کشف شواهد استقرار 8 هزار ساله در شازند
کاوش در تپه قلعه سرسختی شازند به کشف سفالهای ساده و منقوش، ابزارهای سنگی و استخوانی، اشیای شمارشی و پیکرکهای سفالی حیوانی، اسکلت7500ساله، درفشهای استخوانی، سردوکهای سفالی، قالبهای ریخته گری، پیکرکهای حیوانی منجر شد.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، غفور کاکا سرپرست هیأت کاوش در تپه قلعه سرسختی علیا شازند گفت: نتایج یافته های فرهنگی کاوش باستان شناسی محوطه سرسختی و بررسی باستان شناسی اطراف آن نشان دهنده تداوم سکونت در محوطه از حدود 8 هزار سال پیش (دوره نوسنگی جدید) تا دوره قاجاریه است.
وی افزود: براساس لایه نگاری سال 1391، این محوطه دارای آثاری از دوران نوسنگی، مس سنگی، مفرغ، آهن، اشکانی، ایلخانی و قاجاریه است.
این باستان شناس گفت: یکی از مهمترین یافته های باستان شناختی این دوره اسکلت انسانی مربوط به 7500 سال پیش بوده است که با توجه به اعتقاد به جهان پس از مرگ، اشیایی از جمله لاک لاک پشت، ابزار سنگی، سنگ چخماق و ظرف حاوی استخوان همراه این اسکلت دفن شده بود.
وی افزود: با توجه به یافته های باستان شناسی این دوره چنین به نظر می رسد که تپه قلعه سرسختی در دوره نوسنگی جدید دارای استقرار بلند مدت بوده و ارتباطات منطقه ای با محوطه های شاخص زاگرس مرکزی به خصوص شرق آن داشته است.
یادآور می شود، تپه قلعه سرسختی علیا شازند در حاشیه شرقی زاگرس مرکزی ایران قرار گرفته است.
تپه سرسختی در یک ارتفاع بلند جغرافیایی و در کنار رودخانه فصلی موسوم به مرچاله قرار گرفته که در بیشتر ایام سال آب دارد. این رودخانه به همراه رودخانه های فصلی و چشمه های آب دیگر در شهرستان شازند، منبع تامین آب رودخانه قره چای است که درجهت شمال و پس از عبور از شهرستان های خنداب وکمیجان وارد استان همدان می شود.
کاوش در تپه قلعه سرسختی شازند با مجوز رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صورت گرفت.