پخش زنده
امروز: -
المپیک ریو؛
از شوک بازنشستگی و دوپینگ تا طلای المپیک!
وزنه بردار دسته 94 کیلوگرم پس از مشکلات فراوان در کمال قدرت دومین مدال آور المپیک ریو شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ موفقیت سهراب مرادی وزنه بردار دسته 94 کیلوگرم در المپیک ریو در شرایطی بسیار متفاوت رقم خورد. او که در مسابقات آسیایی 2013 قزاقستان به اتهام دوپینگ 2 سال از حضور در رقابت های بین المللی محروم شد در ادامه با شوک عجیبی در پرونده کاری اش مواجه شد که شاید کمتر کسی تصور می‌کرد بتواند از این شوک جان سالم به در ببرد.بجز اتهام استفاده از مواد نیروزا بحث بازنشستگی این وزنه بردار در سن 27 سالگی از جمله گره های کوری بود که در پرونده سهراب خودنمایی می‌کرد. مشکلی که هرگز علت آن بطور دقیق مشخص نشد و جامعه وزنه برداری نفهمید که چرا و چگونه سهراب مرادی به همراه 14 وزنه بردار دیگر بازنشسته شده اند و چه کسی در این رابطه نقش اصلی را ایفا کرده و به چه منافعی دست یافته است.
دوپینگ از یک سو و بازنشستگی از سوی دیگر از جمله دلایلی بودند که امیدواری ها را برای بازگشت مرادی به عرصه وزنه برداری و فعالیت حرفه ای در میادین بین المللی به حداقل می‌رساند و شاید معدود افرادی در آن زمان تصور می‌کردند که این وزنه بردار بتواند دوباره در پیراهن تیم ملی به روی تخته رقابت برود.
پس از برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون وزنه برداری و حضور علی مرادی در راس فدراسیون یکی از مباحثی که با جدیت دنبال شد به برطرف کردن مشکل محرومیت وزنه برداران مستعد مربوط می‌شد. محرومیت هایی که به علت دوپینگ یا بازنشستگی دامن گیر وزنه برداران شده و فرصت فعالیت و قدرت نمایی را از آنها گرفته بودند.
پیگیری برای برطرف کردن موانع موجود در بازگرداندن سهراب مرادی و محمدرضا براری به سرانجام رسید و این 2 وزنه بردار جواز حضور در اردوی تیم ملی را از آن خود کردند.
سهراب مرادی با توجه به زمان محرومیتش برای اینکه بتواند جواز حضور در بازی های المپیک را بدست آورد باید در 2 مسابقه انتخابی المپیک شرکت می‌کرد. او در نخستین رقابت های بین المللی جام فجر که انتخابی المپیک هم محسوب می‌شد با دو حرکت قهرمان شد. در ادامه هم در مسابقات بین المللی کلمبیا با مجموع 324 کیلوگرم به مقام هشتم رسید تا رویای حضورش در المپیک ریو تحقق یابد.
پس از حضور در رقابت های انتخابی المپیک او در کنار دیگر وزنه برداران برنامه های تمرینی اش را در اردوهای تیم ملی از سر گرفت و خود را به اوج آمادگی رساند و توانست در رکوردگیری غیر رسمی کلاچای یک کیلوگرم رکورد دنیا را که در اختیار ایلیا ایلین قزاقستانی با 233 کیلوگرم بود جابه جا کند.
آمادگی بسیار خوب بدنی و توانایی فنی سهراب مرادی در اردوهای تیم ملی باعث شد تا کارشناسان او را به عنوان یکی از شانس های مسلم کسب مدال در المپیک ریو بدانند و مطمئن باشند که وی امکان حضور بر روی سکوی قهرمانی المپیک را خواهد یافت.
او سر انجام پس از فراز و نشیب های بسیار راهی المپیک شد و توانست دومین مدال طلای وزنه برداری را در دسته 94 کیلوگرم که دومین مدال طلای کاروان ورزشی ایران هم محسوب می‌شود از آن خود کند تا صحه بر عقاید کارشناسان گذارد.
شاید سهراب، مجالی دوباره برای حضور بر تخته المپیک را نداشته باشد و ریودوژانیرو آخرین ایستگاه المپیکی وی باشد. اما جبران روزهای از دست رفته، تغییر نگرشِ اتکا به مواد نیروزا و غلبه بر شرایط بسیار بد روحی که به علت بازنشسته گی بر وی تحمیل شده بودند را می‌توان مهمترین موفقیت وی بعد از مدال طلای المپیک برشمرد.
مرادی پس از چند سال دوری با مشکلات روحی و حواشی بسیار، بازگشتی شکوهمندانه داشت و توانست بعد از کیانوش رستمی دومین مدال آور ریودوژانیرو باشد. بی شک او الگویی ارزشمند برای وزنه برداران جوانی است که در ابتدای راه هستند و حضور در سکوی المپیک را در سر می‌پرورانند.
فرزانه آذرفام
نظر شما