مطالعات انجام شده نشان می دهد، خانه دار شدن برای جوانان انگلیسی که از حمایت مالی پدر و مادر برخوردار نیستند، بطور فزاینده ای دشوار می شود.
تحلیل های انجام شده نشان می دهد، تنها سی و یک درصد از افراد بیست و پنج تا بیست و نه ساله خانه شخصی دارند، رقمی که بیست و پنج سال پیش، شصت و سه درصد بود.
افراد جوانی که می خواهند برای نخستین بار خانه بخرند -سی و چهار درصد- برای این کار به حمایت های مالی خانواده یا دریافت وام نیاز دارند. این در حالی است که این رقم درست هفت سال پیش بیست درصد بود.
بر اساس تحلیل های دولتی و ارقام بازار مسکن برای کمیسیون تحرک اجتماعی -که به وزراء مشاوره می دهد- از هر ده نفر یک تن به دارایی های ارثی متکی است.
آلن میلبرن، وزیر کار سابق انگلیس و رئیس این کمیسیون، از دولت خواست تصویر تیره موجود برای افراد جوان را نادیده نگیرد.
او گفت: «خانه دار شدن در حالی برای افراد جوان دارای درآمد پایین دست نیافتنی می شود که پدر و مادرشان دارایی زیادی ندارند تا به آنها کمک کنند.»
میلبرن افزود: «به منظور گسترش فرصت ها برای خانه دار شدن باید یک تلاش قابل توجه در سطح ملی انجام شود و در زمینه تامین مسکن نیز باید اقدامات بیشتری صورت گیرد.»
محققان هشدار داده اند، روند اتکا به دارایی های پدر و مادر در انگلیس در حال افزایش است.
افرادی که از حمایت های مالی والدین برخوردارند، تقریبا دو سال و نیم زودتر از کسانی که از این حمایت ها برخوردار نیستند، می توانند خانه دار شوند.
کمیسیون تحرک اجتماعی پیشتر از دولت انگلیس خواست سه میلیون باب خانه طی دهه آتی بسازد که تقریبا دو برابر رقم سالانه ساخت و ساز در حال حاضر است.