منافع متقابل پیوستن ایران به سازمان شانگهای
کارشناس مسائل بینالملل گفت : ایران باید تلاش جدی و پیگیرانه تری برای پیوستن به سازمان شانگهای داشته باشد.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ؛ کیومرث یزدان پناه، در مصاحبه با برنامه «بدون خط خوردگی» رادیو گفتگو، در مورد حمایت اخیر وزیر امورخارجه روسیه از پیوستن ایران به سازمان شانگهای به عنوان یک عضو دائم، گفت: پایه های ایجاد سازمان شانگهای از اوایل سال 1993 بعد از فروپاشی ساختار شوروی زده شد وتقریبا بعد از یک دهه توانست خود را به عنوان یک سازمان بزرگ بینالمللی معرفی کند.
وی با بیان اینکه این سازمان در حال حاضر در حال تبدیل شدن به یک اتحادیه منطقه ای با سازوکار مشخص است و در آینده تاثیرگزاری بیشتری در فضای منطقه ای و بینالمللی خواهد داشت به موقعیت ژئوپولیتیک این سازمان اشاره کرد و گفت: کشورهایی از حوزه شرق آسیا، اوراسیا و آسیای دور در این اجلاس حضور دارند و با توجه به این موضوع ، از این توانایی برخوردار است که نقش کاملا موثری درعرصه منطقه ای و بین المللی ایفا کند.
یزدان پناه با اشاره به موقعیت ژئوپولیتیک جمهوری اسلامی ایران در منطقه جنوب غربی آسیا، افزود : قطعا پیوستن ایران به سازمان شانگهای هم به سود ایران و هم به نفع این سازمان خواهد بود.
وی با بیان اینکه درحال حاضر ایران عضو ناظر این اجلاس است و به نظر می رسد که آمریکا و تعدادی از متحدان اروپایی اش تمایل ندارند که ایران به این اتحادیه به عنوان یک عضو دائم بپیوندد ، تصریح کرد: چین و روسیه به عنوان دو عضو قدرتمند اجلاس شانگهای تمایل دارند که ایران هرچه زودتر به عنوان یک عضو دائم به این اتحادیه بپیوندد ، چرا که این موضوع مزیت های دو جانبه ای هم برای ایران وهم برای چین و روسیه خواهد داشت. رقابت چین و روسیه در آینده با آمریکا بیشتر خواهد شد و آنها تمایل دارند که شریک مطمئنی همچون ایران در منطقه خلیج فارس داشته باشند.
یزدان پناه با تاکید بر اینکه ایران باید موضوع پیوستن به این سازمان را جدیتر پیگیری کند و عضویت در این سازمان به عنوان یک عضو ناظر سودی برای ایران نخواهد داشت، افزود: همان طور که پیش از این اشاره کردم پیوستن ایران به این اجلاس می تواند برای سایر اعضای شانگهای نیز مفید باشد.
این کارشناس مسائل بینالملل در پاسخ به این سوال که به نظر می رسد روند عضویت پاکستان در این اجلاس شدت بیشتری نسبت به ایران گرفته است، اظهار کرد: علاوه بر شرایط داخلی و بینالمللی پاکستان باید به این موضوع توجه کرد که پاکستانی ها بیش از ایران تلاش میکنند که به این سازمان بپیوندند.