پخش زنده
امروز: -
یکی از مشکلات اصلی و اساسی اقتصاد ایران، ناکارآمدی در بحث تولید است که مشکلاتی از قبیل افزایش بیکاری، کاهش صادرات غیرنفتی، شکل گیری قاچاق، کاهش سرمایه گذاری داخلی و خارجی و ... را به همراه داشته و به تبع آن مانع از رشد اقتصادی کشور شده است.
- نظام بانکی تنها بخش کوچکی از چرخه مرتبط با مشکلات تولید است و حتی، برخی مواقع تسهیلات بانکی نه تنها راهگشای تقویت تولید نیست، بلکه ناکارآمدی تولید را رقم میزند.
- یکی از معضلاتی که تولید در حال حاضر با آن مواجه است، شناسایی و درک نادرست از مسائل و مشکلات تولید است.
- مشکلات و گلوگاه های تولید در دو بخش قبل از تولید و بعد از تولید قابل بررسی است.
- مهم ترین و اصلی ترین گلوگاه قبل از تولید، محیط و فضای نامناسب کسب وکار است که مانع از تقویت و رونق گرفتن تولید در کشور می شود.
- از مهم ترین گلوگاه های بعد از تولید، بحران قیمت تمام شده تولید به دلیل موانع و گلوگاه های قبل از تولید است.
پژوهش خبری صدا وسیما:یکی از مشکلات اصلی و اساسی اقتصاد ایران، ناکارآمدی در بحث تولید است که مشکلاتی از قبیل افزایش بیکاری، کاهش صادرات غیرنفتی، شکل گیری قاچاق، کاهش سرمایه گذاری داخلی و خارجی و ... را به همراه داشته و به تبع آن مانع از رشد اقتصادی کشور شده است؛ چراکه رشد اقتصادی در هر کشوری برآیندی از تولید است و با افزایش تولید به لحاظ کمی و کیفی رابطه ای مستقیم دارد. به همین دلیل، موضوع تولید و توانمند کردن آن طی سالهای اخیر همواره مورد توجه مسئولان نظام قرار گرفته و با ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی از سوی مقام معظم رهبری توجه به این موضوع دوچندان شده است؛ چراکه یکی از مؤلفه های اصلی شکل گیری اقتصاد مقاومتی تقویت تولید داخلی است. اما با گذشت بیش از سه سال از ابلاغ این سیاست ها، مشکلات و گلوگاه های بخش تولید همچنان به قوت خود باقیست و اقدامات انجام گرفته در این زمینه نیز آنطور که باید نتوانسته گره ای از مشکلات تولیدکنندگان داخلی باز کند.
شاید دلیل اصلی نامگذاری امسال به نام «اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال» نیز اهمیت و ضرورت بحث تولید و پرداختن به آن به منظور دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و حل دیگر مشکلات ناشی از ناتوانی تولید است. بنابراین به دلیل اهمیت ویژه این بحث در سال جدید و به تبع آن، اهمیت آن در شکل گیری اقتصادی مقاوم در برابر توطئه های دشمنان، ریشه یابی و ارزیابی دقیق از دلایل ناتوانی تولید در کشور و پیگیری جدی برای رفع آنها از سوی سایر دستگاههای و نهادهای ذیربط بتواند راهگشای شناخت دقیقتر از مشکلات و همچنین ارائه راهکارهای عملی برای رفع آنها باشد. در همین راستا، گروه اقتصاد پژوهش خبری در ادامه نشست های کارشناسی خود در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی و با توجه به شعار سال، یکی از موضوعات اصلی مورد بحث را به «گلوگاه های تولید» اختصاص داده است که در نخستین نشستی که با این موضوع و با حضور دکتر مرتضی سامتی، اقتصاددان و استاد دانشگاه برگزار شد، گلوگاه های تولید در 5 عامل «دولت»، «نظام بانکی»، «نظام مالیاتی»، «گمرگ» و «سازمان تامین اجتماعی» مورد بررسی قرار گرفت. در دومین نشست از این موضوع نیز، دکتر حسین سلاح ورزی، نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران، از منظری دیگر به بحث و بررسی این موضوع پرداخته است.
