"آمده ام کاری ماندگار در ایران انجام دهم"
ترونیچ: بازیکنان جوان مشغول گوشی های موبایلشان هستند
مدرس و مربی صربستانی بسکتبال اعتقاد دارد نسل های جدید بازیکنان سرگرم گوشی های موبایل خود و مسائل دیگر هستند و ذهنیت سختکوش ندارند.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ نناد ترونیچ مدرس صربستانی بسکتبال که با عنوان "پروفسور" خوانده می شود، از هفته قبل وارد کشورمان شد و علاوه بر تماشای کار بسکتبالیست های زیر 16 سال در مسابقات غرب آسیا، قرارداد دو ساله ای با فدراسیون بسکتبال منعقد کرد.
ترونیچ در گفتگو با خبرنگار ما درباره حدود کاری خود در ایران توضیح داد: مهمترین کار من انتخاب بازیکن برای تیم های ملی پایه است، شاید کار مربیگری هم انجام بدهم؛ اما به طور کلی وظیفه ام هماهنگی و برنامه ریزی برای تمام تیم های پایه است. ضمن اینکه با توجه به کار آموزشی که پیش از این انجام می دادم، آموزش مربیان هم جزء برنامه کاری ام است، بنابراین در سه سطح آموزشی، استعدادیابی و کار عملی فعالیت می کنم.
وی با تاکید بر اینکه تنها برای دیدن مسابقات غرب آسیا به ایران آمده و فرصت زیادی برای کمک به تیم نوجوانان نداشت، افزود: بعد از این رقابت ها به کشورم بازمی گردم و برای جام جهانی جوانان در کنار تیم ملی زیر 19 سال ایران خواهم بود. ضمن اینکه برنامه هایی برای تمام تیم های ملی آماده می کنم و تمام تابستان در ایران فعال خواهم بود.
بازیکنان جوان دنبال کار سخت نیستند
ترونیچ به مهمترین ضعف بازیکنان رده های پایه در دوران حاضر اشاره می کند: ضعف تمام تیم های جوان، مسئله روانی و ذهنیت بازیکنان است. در دوره ای قرار داریم که بازیکنان تحت تاثیر چیزهای زیادی مثل شبکه های اجتماعی هستند. هنوز با فضای ایران آشنا نشده ام؛ اما به نظرم اوضاع در همه جا یکی است و بازیکنان در اینجا تفاوتی با اروپا ندارند.
وی افزود: دو بار پیش از این سرمربی تیم زیر 16 سال صربستان بوده ام و به همین دلیل از مشکلات این رده سنی خبر دارم. این نسل ها علاقه زیادی به کار سخت ندارند و ذهنیتشان برمبنای سختکوشی شکل نگرفته است. اینجا هم بازیکنان با استعداد زیادی وجود دارند؛ اما به نظرم در این رده های سنی، مهمترین ویژگی این است که علاقه به کار زیاد داشته باشند. اگر این خصوصیت را در بازیکن پیدا کنیم، می توانیم به مسائل تکنیکی و تاکتیکی هم بپردازیم.
اشتباه در انتخاب اول به سختی تصحیح می شود
ترونیچ در پاسخ به اینکه آیا باید بازیکنان سختکوش را انتخاب کنند یا آنها را پرورش دهند؟ گفت: اولین مرحله همیشه انتخاب است. اتفاقا اولین کارم همین تعیین معیارانتخاب بازیکن است، چون کار آسانی نیست. اگر اشتباهی در انتخاب اولیه صورت بگیرد، بعدها هم تصحیح آن سخت خواهد بود. بعد از مرحله انتخابی، دنبال ارتقا بازیکنان منتخب می رویم.
وی با تاکید بر ذهنیت بازیکنان گفت:تکنیک و تاکتیک را می توان بعدا به بازیکن آموزش داد؛ اما اگر بازیکن تمرین نکند یا قابلیت روانی این را نداشته باشد که به بازیکنی عالی تبدیل شود، پرورش آنها برای مربیان سخت خواهد بود.
تیم نوجوانان نیاز به کار دارد
در دوره ای قرار داریم که بازیکنان تحت تاثیر چیزهای زیادی مثل شبکه های اجتماعی هستند. هنوز با فضای ایران آشنا نشده ام؛ اما به نظرم اوضاع در همه جا یکی است
ترونیچ درباره تیم ملی نوجوانان اعتقاد دارد: این تیم مثل همه تیم های جوان، کار زیادی دارد. سایر تیم های حاضر در غرب آسیا به جز لبنان چندان قوی نبودند و شاید قبل از بازی با لبنان این مشکل هم به وجود آمد که بازیکنان فکر می کردند خیلی خوب هستند. در هر حال رده سنی زیر 16 سال، نیاز به کار زیادی برای حل بعضی مسائل دارد. این تیم در مسابقات آسیایی باید سهمیه جهانی را بگیرد و برای چنین رقابت سطح بالایی باید اقدامات زیادی انجام شود.
آمده ام که کار ماندگاری انجام دهم
ترونیچ با تاکید براینکه شخصا کار استعدادیابی بازیکن را انجام نمی دهد، توضیح داد: به قسمت های مختلف ایران برای دیدن بازیکنان مستعد سفر کرده و معیارهای انتخاب را براساس اصول علمی تربیت بدنی و تست های مختلف تعیین می کنم. بعد از آن براساس نتایج آزمایش ها، گزینش اولیه را برای بسکتبال انجام می دهیم.
مدرس فیبا درباره مبناهای علمی بسکتبال تاکید کرد: من دانشمند نیستم و کارم بسکتبال است؛ اما به پایه های علمی نیاز داریم و سعی می کنم مبناهای علمی را اینجا به مربیان هم انتقال دهم، چون با داده های علمی، احتمال اشتباه را در کارمان کاهش می دهیم. معنی اش این نیست که هیچوقت اشتباه نمی کنیم؛ اما وقتی کارمان پشتوانه علمی داشته باشد، درصد خطا کمتر می شود.
ترونیچ ادامه داد: قرار است که دو سال تمام وقت اینجا باشم. قطعا بهترین تلاشم را می کنم چون به بسکتبال ایران احترام می گذارم. امیدوارم اینجا هم نه تنها از جهت بسکتبال، بلکه از نظر شخصی از من رضایت داشته باشند. آمده ام که کاری ماندگار انجام بدهم و وقتی می روم، چیزی از خودم به جا بگذارم که تا سال ها به بسکتبال ایران کمک کند.