شاه چراغ ، نگین سبز شیراز + فیلم

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، سید امیر احمد، فرزند ارشد پیشوای هفتم شیعیان جهان امام موسی کاظم (ع) است که مردم ایران به نام شاهچراغ او را می خوانند .

حضرت احمد (ع) نزد پدرش امام موسی کاظم (ع) از جایگاه و احترام ویژه ای برخوردار بود و او را مردی کریم، جلیل القدر ، بزرگوار و پارسا می شناختند.

بیعت حضرت احمد بن موسی (ع) با امام علی بن موسی الرضا (ع) در حالی که مردم با وی بیعت کرده بودند ، سبب شد که لقب امین ولایت به ایشان داده شود.

آیت الله دستغیب تولیت آستان مقدس احمدی و محمدی در باب ولایت مداری حضرت شاهچراغ (ع) می گوید:‌ هنگامی که خبر شهادت حضرت امام موسی کاظم (ع) در مدینه منتشر شد ، مردم گمان کردند که احمد بن موسی، جانشین پدر است به همین سبب با وی بیعت کردند .

او نیز از آن ها بیعت گرفت، پس بر بالای منبر رفت و خطبه ای در کمال فصاحت و بلاغت بیان کرد و فرمود: ای مردم ، همچنان که اکنون همه شما با من بیعت کرده اید ، بدانید که من خود در بیعت برادرم علی بن موسی (ع) هستم.

حجت الاسلام حدائق کارشناس مذهبی با اشاره به این رویداد تاریخی می گوید: حضرت علی بن موسی (ع) پس از بیعت مردم درحق برادرش احمد دعا فرمودند و گفتند، همچنان که حق را پنهان و ضایع نگذاشتی خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگذارد .

پس از حضور حضرت علی بن موسی (ع) در خراسان ، احمد بن موسی(ع) به همراهی جمعی دیگر از برادر زادگان و نزدیکان و دوستان به قصد زیارت آن حضرت از حجاز به سمت خراسان حرکت کرد.

در بین راه نیز جمعی از شیعیان و علاقه مندان به خاندان رسالت به آنها ملحق شدند تا جایی که به گفته مورخان به نزدیک شیراز که رسیدند تقریباً یک قافله ۱۵ هزار نفری تشکیل شده بود.

وقتی خبر حرکت این کاروان را به مامون دادند، ترسید که اگر چنین جمعیتی از بنی هاشم و دوستداران و فداییان آنها به طوس برسند ، اسباب تزلزل مقام خلافت شود و به حاکمان شهرها دستور داد مانع حرکت قافله بنی هاشم شوند.

حاکم شیراز قتلغ خان با ۴۰ هزار لشکر در نزدیکی شیراز اردو زد و همین که قافله بنی هاشم رسیدند، جنگ خونینی درگرفت ، اما لشکر براثر فشار و شجاعت بنی هاشم پراکنده شدند.

لشکر شکست خورده ، تدبیری اندیشید و بالای بلندی ها فریاد زد که ولیعهد امام هشتم علیه السلام وفات کردند ؛ این خبر باعث شد مردم از اطراف امام زادگان متفرق شدند .

حضرت سید احمد بن موسی (ع) شبانه با برادران و نزدیکانش به شیراز رهسپار شدند و در منزل یکی از شیعیان ، سکنی گزیدند ؛اما جاسوسان مخفیگاه این امامزاده جلیل القدر را به حاکم اطلاع دادند و نبردی بین آنها و ماموران حکومت در گرفت و احمد بن موسی(ع) به تنهایی با لشکر انبوهی به نبرد پرداخت.

دشمن چون دید از عهده او برنمی آید ، خانه را ویران کرد و بدن حضرت احمد بن موسی(ع) در زیر توده های خاک، در محلی که هم اکنون مرقد و بارگاه اوست،‌ پنهان شد.

در زمان مسعود بن بدر الدین آرامگاهی در محل شهادت وی ساخته شد تا ملجا زائران باشد.