درک صحیح مشکلات بخش تولید لازمه رفع موانع تولید
هرگاه سخن از مشکلات و مسائل مرتبط با تولید به میان می آید، همه از نظام بانکی به عنوان اصلی ترین مانع و گلوگاه تولید نام می برند، در حالی که نظام بانکی تنها بخش کوچکی از چرخه مرتبط با مشکلات تولید است و حتی، برخی مواقع تسهیلات بانکی نه تنها راهگشای تقویت تولید نیست، بلکه با اختصاص نامناسب و بدون برنامه ریزی و کار کارشناسی، مسمومیت و ناکارآمدی تولید را برای اقتصاد رقم می زند. بنابراین، یکی از معضلاتی که تولید در حال حاضر با آن مواجه است، شناسایی و درک نادرست از مسائل و مشکلات تولید است. از سوی دیگر، هنوز بسیاری از مفاهیم و شاخص های مرتبط با تولید و توسعه در کشور ما نهادینه نشده و تعریف درست و مشخصی براساس سیاستگذاری های صورت گرفته در جهت رشد و توسعه اقتصادی وجود ندارد و هر نهاد، سازمان و یا شخصی بر اساس الگو و تفکر ذهنی خود، تعاریف موجود را تفسیر می کند و در مجموعه کاری خود به کار می گیرد که این موضوع باعث تنزل جایگاه این مفاهیم در جامعه می شود؛ به طور مثال بهره وری و کارآفرینی مفاهیمی هستند که در امر تولید بسیار مهم می باشند و از جمله شاخص هایی هستند که در رتبه بندی های موضوعات مرتبط با اقتصاد جهانی مورد استفاده قرار می گیرند، اما در کشور ما این مفاهیم به معنای بسیط آن مورد توجه قرار نمی گیرد و مثلاً بهره وری تنها در نیروی کار خلاصه می شود، در حالیکه این مفهوم عوامل متعددی را که در رشد بهره وری تأثیرگذار هستند، در بر می گیرد. بنابراین، برای رفع گلوگاه های تولید بیش از هر چیز باید درک درستی از مسائل و مشکلات و همچنین مفاهیم و شاخص های مرتبط با تولید در سازمان ها، نهادها و حتی افراد جامعه شکل بگیرد تا بتوان راه حل های متناسب با آن را شناسایی و ارائه کرد.
مشکلات و گلوگاه های قبل و بعد از تولید
اگر بخواهیم درک و شناخت صحیحی از مشکلات تولید به دست آوریم، شاید یکی از بهترین گزینه ها شناسایی مشکلات در هر یک از مراحل تولید باشد، چراکه مطرح کردن مشکلات به صورت کلی و اینکه در چه مرحله ای از تولید قرار دارد، مانع از اتخاذ سیاست و راهکار مناسب با رفع آن مشکل خواهد بود. بنابراین، می توان در یک تقسیم بندی کلی مشکلات و گلوگاه های تولید را در دو بخش قبل از تولید و بعد از تولید مورد بررسی قرار داد.
Ø مشکلات و گلوگاه های قبل از تولید: مسائلی که در این دسته جای می گیرند، دامنه گسترده تری دارند و معمولاً بخش عمده ای از مشکلات تولید را شامل می شوند؛ که مهم ترین و شاید اصلی ترین گلوگاه در این مرحله، محیط و فضای نامناسب کسب وکار باشد که مانع از تقویت و رونق گرفتن تولید در کشور می شود و تا مادامی که قوانین مرتبط با محیط کسب و کار ناکارآمد باشد، نمی توان انتظار داشت که از توان و ظرفیت تولید در جهت پیشبرد اهداف اقتصادی و توانمندی اقتصاد استفاده کرد. از دیگر مشکلات مربوط به این مرحله نیز می توان، مقررات و قوانین دست و پاگیر مرتبط با تولید، تعارض در قوانین موجود، تورم مقرراتی، سیستم بانکی و مالیاتی ناکارآمد برای تولید، نظام تأمین اجتماعی ناکارآمد و بوروکراسی طولانی و پیچیده را نام برد که هزینه های بسیاری به کسانی که قصد دارند به امر تولید بپردازند، تحمیل می کنند و چه بسا، این مشکلات تولیدکنندگان را زمین گیر می کند و مانع از شکل گیری چرخه تولید و یا تولید باکیفیت و رقابت پذیر در کشور می شود.
