همه مردم حق دارند برای سرنوشت شهرشان در شوراها حضور یابند

احمد امیرآبادی فراهانی نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی در این مناظره با اشاره به اینکه آیا حضور هنرمندان و اشخاص سرشناس ورزشی در شوراها ضرورتی دارد یا خیر؟ گفت: اگر فقط بحث شهرت و استفاده از محبوبیت اجتماعی میان باشد این حضور اشتباه است اما از نگاهی دیگر همه حق دارند با حداکثر آراء مردمی وارد انتخابات شوراها شوند که تاکنون هم جز این نبوده، البته داشتیم کسانی همه از طریق شهرت اجتماعی خود رأی آورده و وارد شورا شده اند اما آیا اینها می توانند شهر را اداره کنند؟! نظر بنده منفی است. 

نصیرزاده (داور فوتبال) در پاسخ به این نماینده مجلس گفت: ممکن است در شبکه های مجازی برخی از عزیزانی که شهرت و محبوبیت دارند توانمندی های دیگران را زیر سؤال برده باشند اما فراموش نکنیم که در شوراها این جلسات به صورت مشترک برگزار می شود و حتماً کارشناسان کاربلدی هم در آن حضور دارند. 

او ادامه داد: از شخص یا اشخاص به خصوصی دفاع نمی کنم اما از تفکرات خاص همیشه دفاع خواهم کرد، بر فرض مثال ما برای ساخت مسجد در شهر حتماً نیاز به حضور روحانیت در شورای شهر داریم.

نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: جناح های سیاسی و احزاب لیست های خوب و مناسبی را برای انتخابات شوراها به مردم ارائه کنند.

احمد امیرآبادی فراهانی در ادامه سخنان خود در برنامه " مناظره" شبکه یک سیما افزود: هئیت منصفه با شورا متفاوت است و قاضی ممکن است به تصمیم این هیئت توجه نکند و رای خود را بدهد اما شورای شهر تصمیم می گیرد و شهردار را انتخاب می کند .

وی ادامه داد: برخی کمیسیون های شورا، تخصصی هستند و در کمیسیون های ورزشی یا فرهنگی نیاز به حضور ورزشکاران و هنرمندان داریم اما کسی که فقط ورزشکار است و تجربه و تخصصی ندارد و بینش کامل و جامعی از شهر خود ندارد و به مدیریت راهبردی توجه ندارد برای شورای شهر مناسب نیست.

امیرآبادی گفت: در یکی از شهرداری ها یکی از ورزشکاران مدال آور، باشگاه اسب سواری از شهرداری گرفته است در حالی که کسانی در این کشورند که ده مدال از آن شخص بیشتر آوردند چرا به آنها ندادند در حالی که این شخص در شورا حدود یک تا دو نطق و چند اظهار نظر انجام داده و در تصمیم گیری ها مشارکت خوبی نداشته و اکثر جلسات غایب بوده است .

در ادامه کارشناس حقوقی ورزشی با اشاره به اینکه  ایجاد مطلوبیت روانی در جامع مدنظر همه دولتمردان است، گفت: بزرگترین همایش های انسانی در ورزش انجام می شود و موضوع مطلوبیت روانی باید مد نظر ادراه کنندگان ورزش قرار بگیرد.

هوشنگ نصیرزاده افزود: در طرح تفصیلی و جامع شهرها باید جای ورزشگاه ها دقیقا مشخص باشد .

وی ادامه داد: برای تفریح جامعه باید فکر داشته باشیم و فقط نباید به فکر ساخت و ساز باشیم و در تصمیمات شهری باید علایق مردمی را لحاظ کرد.

در ادامه امیر آبادی با اشاره به اینکه در تهران 3 هزار نفر برای انتخاب شورای شهر نام نویسی کردند، گفت: 50 نفر از آن ها از مشهوران ورزشی و هنرمندان هستند و مردم قرار است 21 نفر را انتخاب کنند و قطعا این 50 نفر را از بقیه بیشتر می شناسند.

وی ادامه داد: اگر ورزشکار یا هنرمندی می خواهد خود را در معرض رای مردم قرار دهد باید بقیه ویژگی ها از جمله تجربه و تخصص را هم داشته باشد.

این نماینده مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: اکنون باشگاه های استقلال و پرسپولیس را در تهران داریم ورزشکارانی که در شورای شهر بودند چه کمکی به آنان کردند؟

امیرآبادی فراهانی گفت: درست است که باید کسانی هم باشند که سابقه و تخصص فرهنگی، ورزشی، اقتصادی و مدیریت مالی داشته باشند اما اینکه یک ورزشکار فقط از شهرت خود و از رانت استفاده کند صحیح نیست. 

وی افزود: در تهران یکی از مجموعه های فرهنگی ـ ورزشی را به یکی از ورزشکاران دادند. 

