درپی بی رونقی مداوم در اخبار؛
واکاوی ضعف رسانه ای در وزنه برداری
رویکرد ضعیف خانواده وزنه برداری در قبال رسانه های خبری موجب شده است تا سهم این رشته المپیکی در اخبار به حداقل برسد.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ وزنه برداری رشته ایست که بعد از شروع فعالیت در ایران به نتایج بسیارخوبی در رقابت های بین المللی دست یافته و توانسته است خود را به عنوان یک رشته مدال آور در المپیک معرفی کند. همین موضوع باعث شد تا انتظارها از این رشته بالا رود و در اذهان عمومی به اوج برسد. شاید بتوان موفقیت های وزنه برداری را در طول فعالیت حرفه ای اش از منظر رسانه ای به 2 بخش خارجی و داخلی تقسیم کرد.
با بررسی اجمالی نتایجی که این رشته ورزشی در چند سال گذشته کسب کرده است براحتی می توان فهمید که این رشته همیشه در عرصه بین المللی حرفی برای گفتن داشته و توانسته است به موفقیت های چشمگیری دست یابد و ایران را به عنوان یک قطب در دنیا معرفی کند.
برخلاف چهره درخشان وزنه برداری در بُعد خارجی نکته ای که در بحث رسانه ای مربوط به این رشته همچنان مبهم است به بی رونقی اخبار وزنه برداری در مقایسه با دیگر رشته های مطرح ورزشی که موفقیت چندانی در عرصه بین المللی بخصوص المپیک نداشته اند مربوط می شود.
این موضوع نکته مبهمی است که هنوز پاسخ مناسبی برای آن داده نشده است و شاید کسی علت اصلی این بی رونقی را در سطح داخلی نداند. وزنه برداری ایران برخلاف اینکه همیشه بر روی تخته المپیک درخشیده در رسانه های داخلی در کنار رشته های پرطرفدار فوتبال، والیبال و بسکتبال حرفی برای گفتن نداشته و همین مسئله باعث شده است تا اسپانسرها اشتیاقی برای سرمایه گذاری نداشته باشند. استقبال ضعیف حامیان مالی در گام نخست، لیگ برتر این رشته را نشانه گرفت و باعث شد تا این لیگ هر ساله با چالشی بسیار جدی که به تعداد کم تیم ها و دستمزد پائین وزنه برداران مربوط می شود مواجه شود.
صحبت های بسیاری درباره چرایی این مشکلات و چگونگی برطرف شدن آنها شده است. با یک نگاه کلی از برآیند صحبت های فعالان این رشته چه آنها که هنوز مشغول سپری کردن دوران حرفه ای بر روی تخته هستند و چه افرادی که این دوران را سپری کرده اند و هم اکنون در کِسوت مربی، رئیس هیئت در وزنه برداری و یا مسئول فدراسیون فعالیت می کنند می توان نتیجه گیری کرد که تبلیغات تنها راه برطرف شدن مشکلات پیرامون این رشته برای حضور حامیان مالی است و تلویزیون می تواند در این رابطه نقش اساسی ایفا و بستر حضور اسپانسرها را برای سرمایه گذاری در این رشته فراهم کند.
اما سوال اینجاست که آیا فقط پخش زنده تلویزیونی مسابقات لیگ گره گشای مشکلات وزنه برداریست و بدون آن نمی توان هیچ اقدامی برای برطرف شدن آن برداشت؟
بی شک پخش مسابقات دارای اهمیت است و می تواند زمینه جلب مخاطب را هم در حیطه اقتصادی و هم در بخش فرهنگی بیش از پیش فراهم کند و با معرفی بیشتر این رشته امکان فعالیت بیشتر در رده های سنی مختلف را ایجاد کند. با وجود هزینه های بسیاری که پخش زنده تلویزیونی مسابقات به همراه دارد فدراسیون با مضیقه های مالی بسیار در این رابطه اقداماتی انجام داد. بطوریکه شاهد پخش برخی مسابقات لیگ از طریق رسانه ملی بودیم. اما به نظر می رسد با توجه به مدت زمان کوتاه لیگ برتر (5 هفته با فواصل زمانی تقریبا معین) این اقدام کافی نباشد و برای اینکه بتوان باری از دوش وزنه برداری در این آشفته بازار مشکلات برداشت باید اقدامی دیگر انجام داد.
