پیکر استاد شعرباف در قطعه هنرمندان آرام میگیرد
پیکر زنده یاد استاد علی اصغر شعرباف استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری و عضو پیوسته فرهنگستان هنر صبح روز پنج شنبه 4 شهریور از مقابل خانه مرحوم به سوی قطعه هنرمندان بهشت زهرا تشییع میشود.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری؛ حمیدرضا کاظم پور از شاگردان استاد شعرباف با اعلام این خبر گفت: مراسم تشییع پیکر استاد علی اصغر شعرباف استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری که دیروز دار فانی را وداع گفت ساعت 9 صبح فردا پنج شنبه 4 شهریور از مقابل خانه این استاد واقع در میدان قیام، بلوار قیام، خیابان رستگارنژاد تهران به سوی آرامگاه ابدی وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار میشود.
محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی کشور با تسلیت درگذشت این استاد برجسته معماری سنتی و عضو پیوسته فرهنگستان هنر به جامعه هنری و فرهنگی کشور فقدان این استاد فرهیخته را ضایعهای جبران ناپذیر عنوان کرد.
استاد علی اصغر شعر باف، استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری، در سال 1310 شمسی در تهران متولد شد و از سن ده سالگی، به امر پدر به کار تزیینات معماری پرداخت.
این کار حرفه خانوادگی آنها بود و پدر بزرگش، استاد حاج عباس پیوند، در این گونه کارها دستی توانا داشت و لقب پیوند هم به دلیل توانایی او در جابجایی پایه ها و زیر تاقها و اتصال اجزای معماری به همدیگر به او داده شده بود. مهمترین عامل پیشرفت وی، علاوه بر علاقه و پشتکار، فضایی بود که در آن قرار داشت؛ این فضا دارای دو بعد تخصصی و معنوی بود.
حضور استادان ماهر و زبر دستی چون استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمار کاشانی و پدرش، استاد حاج محمد شعرباف، در کنار سایر استادان کاشی تراش و کاشیکار، گنجینه ارزشمندی بود که استاد اصغر شعرباف به خوبی از آن استفاده کرد و توانست در سن جوانی به تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری را برعهده گیرد. و در ترسیمات گره ها و کاربندی ها تواناییهای خود را به نمایش بگذارد.
بیشتر کارهای استاد در فضای روحانی و معنوی اماکن متبرکه انجام گرفت.
استاد شعر باف همیشه می گفت: " عمر من در امامزاده ها یا مساجد سپری شده است".
این حضور و انس عاشقانه در فضای آکنده از معنویت، همراه با عشق ورزی بدین کار، رمز موفقیت و ماندگاری استاد و پایداری او در برابر همه سختیها بود.
تزیینات معماری سنتی در مسجد جامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد و مدرسه شهید مطهری (سپهسالار)، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بینالمللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل ارزی یافتآباد، بنای شهدای هفت تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان و تربیت شاگردانی چون مهندس محمدعلی بیابانی، از استادان برجسته معماری سنتی در دوره معاصر و تعلیم دانشجویان مشتاق، به همراه تالیف کتاب هایی همچون گره و کاربندی در چند جلد و ترسیمات دست کشیده اش بخشی از خدمات ارزنده این استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری است.
آشنایی او با سایر فنون معماری سنتی همچون کاشیکاری، آیینه کاری، گچبری، سنگ کاری و شناخت او از مصالح سنتی، سبب شده بود کارهایش از انسجام و هماهنگی منطقی و مناسبی برخوردار شود.