80 درصد پساب ها بدون تصفیه رها می شود
مدیر عامل شرکت مدیریت منابع آب ایران: 80 درصد پساب های تولیدی بدون تصفیه در طبیعت رها می شود که مشکلاتی را در محیط زیست ایجاد می کند.
محمد حاج رسولی ها در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما با شاره به شعار روز جهانی اب در سال 2017 یعنی «پسابها» افزود: پساب به عنوان یک منبع آبی نسبت به خیلی از منابع آبی پایدارتر است و به تغییر اقلیم ارتباطی ندارد و قابل برنامه ریزی است.
وی گفت: به همین دلیل امسال روز جهانی آب به نام "پساب" انتخاب شده است.
حاج رسولی ها با اشاره به اینکه در پساب ، مواد مغذی که در رشد و نمو گیاه مضر نیست ، وجود دارد که در فرآیند تصفیه می تواند باقی بماند و در کشت هایی تاثیرگذار است و راندمان تولید را بالا می برد، افزود: بیشتر این پساب ها در نزدیکی شهرها تولید می شود و در کشور ما نیز حدود 44 درصد جمعیت شهری از خدمات شبکه جمع آوری فاضلاب بهره می برند.
وی گفت: سالانه دو و نیم میلیارد مترمکعب پساب در کشور جمع آوری می شود که 50 درصد آن در 170 تصفیه خانه فاضلاب در کشور تصفیه می شود.
حاج رسولی ها افزود: 270 شهر کشور از تاسیسات تصفیه خانه فاضلاب برخوردارند و حدود 10 تا 20 تصفیه خانه روستایی نیز داریم.
وی با تاکید بر اینکه بیشترین مصرف آب در بخش کشاورزی است ، گفت : بیشترین پساب نیز در بخش کشاورزی تولید می شود که باید میزان پساب تولیدی کشاورزی را با استفاده از شیوه های نوین آبیاری اراضی و دشت ها آن را کاهش دهیم که این کار مهم و محوری است که با همکاری جهاد کشاورزی در دستور کار باید قرار گیرد.
مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران افزود: همزمان با کاهش بارش ها از 250 میلی متر در سال به 140 میلی متر ، پساب تولیدی 70 تا 80 درصد کاهش می یابد و میزان پساب نیز به بافت خاک بستگی دارد.
براین اساس سالانه حدود 20 میلیارد مترمکعب زهاب کشاورزی در کشور تولید می شود.
روز جهانی آب، (( پساب ها))
روز جهانی آب اولین بار در سال 1992، در بیست و یکمین دستور جلسه کنفرانس (محیط زیست و توسعه سازمان ملل UNCED ) در شهر ریودوژانیرو برزیل رسما مطرح شد.
در این کنفرانس از همه کشورها خواسته شد تا در اجرای بیانیه 21 سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و از طریق پخش و اشاعه نشریات و برگزاری کنفرانسها، سمینارها و نمایشگاهها در گرامیداشت آن بکوشند.
همچنین آژانسی از سوی سازمان ملل برای هماهنگی مسائلی در مورد روز جهانیآب تعیین میشود که بسیاری از مسائل را در باره منابع آب منعکس میکند.
در سال 2017 شعار این روز به «پسابها » اختصاص داده شده است. طبق یکی از اهداف توسعه پایدار (SDG) ما باید تا سال 2030 « کیفیت آب را از طریق کاهش آلودگی، حذف ریزش آب و به حداقل رساندن پخش مواد شیمیایی و خطرناک ، به نصف رساندن سهم پساب های تصفیه نشده و در واقع افزایش بازچرخانی و استفاده مجدد ایمن به صورت جهانی بهبود ببخشیم».
در جهان بیش از 80 % پساب های تولیدی ازجانب جامعه بدون تصفیه و استفاده مجدد به اکوسیستم برمی گردند. در حال حاضر اکثر شهرهای کشورهای در حال توسعه از زیرساخت و منابع مناسبی برای مدیریت پسابها با روشی موثر و پایدار برخوردار نیستند. فرصتهای بهره برداری از پسابها بعنوان یک منبع، بسیار زیاد است. پسابهای مدیریت شده سالم، منبعی مقرون به صرفه و پایدار آب و انرژی، مواد مغذی و سایر مواد بازیافتنی است. هزینه های مدیریت پساب تا حد زیادی به واسطه منافع آن در زمینه سلامت انسانها، توسعه اقتصادی و پایداری زیست محیطی و نیز ایجاد فرصتهای شغلی جدید و ایجاد مشاغل سبز بیشتر، سنگین می شود.
