاقی و انسانی به جایگاهی آشکار برای کشمکش سیاسی و تبلیغاتی این جریان‌ها تبدیل شده است.

در سایه سردرگمی فلسطینی‌ها و مشغول بودن آنها به امور داخلی خود، صهیونیست‌ها هیچ شرایطی مناسبت تر از شرایط ناامیدی و اوضاع نابسامانی کنونی که فلسطینی‌ها امروز با آن دست و پنجه نرم کنند، نمی توانند به دست بیاورند که بتوانند توطئه‌های خود را بر ضد مسجدالاقصی اجرا بگذارند.

- سومین عاملی که باعث انگیزه بیشتر صهیونیست‌ها شده ، هم‌گرایی آشکار آمریکا با مواضع و سیاست‌های اسرائیل به ویژه در زمینه مسائل مربوط به شهرک سازی و یهودی سازی و هتک حرمت مقدسات از جمله مسجدالاقصی است. آمریکا مواضع خود در قبال مسجدالاقصی را تا حد زیادی تسلیم مواضع اسرائیل کرده، تا جایی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در جریان سفر اخیر خود به سرزمین‌های اشغالی به زیارت! دیوار براق یا به زعم صهیونیست ها ندبه رفت و آئین های یهودی را در این مکان به جای آورد.

این موضوع نشان دهنده صف‌بندی آشکار آمریکا در کنار رویکرد صهیونیستی است که دیوار براق را جایگاهی مقدس برای یهودیان توصیف کرده و به دنبال تقسیم زمانی و مکانی مسجدالاقصی در میان فلسطینیان و اسرائیلی‌ها است و به فلسطینیان تنها حق نماز خواندن و ادای مراسم دینی در بخش‌های مشخصی از مسجدالاقصی را می دهد.

به همین علت هنوز چیزی از خروج ترامپ از سرزمین‌های اشغالی نگذشته بود که کابینه رژیم اشغالگر قدس جلسه رسمی و تحریک‌آمیز خود را در برابر این دیوار برگزار کرد. این اقدام گامی خطرناک بود که مجموعه ای از پیام‌ها را با خود داشت و نشان دهنده این بود که صهیونیست‌ها در سطوح مختلف خود فعالیت برای وارد کردن ضربات تنفر آمیز خود ضد مسجد الاقصی را آغاز کنند.

با وجود شرایط و انگیزه هایی که ذکر شد به صورت ناگهانی معادلات و نحوه رفتار در قبال اشغالگران تغییر کرد و عملیات قهرمانانه در شهرک صهیونیست‌نشین حلمیش مواضع جدیدی را به روی سرکردگان رژیم اشغالگر قدس باز کرد و محاسبات آنها را به هم زده و آنها را دچار سردرگمی و تردید کرد. امروز در نتیجه عملیات حلمیش اشک نتانیاهو و سرکردگان رژیم اشغالگر قدس سرازیر می‌شود. آنها طی ماه‌های گذشته شاهد فضایی نسبتاً آرام بودند و تصور می‌کردند که فلسطینی‌ها در برابر اوضاع کنونی آرام شده اند ، به همین علت بود که ارتش وحشی خود را با تمام غرور و استکباری که دارند، به سمت محوطه های مسجد الاقصی بردند، اما واکنش از آنجایی صورت گرفت که تصورش را هم نمی کردند.

چنین به نظر می رسد که در سایه واکنش دردناک فلسطینی و عربی و اسلامی و نادیده گرفتن جنایت‌های صهیونیست‌هاضد مسجدالاقصی از سوی جامعه بین المللی تصویر تاریک و فاجعه‌باری خود را نشان می‌دهد و ثابت می کند که توطئه اسرائیل نزدیکترین فاصله تا تحقق اهداف سیاه خود دارد و هیچ عامل بازدارنده یا مانع واقعی در این مسیر وجود ندارد ولی با این وجود تجاوز های متوالی و مکرر  ضد مسجد الاقصی به علت بیداری و هوشیاری فلسطینی، عربی و اسلامی در رسیدن به هدف بزرگ صهیونیستی ناموفق بوده است .

مسجد الاقصی یکی از مهمترین نقاط در ساختار دیدگاه‌های انحرافی صهیونیستی است، به همین علت از زمان اولین اشغال قدس در سال 1967 مشخص بود که این مسجد هدف تخریب و نابودی کامل توسط صهیونیست‌ها قرار دارد و آنها بر اساس ادعای خود می خواهند هیکل موهوم سلیمان را به جای آن بر افرازند. این موضوع یکی از اولویت های اعتقادی و سیاسی اشغالگران به شمار می رود. 

-----------------------------

امین نجار