شاید اگر بتوانیم به تبلیغات منهای پخش تلویزیونی مسابقات وزنه برداری بیاندیشیم به راه حل مناسب برای برطرف شدن مشکلات مربوط به این رشته و چگونگی برطرف شدن آن نزدیکتر شویم.
نکته ای که فعالان حاضر در وزنه برداری چه آنها که دیروز در این رشته فعالیت داشته اند و چه آنهایی که هم اکنون راس کارند و به آن بی توجه هستند به نگاه رسانه ای مربوط می شود.
شناخت رسانه و درک متقابل از آن موضوعی است که فعالان این رشته ورزشی به آن توجه کافی نداشته اند و همین موضوع باعث شده است تا اخبار وزنه برداری با وجود همه پتانسیل هایش در مقایسه با اخبار دیگر رشته های ورزشی مهجور واقع شود.
به نظر نگارنده علت این مسئله را می توان به سهولت در رویکرد فعالان این رشته یافت. متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود که وزنه برداران و مربیان و حتی مسئولان برخی از کمیته های فدراسیون نه تنها علم کافی برای رسانه ای کردن عملکرد خود ندارند، جالب تر اینکه از برقراری ارتباط با رسانه ها متواری هستند. اتفاقی که هرگز در رشته های پرطرفداری چون فوتبال، والیبال و بسکتبال نمی افتد. سیاست چراغ خاموش در خانواده وزنه برداری خواسته و یا نا خواسته باعث شده است تا این رشته سهم قابل توجهی در رسانه ها نداشته باشد و اخبار آن طبق انتظار همه گیر نباشد. این فضا باعث شده است تا در مقابل رسانه ها هم استقبال چندانی از پوشش خبرهای مربوط به این رشته نشان ندهند. در چنین شرایطی چگونه می توان انتظار داشت که صداوسیما به عنوان تنها ناجی این رشته وارد میدان شود و با پخش تلویزیونی مسابقات بستر رونق لیگ برتر را فراهم کند؟
درجائیکه فعالان این رشته هنوز درک درستی از رسانه ندارند و قادر به برقراری ارتباطات رسانه ای نیستند و نمی دانند و یا نمی توانند اخبار مربوط به این رشته را به موقع منتشر کنند نمی توان امیدوار بود که به این زودی ها زمینه حضور حامیان مالی برای باشگاه داری فراهم شود تا این رشته با سرعت بیشتری در مسیر پیشرفت قرار بگیرد.
متاسفانه بجز اخبار رویدادی این رشته که به شکل معمول از طریق سایت فدراسیون منتشر می شود بقیه اخبار وزنه برداری در قالب مصاحبه و یادداشت به 2 دسته تقسیم می شود که موافقان و مخالفان فدراسیون بیشتر از مباحث فنی با حُب و بُغض به اظهارنظر می پردازند و همین موضوع باعث می شود تا مسیر خبری این رشته ورزشی همیشه در حاشیه سِیر کند.
در شرایط فعلی و با در نظر گرفتن همه مشکلات مالی که دامن گیر این رشته المپیکی است، تغییر رویکرد متفاوت از سوی اعضای این خانواده در قبال رسانه های خبری موضوعی است که می تواند فضایی تازه برای این رشته ورزشی ایجاد و به مطرح شدن بیشتر آن در رسانه های مختلف کمک کند. فضایی که برای حامیان مالی جذاب است و حتی بستر پخش تلویزیونی را هم در ادامه فراهم می کند.
فرزانه آذرفام