فراهانی ادامه داد: باید جامع نگر باشیم و فقط به شهرت نگاه نکنیم متأسفانه به جهت زیاد بودن تعداد کاندیداها، مردم نمی توانند جدا کنند و رأی دهند.

این نماینده مجلس اضافه کرد: اگر جناح های سیاسی و احزاب لیست های خوبی را به مردم ارائه کنند این مشکلات را نخواهیم داشت.

در ادامه نصیرزاده گفت: تصور می کنیم هر کسی مدرک تحصیلی دارد باید آن کار را انجام دهد در هیچ جای جهان وزیر بهداشت، دکتر نیست زیرا مدیریت او برای اداره بیمارستان ها در پزشکی تدریس نشده است. 

این کارشناس حقوقی ورزشی با بیان اینکه سیاست مانند هنر به یک شم و توانمندی نیاز دارد، ادامه داد: موافق نیستم اشتهار افراد را وسیله نفی آنها قرار دهیم. 

وی افزود: شاید اثرات افرادی که ورزشی هستند در شورا بیشتر است تا افراد دیگری که ناشناس ماندند و رفتارهایشان نامشخص است. 

نصیرزاده اضافه کرد: وجدان عمومی به مفهوم استفاده از توانایی های همه اقشار مختلف جامعه است و فرد خاصی را در نظر نمی گیرد.

احمد امیرآبادی فراهانی در ادامه با بیان اینکه بحث تخصص در کشورهای دیگر مطرح بوده است گفت: در بیمارستان ها معمولاً رئیس بیمارستان پزشک است ولی در همان بیمارستان فردی مدیر بیمارستان است. 

وی در ادامه با اشاره به اینکه در بحث تخلفات با افراد مشهور نمی توان به راحتی برخورد کرد گفت: در هیئت نظارت دور قبل رسیدگی به پرونده افراد مشهور سخت بود زیرا رسیدگی به آنها با فشارهای سیاسی می شد و گاه طرفداران آنها نیز وارد عرصه می شوند. 

فراهانی افزود: مثلاً باشگاه اسب سواری را که فردی از شهرداری یا شورای شهر گرفته است را نمی توانیم به راحتی از دست او بگیریم ولی با افراد غیرمشهور راحت تر می توان برخورد کرد و ما با حضور ورزشکاران مخالف نیستیم ولی صرف ورزشکار بودن و شهرت دلیل کافی نیست.

هوشنگ نصیرزاده نیز در ادامه با اشاره به اینکه مشارکت عمومی در انتخابات همواره هدف است و مقبولیت دارد گفت: معمولاً چون بخش هایی از مردم دید سیاسی زیادی ندارند ممکن است افراد را نشناسند ولی گاهی اوقات حضور هنرمندان و ورزشکاران مشهور باعث افزایش سطح مشارکت می شود زیرا این افراد به عملکرد آنان و زندگی شان بیشتر در معرض و مقابل مردم بوده است. 

وی افزود: با این حال باید تشکیلاتی که آنها را تأیید صلاحیت می کنند و سایر توانمندی های آنان را نیز لحاظ کنند و اینکه بگوییم کلاً ورزشکاران نیایند را موافق نیستم زیرا ما در مجلس فراکسیون ورزشی داریم و در بحث تخصصی نیز این جای تأمل دارد. 

فراهانی نیز در ادامه با بیان اینکه ما در مجلس کمیسیون فرهنگی داریم و اگر ورزشکاری انتخاب شود و در آنجا حضور می یابد گفت: با این حال مجلس با شورای قابل مقابله نیست زیرا شورای شهر باید شهرها را اداره کند و به عبارتی ما شورای شهرداری داریم نه شورای شهر زیرا در خیلی از کشورهای دنیا شورای شهر امور زیادی از زندگی مردم مثل آب و برق و سایر مسائل را نیز رفع و رجوع می کند که در ایران اینگونه نیست. 

وی افزود: ما مشکلی مهم در بحث قانون انتخابات داریم که در آن بخش تخصصی کاندیداها دیده نشده و در مجموع یک سری شرایط عمومی درنظر گرفته شده است که البته در برخی موارد شرایط اختصاصی نیز داریم که البته مقام معظم رهبری در سیاست های کلی ابلاغ کردند. 

نصیرزاده نیز در ادامه با بیان اینکه اگر مشکل اصلی و رأی آوری این افراد است را قبول دارم که برخی از این افراد نمی توانند در مشارکت شوراها فعال باشند ولی در قانون اساسی همه افراد مساوی هستند و مساوی بودن آنان نمی تواند حق آنان را به علت ورزشکار بودن از بین ببرد. 

وی با این حال مردم بین توانمندی های سیاسی با ورزشی تفکیک قائل هستند و مثلاً ما می بینیم انتخاب ورزشکاران در مجلس کمتر انتخاب می افتد ولی در شوراهای شهر مردم ذهنیت بهتری دارند زیرا شورای شهر را محل همین مسائل می دانند.