درپی تشدید ناسزاگویی ها در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری آمریکا؛
اتهام زنی های کثیف شیوه رایج انتخاباتی آمریکا
رقابتهای انتخاباتی امسال یکی از زشت ترین رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری تاریخ آمریکا است اما بیان کلمات زشت در این رقابتها تازگی ندارد.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از تلویزیون سی ان ان، فضای انتخاباتی زشت و طرح اتهامات کثیف نامزدها در آمریکا، جریانی مسبوق به سابقه طولانی است.
رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با شدت ادامه دارد. به نظر می رسد رقابتهای انتخاباتی امسال یکی از زشت ترین رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری تاریخ آمریکا باشد. اما بیان کلمات زشت در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تازگی ندارد. توماس جفرسون و جان آدامز دو تن از اولین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تاریخ آمریکا یکدیگر را فردی به شدت مزور و دورو و منکرخدا و بی دین می خواندند.
هیلاری کلینتون نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری امسال، دونالد ترامپ رقیب جمهوری خواه خود را فردی بی اخلاق توصیف می کند. ترامپ نیز کلینتون را فردی دروغگو و پیرزن چروک توصیف می کند. واقعیت این است که استفاده از چنین القاب و صفتهایی و فعالیتهای زشت انتخاباتی، اصلا تازگی ندارد. در سال هزار و هشتصد و بیست و هشت، جان کویینسی آدامز (John Quincy Adams ) ششمین رئیس جمهور آمریکا رقیب انتخاباتی اندرو (Andrew Jackson) بود که هفتمین رئیس جمهور آمریکا شد.
رقابت انتخاباتی این دو نفر نیز بسیار زشت شده بود. آدامز سواد جکسون را زیر سوال برده بود و می گفت که او حتی املای کلمات را نیز بلد نیست و بی سوادتر از آن است که رئیس جمهور آمریکا شود. جان کویینسی آدامز، در روزنامه ها نیز تصاویری از ریشل جکسون همسر اندرو جاکسون را به صورت یک زن کوتوله و خپل منتشر کرد. اندرو جکسون نیز به این حملات واکنش نشان داد و مدعی شد که جان کویینسی آدامز، خدمتکار همسرش را به عنوان همخوابه به سزار روسیه فروخته است. در انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و نهصد و شصت، موج دیگر لجن پراکنی در فضای انتخاباتی آمریکا بروز کرد و آن زمانی بود که آبراهام لینکلن درمقابل استیون داگلاس قرار گرفته بود. داگلاس، لینکلن را درباره مصرف مشروبات الکلی به دورویی متهم می کرد و می گفت زمانی لینکلن در یک فروشگاه کار می کرد که مشروب با خاصیت مست کنندگی قوی می فروخت. طرح این اتهام، سر و صدای زیادی در آن زمان بوجود آورد. لینکلن هم در پاسخ گفت بله او این کار را انجام می داد و داگلاس بهترین مشتری او بود!
در انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و نهصدو دوازده، تئودور روزولت، رقیبش ویلیام هووارد تفت William Howard Taft را فردی تهی مغز توصیف می کرد که مخ او به اندازه خوکچه هندی کوچک است! تفت نیز در واکنش به این سخنان، طرفداران روزولت را اهل ناکجاآباد توصیف می کرد.
در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری در دوران مدرن هم همین رقابتهای کثیف ادامه داشت.
در انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و نهصدو هفتاد و دو، ستاد انتخاباتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا، مقالاتی به قلم افراد دیگر علیه رقیب دموکرات او یعنی سناتور ادوارد ماسکی منتشر می کرد. در این مقالات، سناتور ادوارد ماسکی متهم شده بود که از الفاظ نژادپرستانه علیه آمریکایی های فرانسوی تبار استفاده می کند. در مقاله دیگری هم همسر ادوارد ماسکی متهم شده بود که سیگاری و الکلی است و الفاظ رکیک به کار می برد. در نهایت کار به جایی رسید که ماسکی در یکی از سخنرانی هایش کنترل خود را از دست داد و گریست و همین گریه کردن، حامل این پیام به رای دهندگان آمریکایی بود که او تحمل زیادی ندارد و ستاد انتخاباتی او در وضع بسیار بدی قرار گرفت.
در انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و نهصد و هشتاد و هشت نیز جرج بوش، بوش پدر، نیز همین بلا را سررقیب دموکراتش یعنی مایکل استنلی دوکاکیس Michael Stanley Dukakis آورد. بوش گفت که دوکاکیس حامی ارتش نیست و توان هدایت کشور را ندارد. بوش سرانجام توانست در انتخابات به پیروزی برسد.
در انتخابات ریاست جمهوری سال دو هزار نیز جرج بوش پسر متهم شد که شایعه ای به راه انداخته است مبنی بر اینکه رقیب جمهوری خواه یعنی سناتور جان مک کین، پدر یک بچه سیاهپوست است و دختر او، یک دخترخوانده اهل بنگلادش است! این شایعات نادرست، تاثیر مدنظرش را گذاشت و فعالیتهای انتخاباتی مک کین را به شدت تحت تاثیر قرار داد و درنهایت، جرج بوش نامزد نهایی حزبش شد و به پیروزی رسید.
نمونه دیگر فضای زشت انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به رقابت هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ مربوط می شود که امسال در جریان است. کلینتون می گوید ترامپ مروج ایده های نژادپرستانه برتری سفیدپوستان است و ترامپ نیز می گوید کلینتون فردی مرتجع و کوته فکر است. شاید این شیوه بازهم نتیجه بخش باشد.