سونا خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهد
کسانی که هفته ای یک بار به سونا می روند دست کم 65 درصد کمتر از دیگران در خطر ابتلا به الزایمر قرار دارند.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، محققان علوم پزشکی اعلام کردند استفاده منظم از حمام سونا به کاهش خطر ابتلا به بیماری الزایمر می انجامد.
دانشمندان دانشگاه کوپیو در فنلاند تحت سرپرستی دکتر یاری آنترو لوکانن اعلام کردند بررسی آنان بر روی 2 هزار و 300 مرد میان سال در فنلاند که به مدت بیست سال تداوم داشت نشان می دهد سونا دست کم در مردان از خطر ابتلا به آلزایمر می کاهد.
بر اساس این تحقیق، کسانی که هفته ای یک بار به سونا می روند دست کم 65 درصد کمتر از دیگران در خطر ابتلا به الزایمر قرار دارند.
نتایج این بررسی در شماره اخیر نشریه سالخوردگی منتشر شده است.
به گزارش پایگاه خبری مدسکیپ در اینترنت، بیماری آلزایمر(Alzheimer's disease) که به اختصار آلزایمر خوانده میشود، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج تواناییهای ذهنی بیمار تحلیل میرود. بارزترین تظاهر زوال عقلی اختلال حافظهاست. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت میکند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموختههای اخیر محدود میشود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب میبینند. بیمار پاسخ سئوالی را که چند لحظه قبل پرسیدهاست فراموش میکند و مجدداً همان سؤال را میپرسد. بیمار وسایلش را گم میکند و نمیداند کجا گذاشتهاست. در خرید و پرداخت پول دچار مشکل میشود و نمیتواند حساب دارائیش را نگه دارد. بتدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آنها نیز مشکل ایجاد میشود. کمکم مشکل مسیر یابی پیدا شده و اگر تنها از منزل بیرون برود ممکن است گم شود. در موارد شدیدتر حتی در تشخیص اتاق خواب ،آشپزخانه، دستشویی و حمام در منزل خودش هم مشکل پیدا میکند. بروز اختلال در حافظه و روند تفکر سبب آسیب عملکردهای اجتماعی و شخصی بیمار شده و در نتیجه ممکن است سبب افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری بیمار شود.
در موارد شدید بیمار برای انجام کارهای اولیه شخصی نیاز به کمک پیدا میکند و ممکن است توانایی کنترل ادرار و مدفوع را هم از دست دهد. بیمار دچار زوال عقل ممکن است در تکلم و یافتن کلمات مناسب مشکل پیدا کند و در نتیجه کم حرف و گوشه گیر شود. در موارد پیشرفته تر بیمار آگاهیش را به بیماری از دست داده و نمیداند دچار ناتوانی در انجام برخی کارها است و ممکن است کارهای خطر ساز انجام دهد. بتدریج ممکن است توانایی حرکتی بیمار هم دستخوش آسیب شده و مکرراً تعادلش را از دست داده زمین بخورد.
آلزایمر رایجترین شکل زوال عقل است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظه? موقت در دوران پیری آغاز شده و بهتدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشهگیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتیهای تنفسی به پایان میرسد. مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق میافتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شدهاست. این بیماری با از دست رفتن سیناپس های نورن هادر برخی مناطق مغز، نکروزهشدن سلولهای مغز در مناطق مختلف سیستم عصبی، ایجاد ساختارهای پروتئینی کروی شکلی به نام پلاکهای پیری (SP) در خارج نورونهای برخی مناطق مغز و ساختارهای پروتئینی رشتههای به نام NFTT در جسم سلولی نورونها، مشخص میشود.
این بیماری علاجناپذیر را اولین بار روانپزشک آلمانی به نام آلویز آلزایمردر سال 1906 میلادی معرفی کرد. غالباً این بیماری در افراد بالای 65سال بروز مییابد؛ گر چه آلزایمر زودرس (با شیوع کمتر) ممکن است زودتر از این سن رخ دهد. در سال 2006 میلادی 26?66 میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا بودند و پیشبینی میشود که در سال 2050 میلادی از هر 85 نفر یک مبتلا به آلزایمر وجود داشته باشد.روز جهانی آلزایمر: همه ساله روز 21 سپتامبر یا 30 شهریور به مناسبت روز جهانی آلزایمردر دنیا مراسم و همایشهای مختلف برگزار میشود. شعار سال 2008 این روز (No time to lose) است، به این معنی که زمانی برای تلف کردن نداریم.
پنج درصد جمعیت 65 ساله و بالاتر به بیماری آلزایمر متوسط تا شدید مبتلا هستند و این در حالیست که 10 تا 15 درصد سالمندان در همین گروه سنی از بیماری آلزایمر خفیف رنج میبرند.