انتشارکتاب «آستان قدس رضوی و موقوفه محراب‌خان با تکیه بر اسناد جذامیان»

به گزارش خبرنگار خراسان رضوی،خبر گزاری صدا و سیما ، نورالدین حسین سنابادی، محقق و کارشناس سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی ومؤلف این کتاب گفت: این اثر حاصل مطالعه و پژوهش از سال 1385 تا 1393، بر روی جذام‌خانه محراب‌خان و وضعیت جذامیان در سراسر ایران است .

او گفت: در این اثر براساس سندها و روایت‌های شفاهی، اقدامات آستان قدس رضوی و بخشی از مصیبتی که بر سر ساکنان محراب‌خان آمده است، به تصویرکشیده شده است.

سنابادی افزود : این کتاب در 480 صفحه و با قطع وزیری به همت بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی منتشر شده است.

او گفت: این اثر در سه فصل به تحلیل جذام در جهان و ایران، جذام در خراسان رضوی و جذام در خراسان شمالی می‌پردازد و در ادامه کتاب می‌توان گاه‌شمار رویدادهای محراب‌خان و بهکده رضوی براساس اسناد موجود در مرکز اسناد آستان قدس رضوی، پی‌نوشت‌ها و اسناد و تصاویر را بررسی کرد.

سنابادی کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی را یکی از مخاطبان اصلی این کتاب دانست وافزود: مطالعه این اثر می‌تواند نگاه مردم را نسبت به جذامیان تغییر دهد و ترس و وحشتی راکه از این بیماران بهبودیافته وجود دارد، پایان ببخشد.

پیش از سال 1303 قمری، مبتلایان به جذام که برای شفاجستن و کسب روزی به مشهد می‌آمدند، چون جایی برای ماندن نداشتند، در اطراف حرم مطهر و داخل شهر پراکنده بودند. به همین سبب میرزا عبدالوهاب آصف‌الدوله شیرازی، حاکم وقت خراسان و متولی‌باشی آستان قدس رضوی(1301-1303ق) جذامیان را جمع‌آوری و آنان را در بخشی از زمین‌های شادکن از موقوفات آستان قدس رضوی به نام قلعه محراب‌خان جای داد.

پس از آن، محمد ولی‌خان اسدی در دوره نیابت تولیت خود (1305-1314هجری شمسی) مجموعه‌ای مجهز به درمانگاه و آشپزخانه برای آنان ساخت. آستان قدس رضوی در سال 1335شمسی، پس از کارهای تکمیلی دیگر، جذام‌خانه را با همه متعلقاتش به بهداری استان خراسان واگذار کرد که آسایشگاه محراب‌خان نامیده شد اما پس از مدتی محراب خان مجددا به آستان قدس رضوی برگردانده شد.