گشت و گذار سایبری؛
رفتارهای عجیب و غریب نوابغ جهان
زندگی نوابغ و عقاید تفکراتشان شاید یکی از جذاب ترین چیز هایی باشد که مردم دوست داشته باشند از آن اطلاع پیدا کنند.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما، شاید شما از گوشه کنار دنیا شنیده باشید که برخی از افراد مشهور و ستاره ها باوررهایی دارند که هم شنیدنی است و هم عجیب.
دیوژن یکی از فلاسفه معروف و بزرگ یونان و جهان- را باید قدیمیترین فیلسوف جهان دانست. چنانکه همه اطلاع دارند او روزها در داخل خمرهای زندگی میکرد و شبها وقتی از خمره بیرون میآمد فانوسی به دست میگرفت و در گوشه و کنارر شهر به جستجو میپرداخت. وقتی مردم از او سؤال میکردند که آقای دیوژن شما در جستجوی چه چیزی هستید؟ در جواب میگفت: به دنبال آدمها میگردم ولی هنوز انسانی نیافتهام.
پاسکال دانشمند معروف فرانسوی که بنیانگذار بیشتر علوم طبیعی، فلسفی و ریاضی بوده است، عادت داشت که روی ناخن انگشتهای خود علاماتی نقاشی نماید. خودِ وی میگفت که این علامات رمز علوم است ولی مردم نمیتوانستد درک کنند که پاسکال از این علامات چگونه استفاده میکند. این مرد گاهیاوقات روی شلوار و کت و پیراهن خود نیز علاماتی نقش میکرد و یا یادداشت برمیداشت.
ژان ژاک روسو، فیلسوف معروف سوئیسی که کتاب حقوق بینالمللی را نوشت و از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت. اما وی به همه بدبین و مشکوک بود، او تصور میکرد همه خیال دارند درباره اقدامات او جاسوسی نمایند. بنابراین وقتی وارد اطاقی میشد با دقت هرچه تمامتر اطراف اطاق و خارج را بازرسی میکرد تا مبادا کسی در مورد او به جاسوسی مشغول بوده باشد.
ژولیوس سزار، دیکتاتور و رهبر نامدار سیاسی و نظامی روم آدمی خیالباف بود، این مرد تصور میکرد که همیشه در طرف چپ او یک پرتگاه وجود دارد که ممکن است او را سرنگون سازد، روی همین اصل در هر نقطه که مینشست دستور میداد یک صندلی و یا یک شیئی سنگین در سمت دست چپ او قرار دهند.
ویکتور هوگو، نویسنده و شاعر معروف فرانسوی که آن همه آثار زیبا و جاویدان از خود باقی گذاشته است، عادت داشت کتابهای خود را ایستاده بنویسد. او میز بلند و درازی برای خود تهیه کرده بود که پشت آن اصلاً صندلی وجود نداشت و روی آن فقط یکی دوجین کاغذ سفید دراز و یک قلم خودنمائی میکرد.
وی به محض اینکه از خواب بیدار میشد ایستاده به طرف میز کار خود نزدیک میشد و رمان یا شعری را شروع به نوشتن میکرد، سپس پس از ده دقیقه در حالیکه با خود صحبت مینمود در اطاقهای دیگر به گردش میپرداخت، مجدداً ایستاده به طرف میز نزدیک میگردید و دنباله رمان را میگرفت و یا شعر را میسرود.
بوفون، طبیعیدان معروف فرانسوی که تاریخ طبیعی را برای اولین بار در جهان نوشت هروقت میخواست پشت میز روی صندلی بنشیند چه در خانهاش کسی بود چه نبود لباس شیکی به تن میکرد و صورت خود را اصلاح مینمود و آرایش میکرد و حتی شمشیر قشنگی را در طرف چپ کمر میبست.
الکساندر دومای پدر، رماننویس و نمایشنامهنویس فرانسوی بود که به او لقب «سلطان پاریس» را داده بودند. دوما به خاطر رمانهای ماجراجویانه فراوانش یکی از مشهورترین نویسندگان فرانسه به شمار میرود. از همه نویسندگان عجیبتر بود او به محض اینکه به خانه میآمد لباسهایش را میکند و برهنه وارد وان حمام خانه میشد و در حالیکه نصف وان را پر از آب مینمود کاغذ و قلم را بدست میگرفت و به نویسندگی میپرداخت و الکساندر دوما در حالیکه مشغول کشیدن پیپ بود با تازه وارد به مذاکره و گفتگو میپرداخت. او عادت داشت وقتی وارد محفلی میشد شوخیهای زننده مینمود و هرکس از او میخواست چند سطری به عنوان یادگاری در یادداشت او بنویسد، دوما کاغذ آن شخص را بدست میگرفت و روی آن حروف الفبا را می نوشت !
الکساندر دومای پسر؛ نویسنده و نمایشنامهنویس و رماننویس فرانسوی فرزند الکساندر دوما (پدر) بودند که جای پای پدر گذاشتند. وقتی میخواست رمانی بنویسد ابتدا مجسمه شخصیتها و یا افراد رمان را مثل عروسک تهیه و در روی میز قرار میداد و اگر این شخصیتها و افراد در جریان کار از بین رفتند، آنها را از روی میز حذف میکرد و در جایی مدفون میساخت.
شارل بودلر؛ شاعر و نویسنده فرانسوی بود. به او شاهزاده عطر لقب داده بودند اما خیلی در مقابل عطریات قصری حساسیت داشت. او در موقع نوشتن حتماً میبایست چند عطر شدید را بو نماید و هر روز در موقع خروج از خانه لباس خود را با اسانس جدید معطر میساخت.
لرد بایرون، نویسنده و شاعر معروف انگلیسی وقتی از خانه خارج میشد مقداری گل خوشبو و معطر در جیب قرار میداد. تئوفیل گوتیه در حال نوشتن مرتباً آجیل میخورد.
آناتول فرانس، نویسنده معروف فرانسوی علاقه مفرطی به گربه داشت بنابراین در موقعی که شعر میگفت و یا رمان مینوشت حتماً میبایست چند گربه نر و ماده از سر و کول او بالا روند.
در میان عجیبترین کارهای نویسندگان طرز نگارش مارک توآین و دکارت را باید نام برد، این دو نویسنده نمیتوانستند ابداً در حال نشسته و روی میز بنویسند بلکه آنها نوشتههای خود را در حال دراز کشیده مینوشتند.