تناقض گویی های اردوغان در روزهای سخت
رئیس جمهور ترکیه از یکسو اعتراف می کند امریکا حامی گروههای تروریستی در سوریه، و از سوی دیگر خواهان مشارکت دولت های تروریستی قطر و عربستان در مذاکرات آستانه است.
روزهای سخت گروههای تروریستی و حامیان آنها در سوریه افکار عمومی را به یاد این ضرب المثل می اندازد که اسب ها در سربالایی یکدیگر را گاز می گیرند و حالا پس از آزادسازی حلب و تنگ شدن عرصه بر گروههای تروریستی و پیامدهای حمایت امریکا و متحدانش از این گروهها در سوریه، سبب شده است تا رجب طیب اردوغان بگوید مدرکی در اختیار دارد که نیروهای ائتلاف تحت امر آمریکا از گروههای تروریستی شامل داعش حمایت می کنند و مارک تونر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا هم اظهارات رئیس جمهور ترکیه را مضحک بخواند.
اعتراف اردوغان به حمایت امریکا از داعش چه صادقانه یا کاسبکارانه باشد نه به این واقعیت که واشنگتن حامی داعش و دیگر گروههای تکفیری به عنوان پیش قراولان جنگ های صلیبی در جهان اسلام بوده است چیزی نمی افزاید و نه چیزی از نقش مخرب ترکیه در سوریه می کاهد. اما این اعتراف دو نکته را روشن می کند: نخست/ حزب حاکم ترکیه در طول زمان بحران سازی در سوریه بطور رایگان و چشمان بسته به طرح های امریکا کمک کرده است و حالا می بیند هدف امریکا چیزی جز تجزیه سوریه و در ادامه تجزیه ترکیه و دیگر کشورهای منطقه نیست. در این باره کافی است به طرح های امریکا در تسلیح گروههای کرد سوری و پشتیبانی تسلیحاتی و نظامی از آنها برای کنترل بخش هایی از خاک سوریه در مرز با ترکیه که تحت اشغال داعش بوده با هدف رسیدن تا دریای مدیترانه و خروج کردها از حصار ژئوپلتیک اشاره کرد. دوم/ حمایت ترکیه از گروههای تکفیری، به تخریب روابط این کشور با همسایگان و روسیه به عنوان قدرتی تاثیر گذار در نظام بین الملل منجر شده است. در این باره هم اشاره به تخریب روابط آنکارا/ مسکو پس از سرنگونی جنگنده روسیه توسط نظامیان ترکیه یا اصرار بر حفظ نظامیان این کشور در پایگاه بعشیقه در موصل، کافی است.
اما تعجب آور اینجاست که رئیس جمهور ترکیه به موازات اعتراف به حمایت امریکا از داعش، در تناقضی آشکار از عربستان وقطر دو دولت تروریستی که با حمایت های مالی وتسلیحاتی از گروههای تروریستی وتکفیری دستشان به خون دهها هزار شهروند سوری آغشته است می خواهد که در مذاکرات آستانه شرکت کنند.
از این بدتر در مذاکرات آستانه هم اردوغان در نقش وکیل مدافع گروههای تروریستی ظاهر خواهد شد و احتمالا درخواستش برای حضور دو دولت تروریستی قطر و عربستان در مذاکرات آستانه هم برای تقویت قدرت چانه زنی در میز مذاکرات به نفع تروریست ها است.
همین تناقض گویی هاست که سبب می شود افکار عمومی رویکرد اردوغان در نزدیکی به روسیه و ایران را باور نداشته باشد و رویکرد وی را کاسبکارانه، مصلحتی، از سرناچاری و گریزگاهی برای امتیازگیری هم از غرب و هم روسیه تلقی نماید، راهی که بارها آزموده است.
اردوغان ضمن درخواست مشارکت عربستان وقطر در نشست آستانه قزاقستان مدعی شده است این دو کشور حسن نیت و حمایت خودشان را درقبال سوریه نشان داده اند. به راستی این ادعا با درخواست های پی درپی وزیران امور خارجه عربستان وقطر برای کنار رفتن بشار اسد چه از طریق مسالمت آمیز چه نظامی و تاکید وزیر امور خارجه قطر مبنی بر اینکه اگر رئیس جمهور منتخب امریکا به پشتیبانی خود از گروههای تکفیری پایان دهد آنها به تنهایی این گروهها را تسلیح خواهند کرد جور در می آید؟
سوال اینجاست اگر اردوغان در رویکرد خود صادق است چرا رسانه های نزدیک به دولت وی در تلاشند میان ایران و روسیه در خصوص بحران سوریه شکاف ایجاد نمایند؟ آیا همین تبلیغات دروغین بیانگر نگاه کاسبکارانه اردوغان به بحران سوریه و مسایل پیرامونی آن نیست؟ بر همین اساس این ایده تقویت می شود که اردوغان با نزدیک شدن به روسیه در پی امتیاز گیری از امریکا واروپا و طمع ورزی های اقتصادی در رابطه با روسیه و نیم نگاهی هم به آینده سوریه است.
----------------------------------------
بررسی و تحلیل/ رضا محمدمراد