کیسه برخی موسسات اعزام دانشجو برای جیب خانواده‌ها

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، چند سالی است که تب مدرک گرایی در میان ایرانی ها بالا گرفته است و از آنجا که ورود به رشته های زیرگروه پزشکی در ایران با رقابتی شدید روبروست، بسیاری ترجیح می‌دهند تا برای کسب مدرک علوم پزشکی در دانشگاه های خارج از کشور مشغول به تحصیل شوند.

یکی از مادرانی که صبح امروز در مقابل وزارت بهداشت حضور یافته بود از سودجویی برخی موسسات اعزام دانشجو به خبرنگار ما گفت: یک سال است که فرزند خود را از طریق یک موسسه اعزام دانشجو برای تحصیل به دانشگاهی در کشور بلاروس فرستاده ام. بدلیل اینکه موسسات اعزام دانشجو، بیش از ظرفیت آن دانشگاه از ایران دانشجو اعزام کرده اند، حال دانشگاه بلاروسی از پذیرش فرزندان ما خودداری می کند.

ایرانی های زیادی برای اخذ مدرک پزشکی عمومی و دندانپزشکی به بلاروس سفر کرده اند، این درحالیست که تعداد اندکی از دانشگاه های این کشور مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است و حالا دانشجوها مانده اند با مدرک های بی اعتبار.

مادر یکی دیگر از این دانشجویان در جمع تجمع کنندگان از درخواست شان به خبرنگار ما می گوید: حال که ظرفیت دانشگاه مورد نظر تکمیل شده است ما از وزارت بهداشت می خواهیم تا بصورت مشروط و موقتی، دانشگاه دیگری را در این کشور تایید کند که فرزندان ما بعد از این همه هزینه و بلاتکلیفی بتوانند حداقل در  واحد های دروس عمومی آنجا مشغول تحصیل شوند و سال های بعد به دانشگاه اصلی خود که مورد تایید است بازگردند.

چشم انداز افرادی که تحصیل در چنین کشورهایی را انتخاب می کنند، این است که با گرفتن مدرک بتوانند به ایران بازگردند و در نظام بهداشت و درمان کشور مشغول به کار شوند.

گفتگویی با قائم مقام وزیر بهداشت در اینباره داشتیم، ایرج حریرچی با اشاره به نقش وزارت بهداشت به خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما گفت: ما متولی سلامت مردم در جامعه هستیم و مکلفیم تا صلاحیت علمی افرادی را که می خواهند وارد نظام بهداشت و درمان شوند احراز کنیم.

وی افزود: متاسفانه شاهدیم برخی از خانواده ها حتی با درآمد متوسط به پایین، هزینه زیادی صرف اعزام فرزندان خود می کنند اما باید قبل از این کار مطالعات لازم را انجام دهند و از اعتبار مراکز مورد نظر اطمینان حاصل کنند.

همه روزه تبلیغات گسترده ای برای اعزام دانشجو از در و دیوار شهر تا فضای مجازی در جریان است، خانواده ها هم اغلب اطلاعات کافی از دانشگاه های مقصد ندارند و دستگاه های نظارتی هم چندان پیگیر راست و دروغ این تبلیغات نیستند همین می شود که بسیاری از افراد با هزینه های بالا به این کشورها می روند و در نهایت با سر به زمین می خورند.