حدادی: فراموشی گرفتم اما چهار سال با رکوردها می جنگم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، پرتابگر المپیکی کشورمان گفت: در طول یک سال و دو ماه قبل از ریو که برای آماده سازی، تمریناتم را شروع کردم کار سختی داشتم حدود یک ماه دیسک‌های سه کیلویی ر اپرتاب می کردم و توانستم رکورد 67 متر را هم بزنم اما پس از بازگشت از آفریقای جنوبی کف پایم درد شدیدی پیدا کرد و پزشکان گفتند که استخوان اضافه در آن رشد کرده است ولی با این وجود تمرینات را تعطیل نکردم اما رکوردهام تا مرز 63 متر هم افت کرد.

وی افزود: تمریناتم را در شرایطی انجام می‌دادم که آمپول به کف پا تزریق می‌کردند برای رسیدن به مرز آمادگی هم گریه کردم، سختی کشیدم، درد زیادی را هم تحمل کردم اما متاسفانه نتوانستم در برزیل موفق شوم.

احسان حدادی به طور رسمی در این نشست اعلام کرد: هادی سپهرزاد رکورددار ماده دهگانه ایران از این پس هدایتش را بر عهده خواهد داشت البته ایناتفاق به صورتآزمایشی برای مدت سه ماه اتفاق خواهد افتاد و در صورت رضایت طرفین تا المپیک 2020 قرارداد تمدید خواهد شد.

وی گفت: سپهرزاد در رشته دهگانه عنوان قهرمانی آسیا را دارد در چند سالی که زیر نظر مربی روسم کیم کار می کردم سپهرزاد هم در کنار وی حضور داشت و به خوبی می تواند در این پروسه کمکم کند.

حدادی افزود: رشته دهگانه یکی از سخترین مواد دو و میدانی است و باید برای کسب رکورد خوب از صبح تا شب تمرین کرد با توجه به این موضوع سپهرزاد می تواند با اخلاق من که همان جدیت در تمرین است به خوبی کنار بیاید.

وی ادامه داد: خوشبختانه مقامات دولتی خیلی خوب از من حمایت کردند و تنها علتم از انتخاب مربی ایرانی هزینه ها و حواشی آن بود.

حدادی گفت: متاسفانه در ورزش ما، همه می‌گویند احسان پر هزینه ترین ورزشکار کشور است ولی هیچکس نمی‌گوید من نخستین مدال المپیک کشور را در دو و میدانی گرفتم به علت این حواشی از داخل داغون شده‌ام و نمی خواهم دیگر این مسائل تکرار شود.

پرتابگر المپیکی کشورمان افزود: من تا زمانی که توان بدنی داشته باشم هیچ وقت قانع نمی شوم و تلاشم را برای زدن رکوردهای قابل قبول می‌کنم متاسفانه در ایران وقتی ورزشکار مدالی کسب می‌کند به حال خود رها می شود من هم چهارسال قبل بعد از المپیک لندن و کسب مدال نقره رها شدم و هیچگونه حمایتی را نداشتم تا نزدیک به مسابقات المپیک ریو که دوباره نگاه های مسؤلان به سمتم آمد.

حدادی ادامه داد: برای اینکه به شرایط مطلوب برسم تاکنون سه عمل جراحی انجام دادم نمی دانم چه اتفاقی در چهار سال آینده (المپیک 2020) برایم می‌افتد اما بدانید که داروهای بی هوشی تأثیر بسیار بدی رویم گذاشته و تا حدودی دچار فراموشی هم شده ام امیدوارم شرایطم بهتر شود.

حدادی افزود: چند وقتی که درگیر عمل جراحی بودم روزگار سختی را گذراندم برای کسی که وزن سنگینی دارد و همیشه روی پا بوده سخت است که با ویلچر و یا عصا دیده شود خیلی اذیت شدم روزی که توانستم پس از مدتها نخستین بار دو قدم بردارم خوشحالی زیادی داشتم مسئولان فدراسیون هم پیگیر کارم بودند اما مجبوری نه از روی احساس مسئولیت، در مقابل برخی دوستان هم با تماس های مکرر خود نسبت به من ابراز لطف می‌کردند.

پرتابگر المپیکی کشورمان گفت: برای حضوری موفق در مسابقات قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی و المپیک 2020 همه توانم را به کار می‌گیرم.