گشت و گذار سایبری؛
جواهرده، جواهری در ایران
منطقه دیدنی و پرجاذبه "جواهرده" از روستاهای شهرستان رامسر است، که همچون جواهری در ایران میدرخشد.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما؛ شهرستان رامسر معروف به سنگسر و "عروس طبرستان" از جاذبههای دیدنی و گردشگری مازندران است که با وجود جاذبههای طبیعی و نعمتهای خدادادی، مسافران و حتی گردشگران خارجی را در طول سال به خود جذب میکند. از دیدنیهای این شهرستان منطقه توریستی و زیبای روستای جواهر ده یا "جوهرده" است که این روستا در فاصله 27 کیلومتری رامسر در دهستان سختسر و در ارتفاعات 2000 متری البرز قرار گرفته است. جواهرده که به گیلکی "جؤرده" گفته میشود در فصل تابستان به لحاظ برخورداری از آب و هوای خنک مورد استقبال گردشگران داخلی و خارجی واقع شده و امکانات اقامتی و فراغتی شامل هتل، مرکز خرید، پارکینگ در این منطقه برای گردشگران فراهم است.
ساکنان این روستا در طول سال در این روستا ساکن نیستند؛ چرا که تنها چهار ماه از سال در این روستا مردم زندگی میکنند و در ماههای دیگر سال جز چند نفر نگهبان و سرایدار کسی در آن جا ساکن نیست.
مردم روستا به دامداری، کشاورزی و باغداری مشغولاند و صنایع دستی آن شامل نمدمالی، سفال، آهنگری و مسگری است.
آب آشامیدنی منطقه نیز از چشمههای متعددی چون سلیمان، برشی و کوه کین تأمین میشود.
آبشار صفارود جواهرده در 15 کیلومتری جنوب شهر رامسر و در مسیر جاده جواهرده قرار دارد. این آبشار فصلی بوده ولی در مواقع بارش منظره زیبایی دارد. رودخانه صفارود یکی از مواهب طبیعی این منطقه، از دامنههای شرقی کوه سماسوس در 24 کیلومتری جنوب غرب رامسر سرچشمه گرفته و ضمن عبور از روستاهای جواهرده، تنگ دره و صیقل محله از میان جنگل عبور کرده و در شهر رامسر با یک دنیا خاطره و به آرامی، به دریا میریزد.
"دریاچه قو" دریاچهای است که توسط بخش خصوصی و با توسعه برکهای کوچک، بنا شده است. راه دسترسی به این دریاچه که از جاده اصلی جواهرده ـ رامسر جدا میشود، خاکی ولی زیباست.
آثار تاریخی چون مسجد آدینه که گویا در گذشتههای دور معبد و آتشکدهای زرتشتی بوده است و نیز گورهای گبری که در منطقه پراکنده است از آثار تاریخی آن بشمار میآید.اولین تاریخ بنای مسجد آدینه به حدود 700 سال و توسط شخصی به نام شل شریف برمی گردد که نامبرده از بزرگان جواهرده بوده است. دخمهها و گورهایی که در آنجا وجود دارد بیانگر مراسم دفن است که در آیین میتراپرستی وجود داشته است.