والیبال ایران پس از ریو؛
ثبات در والیبال مشروط به خانه تکانی است
والیبالیها برای جذب مربی جدید زمان دارند، آنها نباید فقط روی مربی تمرکز کنند بلکه نواقص دیگری هم هست!
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ میگفتند والیبال پس از المپیک راه بسکتبالیها را خواهد رفت و دوران سقوطش آغاز میشود. به همین دلیل موضوع ریو برای والیبال دوستان به یک کابوس تبدیل شده بود، که نکند دیگر هیاهوهای سالن 12 هزار نفری خاموش شود و معدود رشته تیمی کشورمان هم که موفق بود به قهقرا کشانده شود، خوشبختانه برنامهریزیها رنگ و بوی این تهدید را عوض کرد، با این وجود نباید برخی مسائل مهم نادیده گرفته شود.
پس از یک دهه فعالیت و برنامه ریزی بالاخره والیبال ایران به المپیک رفت و قرعه به نام لوزانو رقم خورد که در والیبال ایران نخستین باشد.
پس از ریو همه آمدند غیر از سرمربی!
عمر حضور لوزانو در کنار تیم ایران رکورد کمترینها را به خود زد یعنی حتی از زوران گاییچ هم کمتر. اما در کارنامه کاریش بزرگترین رویداد جهان ثبت شد وی حتی به ایران نیامد تا پاسخگوی نتایج باشد و فقط بگوید چرا تیم بی روحیه بود؟
لوزانو رفت میگفتند که دیگر به کشورمان نمیآید و با لهستانیها به توافق رسیده است که به جای آنتیگای فرانسوی سکان تیم ملی این کشور را در دست بگیرد که این موضوع تکذیب شد اما ظواهر پیداست که مسئولان فدراسیون باید دور نامش خط قرمز بکشند.
حال چند ماهی مانده تا فدراسیون بخواهد گزینه جدیدش را رو کند و این طور که گفته شده عوامل مختلف میخواهند گزینههای مناسب را رصد کنند و نتایج نهایی را به رییس بگویند.
قصه سه سکاندار خارجی
از سالی که والیبال سری تو سرها درآورده، همیشه بحث مربی یکی از دغدغههای اصلی در این رشته بوده است البته در طول مدت زمان حضور ولاسکو در ایران مشکل خاصی نبود اما از وقتی که این مربی خاموش دوباره روشن شد و تیم ملی ایران دوباره تنور بازارش را داغ کرد وی در زمان بازدهی، کشورش را به کشورمان ترجیح داد و رفت.
ولاسکو رفت و کواچ آمد، اسلوبودان مربی جوانی که نخستین بار حضور در راس هرم یک تیم ملی را در رقابتهای بینالمللی تجربه میکرد، تیم با انگیزه و پرقدرت ولاسکو که روی دور برد افتاده بود را تحویل گرفت. اگرچه در طول مدت حضورش در ایران نتایج بدی نگرفت اما روحیه جنگندگی در بین بازیکنان به طور کلی از بین رفت آن بنای ساخته شده به ویرانهای تبدیل شد که مسئولان فدراسیون تصمیم گرفتند قراردادی که تا پایان مسابقات انتخابی المپیک بسته شده بود را به یک باره و یک طرفه فسخ کنند.
اسلوبودان رفت و لوزانو آمد، وی ویرانهای را تحویل گرفت که دیگر برد برایش انگیزه نبود الحق که فدراسیونیها برای راهیابی به المپیک به در و دیوار زدند تا حال خوب و انگیزه بالا را به بازیکنانی که اکثر آنها یا متاهل شده بودند و یا پدر! و تاحدودی برد را فراموش کرده بودند، تزریق کنند. حالا دیگر تحمل دوری از خانواده هم برای این بازیکنان مزید بر علت شده بود تا نتوانند خود واقعیشان را نشان دهند.
سندی به نام تیم ملی
از دیگر عواملی که کار مدیریت در والیبال را سخت میکند، وجود واژهای به نام سَند است سندی به نام تیم ملی بزرگسالان!
با وجود این سند خیلیها در طول سنوات اخیر حاشیه امنی برای خود دست و پا کردند هر چند مسئولان به طور جد منکر این واژه و این موضوع بودند اما به قول ضرب المثلی تا نباشد.... یا شاید هم آنها نمیدانند و این سند خوردهها سازمان یافته کار خود را انجام میدهند؟
تجارب ریو قربانی موفقیت در توکیو
اما بالاخره ایران با لوزانو المپیکی شد و به ریو رفت و نتایج خوبی را هم سوای بازیهای نه چندان خوبش کسب کرد!
بازیها و نوع حضور ایران در برابر حریفان تجارب زیادی را برای والیبال کشورمان به همراه داشت و مسئولان باید از تجربیات ریو برای حضوری بی نقص در المپیک 2020 توکیو استفاده کنند.
چک لیستِ والیبالِ مدعی
بازهم دوباره چالشی به نام سرمربی بر سر راه فدراسیون قرار گرفته است. میگویند بعد از ولاسکو 2 گزینهء ورودی به ایران به دلیل نداشتن مدیریت کافی نتوانستند تیم را به خوبی هدایت و کنترل کنند اما واقعاً جای تعجب نیست که یک تیم با بازیکنان حرفهای که ادعای جهانی شدن دارند، بخواهد 100 درصد مشکلات را به گردن یک عامل آنهم، از جنس مدیریت مربی بیاندازد؟
بهتر است مسئولان فدراسیون در 6 ماه باقی مانده وقتی که به دنبال گزینههای مورد نظر هستند وضعیت بازیکنان حتی ذخیرهها، اعضای کادر فنی، دستاندرکاران و حتی رفتارهای مجموعه والیبال را هم چک کنند به طور قطع در این بین ضعفهایی هم وجود دارد که باید برطرف شود.
اگر وضعیت والیبال به همین منوال ادامه پیدا کند، این رشته نه تنها جایگاهش را از دست میدهد بلکه شاید به روزی برسیم که گرفتن یک ست از تیمهای آسیای شرقی به آرزو تبدیل شود.
والیبال برای ماندن در این سطح و ارتقا آن نیاز مبرم به خانه تکانی دارد کاری بزرگ، که محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال و همکارانش باید در طول این مدت کوتاه انجام دهند تا دیگر آن عواملِ موجود داخلی در زمان حضور مربی جدید گریبان تیم در زمان نتیجهگیری و قدرتنمایی در عرصههای مختلف را نگیرند و اجازه دهند ثبات کادر فنی به تیم ملی والیبال ایران بازگردد.
انسیه ورزنده