عواقب پیش بینی نشده سیاست سرکوب سعودی ها در منطقه شرقیه
محمد بن سلمان ولیعهد عربستان تصور می کرد با خرید مواضع امریکا می تواند سیاست سرکوب داخلی را همانند ارتکاب جنایات جنگی در یمن بی سروصدا به پیش ببرد اما غافل از اینکه شدت سرکوب ها می تواند صبر معترضان را لبریز و آنها را به اقدام متقابل وادار کند.
خبرهای دریافتی از مناطق الشرقیه عربستان حاکی از این است که درگیری میان دولت و معترضان هر روز ابعاد گسترده ای به خود می گیرد و این درگیری ها تقریبا در بخش های مختلف این منطقه مشاهده می شود .
بررسی روند تحولات حاکی از این است که به هر میزانی که سیاست های سرکوب دولت سعودی بیشتر شده اقدامات معترضان نیز به همان میزان به سمت خشونت تمایل پیداکرده وآنها را بر آن داشته که از انعطاف های گذشته فاصله بگیرند خون را با خون پاسخ دهند. در واقع تحولات در جاری در منطقه شرقیه مصداق این عبارت است که "خشونت خشونت می آورد". در گذشته معترضان همواره می کوشیدند ماهیت مسالمت آمیز حرکت اعتراضی خود را حفظ و از توسل به ابزارهای خشونت آمیز پرهیز کنند اما دولت عربستان تخریب بخش قدیمی شهرعوامیه را با خشونت هرچه تمام آغاز و متعاقب آن به بازداشت و قتل معترضان اقدام کرد و همین امر موجب شد معترضان نیز دست به خشونت برده و در جریان درگیری تعدادی از نیروهای امنیتی دولت را از پای در آورند. سیاست سرکوب و مشت آهنین زمامداران تازه به قدرت رسیده سعودی نه تنها برخلاف تصور آنها باعث ترس معترضان نشده بلکه برعکس ترس آنها را ریخته وبیش از گذشته جسورتر کرده است. براین اساس می توان حدس زد که اگر تغییری در رویکرد سرکوب گرانه عربستان ایجاد نشود، اعتراضات ضد سرکوب از هر دو بعد کمی و کیفی دچار تحول شود و بیش از گذشته افزایش یابد. بر این اساس می توان گفت توسل مجددعربستان به سیاست سرکوب در قبال ساکنان منطقه الشرقیه که همواره در معرض سیاست های تبعیض آمیز دولت قرار داشته اند، چشم انداز تحولات این منطقه را بیش از پیش در ابهام و تاریکی فرو برده و در سطح بین المللی نیز تصویری ناامن و بی ثبات از عربستان ارائه می شود بخصوص اینکه استان های جنوبی این کشور در مرز یمن از دو سال و نیم پیش وضعیت جنگی به خود گرفته اند که اکنون مناطق شرقیه هم که نفت خیز است به این مجموعه اضافه می شود که این مسئله هزینه های سرمایه گذاری را در این کشور نیز افزایش می دهد و اجرای طرح بلندپروازانه موسوم به 2030 را بیش از پیش با چالش مواجه می کند. این در حالی است که ارائه این برنامه نقطه امید عربستان و شخص محمد بن سلمان برای برون رفت از بحران اقتصادی و تثبیت پایه های لرزان حکومت خود بوده است. عربستان و شخص محمد بن سلمان تصور می کردکه با خرید مواضع کشورهای غربی و در راس آن امریکا می تواند سیاست سرکوب داخلی را نیز همانند ارتکاب جنایات جنگی در یمن بی سروصدا به پیش ببرد اما غافل از اینکه شدت و گستره سرکوب ها می تواند صبر معترضان را لبریز و آنها را به اقدام متقابل وادار کند. درمجموع از حوادث مناطق شرقیه عربستان (که به نظرمی رسد وارد مرحله برگشت ناپذیر شده )می توان به عنوان مصداق دیگری از شکست و ناکامی سیاست های قدرت طلبانه محمد بن سلمان در عرصه داخلی ارزیابی کرد که با احتساب ابعاد خارجی آن بخصوص در جنگ یمن می تواند عواقب پیش بینی نشده در پی داشته باشد .
---------------------------
احمد کاظم زاده