پساب ها و چرخه آب
آب باید در هر یک از بخش های چرخه ( از برداشت، پیش تصفیه، توزیع، مصرف، جمع آوری و پس تصفیه) به منظور استفاده از پساب تصفیه شده و برگشت نهایی آن به محیط زیست ، آماده شدن برای برداشت آب و شروع مجدد چرخه آب، به دقت مدیریت شود.
اگر چه مدیریت پساب ها به طور جدی مورد غفلت قرار گرفته اما پساب ها نیز به طور برجسته به عنوان یک منبع مقرون به صرفه و پایدار آب، انرژی ، مواد مغذی و سایر مواد بازیافتنی مورد غفلت قرار گرفته اند. بنابراین باید به پسابها به عنوان یک منبع به جای یک بار دور انداخته شده، نگاه شود.
پساب ها و شهرها
تا سال 2030 انتظار می رود تقاضای جهانی برای آب تا 50 % رشد داشته باشد که اکثر این تقاضاها هم در شهرها خواهد بود. بنابراین به رویکردهای جدید جمع آوری پسابها و مدیریت آنها نیاز خواهیم داشت. در واقع پسابهای مجدد استفاده شده ممکن است به حل سایر چالش ها از جمله تولید غذا و توسعه صنعتی کمک کند.
در کشورهای در حال توسعه در مناطق کم درآمد شهرها و روستاها اساساً بخش عظیمی از پساب ها به طور مستقیم به نزدیک ترین زهکش آب سطحی یا کانال زهکشی شخصی، گاهی اوقات بدون تصفیه یا با تصفیه خیلی کم تخلیه می شود.
بعلاوه آب رو های خانگی و فاضلاب انسانی، بیمارستان ها و صنایع وابسته شهری مانند معادن کوچک و گاراژهای ماشین، اغلب بخش عظیمی از پساب های شیمیایی سمی و دارویی را به داخل سیستم فاضلاب تخلیه می کنند.
حتی در شهرهایی که پساب ها جمع آوری و تصفیه می شود، کارآیی تصفیه ممکن است مطابق سیستم بکار رفته، تغییر کند. تصفیه خانه های فاضلاب سنتی ممکن است آلاینده های خاصی را مانند تجزیه کنندگان درون ریزی که می توانند اثر منفی بر مردم و اکوسیستم داشته باشند ، حذف نکنند.
پساب ها و صنعت
فشارهای اجتماعی و زیست محیطی سال های اخیر صنعت را به سمت حرکت رو به رشدی برای کاهش پساب های خود و نیز تصفیه آنها قبل از تخلیه سوق داده است.
در حال حاضر به پساب ها به عنوان یک منبع ذخیرهای و استفاده از آن یا بازچرخانی بعد از تصفیه مناسب نگاه می شود که می تواند منافع اقتصادی و مالی را به همراه داشته باشد.
مشاغل می توانند مستقیم از پساب ها استفاده کنند که ارائه آن متناسب با هدف است
مانند فرآیند استفاده از آب برای خنک یا گرم کردن، یا جمع آوری آب باران از پشت بام یا توقفگاه های بتنی برای استفاده در سیفون های توالت، آبیاری یا شستشوی خودرو.
پساب ها در کشاورزی
آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی از طریق مصرف پساب های تصفیه نشده یا به خوبی تصفیه نشده در کشاورزی یکی از مسائل عمده در بسیاری از کشورهای در حال توسعه ای است که از این آبیاری استفاده می کنند.
کشاورزان به طور فزاینده به منابع آب غیر متعارف عمدتاً پساب ها یا به دلیل مواد مغذی بالای آن و یا عدم دسترسی به منابع آب متعارف روی آوردهاند.
اگر از پساب با ایمنی استفاده شود، آن یک منبع ارزشمند هم از لحاظ آب و هم مواد مغذی است که به امنیت غذایی و آبی و بهبود معیشت مردم کمک می کند.