Ø مشکلات و گلوگاه های بعد از تولید: از جمله مسائلی که در این دسته جای می گیرند، مربوط به نظام عرضه و تقاضا است که دلیل اصلی آن بحران قیمت تمام شده تولید به دلیل موانع و گلوگاه های قبل از تولید می باشد. این موضوع باعث شده نه تنها در بازارهای داخلی، بلکه در بازارهای خارجی نیز قدرت رقابت را از دست بدهیم و نتوانیم تقاضای خارجی برای محصولات داخلی ایجاد کنیم. یکی دیگر از معضلات مرتبط با تقاضای خارجی به قوانین نامشخص و متعدد و متعارض در حوزه صادرات مربوط می شود که مانع از صادرات محصولات به بازارهای خارجی می شود. قاچاق و واردات بی رویه نیز از دیگر گلوگاه های تولید است که امکان استفاده از ظرفیت تولید را برای بازارهای داخلی از بین می برد که علت اصلی آن پایین بودن قیمت تمام شده تولیدات خارجی نسبت به قیمت محصولات داخلی است و به دلیل ریسک پذیری پایین و سوددهی بالای آن، حتی برخی تولیدکنندگان را نیز به پرداختن به بحث واردات به جای تولید ترغیب می کند.
راهکارهای رفع موانع و گلوگاه های تولید
- درک و شناخت صحیح از مفاهیم مرتبط با تولید و توسعه در کشور، که می تواند شناخت دقیق تری از مشکلات و گلوگاه های تولید و همچنین اتخاذ راهکارهای مطلوب و مناسب رفع آنها در میان مسئولان، سیاستگذاران و قانونگذاران ایجاد نماید.
- سهولت فضای کسب و کار، که اگر یک نهضت واقعی برای ایجاد آن شکل بگیرد بخش عمده ای از مشکلات مرتبط با تولید برطرف می شود و تولید توجیه بیشتری می یابد و تأثیرات آن در اقتصاد نیز نمایان خواهد شد.
- از بین بردن تورم مقرراتی، در کشور حدود 10900 قانون و حدود 180 هزار تا مقرره در بحث تولید داریم که در هیچ جای دنیا این چنین نیست و همین عاملی برای افزایش قیمت تمام شده و ناکارآمدی تولید در اقتصاد است.
- هماهنگی بین نهادها و سازمان ها از جمله دولت و مجلس برای سیاستگذاری و قانونگذاری، چراکه ناهماهنگی دستگاه های مختلف در این حوزه باعث بروز تورم مقرراتی و تعارض در قوانین و در نهایت ناکارآمدی قانون برای تقویت تولید می شود.
- اصلاح نظام بانکی و مالیاتی برای کاهش هزینه های تولید.
- جلوگیری از واردات بی رویه با اتخاذ سازوکارهایی برای کاهش هزینه های تولید و افزایش قدرت رقابت پذیری آن با محصولات خارجی.
- اصلاح سیستم اداری مرتبط با تولید برای کاهش بوروکراسی در شکل گیری تولید، چراکه بیشترین مانع را در بدنه اداری داریم و هر گاه راهکاری برای برداشتن مانعی از سر راه تولید ارائه می شود مقاومت زیادی در سیستم اداری برای اجرا نشدن آن شکل می گیرد.
جمع بندی
از آنجا که گلوگاه ها و موانع تولید، مشکلات متعددی را پیش روی تولیدکنندگان و تولید رقابت پذیر و همچنین اقتصاد کشور قرار داده اند، شناسایی و رفع این گلوگاه ها، در سالی که توجه ویژه ای به تولید شده است یکی از اقدامات مهمی است که هر یک از نهادهای مرتبط با تولید چه در حوزه اجرایی و چه در حوزه قانونگذاری، باید بیش از پیش به آن بپردازند.
از طرفی، پیش از این نیز بحث تولید و مشکلات آن بارها از سوی کارشناسان و مسئولان مورد بحث و بررسی قرار گرفته، اما نتیجه مطلوب برای رفع آنها حاصل نشده است، به طوریکه، حتی با گذشت بیش از سه سال از ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و تأکید ویژه این سیاست ها بر تولید رقابت پذیر، همچنان بخش تولید از مشکلات و معضلات متعدد این بخش رنج می برد و هنوز نتوانسته به جایگاه واقعی خود در بازارهای داخلی و خارجی دست یابد؛ به همین دلیل، آسیب شناسی راهکارها و سیاست های گذشته در حوزه رفع موانع تولید و اتخاذ راهکارهای مطلوب و اثربخش در ارتقای تقویت و توان تولید، با بهره مندی از نظرات تولیدکنندگان، کارشناسان و صاحبنظران این بخش که تجربه های ارزنده و عینی برای حل این مشکلات در اختیار دارند، می تواند راهگشای حل مشکلات و گلوگاه های تولید باشد که شاید لازمه این امر نیز، بیش از هر چیز نیازمند ارزش گذاری بر مفاهیم مرتبط با تولید و درک و شناخت صحیح آنها از سوی دستگاهها و نهادهای متولی رفع موانع تولید باشد.
پژوهش خبری//فاطمه حسینی