مطالعه جدید محققان علوم پزشکی؛
ویتامین بی، علائم اسکیزوفرنی را کاهش می دهد
پژوهشها نشان می دهد مصرف مقادیر زیاد ویتامین های گروه بی شامل ویتامین های بی شش، بی هشت و بی 12 به کاهش علائم اختلال اسکیزوفرنی می انجامد.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، مطالعه جدید محققان علوم پزشکی نشان می دهد مصرف مقادیر زیاد ویتامین های گروه بی شامل ویتامین های بی شش، بی هشت و بی 12 به کاهش علائم اختلال اسکیزوفرنی می انجامد.
محققان علوم پزشکی در دانشگاه منچستر نتایج مطالعه خود را در شماره اخیر نشریه طب روانشناسی، که یکی از معتبرترین نشریات روان شناسی است منتشر کرده اند.
دکتر جوزف فرت و همکارانش می گویند در واقع می توان گفت مصرف ویتامین های گروه بی،به طور موثری شرایط بیماران اسکیزوفرنی را بهبود می بخشد.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، اسکیزوفرنی اختلالی روانی است که مشخصه آن از کار افتادگی فرایندهای فکری و پاسخگویی عاطفی ضعیف می باشد.
این بیماری معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهم های جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است.
افرادی که دچار این بیماری هستند ممکن است مدت زمان زیادی را بدون آنکه کار خاصی بکنند سپری کنند و یا این مدت زمان را صرف کار های بیهوده و تکراری بکنند.
گاهی اوقات ممکن است تا حد زیادی از خودشان غافل شوند.
اسکیزوفرنی کلمه ای ست که اکثر مردم آنرا با خشونت و اختلالات رفتاری مرتبط می دانند.
رسانه های خبری هم مرتب از این کلمه به این نحو استفاده می کنند که البته اینگونه برداشتی کاملا غیر عادلانه و غیر واقعی است. اکثر مردم از اینکه به آنها بگویند اسکیزوفرنی دارند، احساس بسیار ناخوشایندی پیدا میکنند.
اسکیزوفرنی یک اختلال روحی است که در حدود یک نفر در هر صد نفر به آن مبتلا می شوند.
این بیماری دربین مردها و زنان به یک اندازه شایع است و در جوامع شهری و بین گروههای اقلیت بیشتر مشاهده شده است.
قبل از سن 15 سالگی بسیار نادر است اما در هر سنی پس از آن رخ می دهد و بیشتر در سنین 15 تا 35 سالگی مشاهده شده است. این بیماری دو نوع دارد :اسکیزوفرنی حاد و اسکیزوفرنی مزمن این بیماری معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهمهای جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان میدهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است.
به نظر میرسد ژنتیک، محیط اولیه، نوروبیولوژی، و فرایندهای روانی و اجتماعی از عوامل مهم مؤثر باشند؛ به نظر میرسد برخی از مواد مخدر تفریحی و داروها باعث ایجاد یا بدتر شدن علایم میشوند.