خیابانگردی با آدرس بازی سازان آمریکایی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، این بازی با محوریت کاراکترهای محبوب انیمیشنی در دهه 1990 ساخته شده است و با تکیه بر همین سابقه نوستالژیک خیلی زود توانست مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند.

طراحی این بازی به گونه‌ای است که کاربران با دردست داشتن گوشی هوشمند با دو ابزار «جی‌پی‌اس» و «دوربین فیلمبرداری»، خودشان تبدیل به کاراکترهای بازی می‌شوند و در مختصاتی به وسعت شهر و حتی کشور به دنبال موجودات مجازی بنام «پوکمون » می‌گردند.

محمدمهدی بهفر راد از بازی سازان فعال ایرانی می گوید: این بازی با برقراری ارتباط میان فضای حقیقی و مجازی موقعیت‌سرگرم‌کننده‌ای را برای کاربر بازی به وجود آورده است. اینکه کاربر احساس می‌کند با وسیله‌ای که در دست دارد می‌تواند چیزی که در محیط اطرافش است کشف کند، مطابق همان داستان‌های جذابی است که سال‌ها در فیلم‌های سینمایی دیده بودیم و حالا تجربه مستقیم آن جذابیت بسیار بالایی برای کاربران دارد.

تمامی آیتم‌های این بازی را می‌توانید به‌صورت رایگان به دست آورید اما این امر به‌طور طبیعی زمان بیشتری را می‌طلبد. بنابراین این بازی هم برای جیب کاربران کیسه ها دوخته که با پول نقد اقدام به خرید امتیازهای مجازی در بازی می کنند. خرید‌های درون بازی توسط واحد پولی به نام پوک کویین (PokeCoin) انجام می‌شوند که با کارت های اعتباری و پرداخت های انلاین به حساب تولید کننده صورت می گیرد. 

در مسیر نصب بازی در تلفن همراه شما اجازه دسترسی به جی‌میل، دوربین و اطلاعات ثبت شده در جی‌پی‌اس تلفن همراه خود را به شرکت سازنده بازی می‌دهید که این سطح از دسترسی قطعا میزان امنیت اطلاعات فردی و خصوصی را به خطر می اندازد.

این بازی هنوز کشور ما را در سامانه اصلی خود پشتیبانی نمی‌کند اما کاربران با تغییر نام کشور مبدإ اقدام به نصب بازی می کنند؛ هر چند به دلیل فقدان پوشش بازی در ایران به سختی می‌توان به هدف اصلی یعنی «شکار پوکمون» رسید، مسلما بازی پشت مرزهای ما نخواهد ماند و بزودی شاهد خیابانگردی های عجیب و غریب خواهیم بود.

حسن کریمی‌قدوسی مدیرعامل بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای می گوید: درباره بازی پوکمون ما یک مکاتبه ایمیلی با سازندگان این بازی داشته‌ایم  با این مضمون که اگر قرار است این بازی در ایران توزیع و عرضه شود حتماً باید از فیلتر بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای بگذرد و شروطی داریم، یکی اینکه باتوجه به حجم اطلاعات ثبت شده کاربران در فضای این بازی، سرور اصلی آن حتماً باید در ایران باشد و دوم اینکه نقاط تفریحی و مقاصد هدف‌گذاری شده در سراسر کشور برای تگ شدن در این بازی هم باید با هماهنگی و همکاری بنیاد مشخص شود. نباید نقاطی برای کاربر معین شود که از لحاظ موازین و قوانین کشور منعی برای حضور کاربر در آنجا وجود داشته باشد. مانند مراکز نظامی و امنیتی.

از مشکلاتی که این بازی با خود به همراه می اورد، همین گشت و گذارهای بیهوده در اماکن و خیابان ها به دنبال موجودات مجازی است که جز هدر دادن انرژی، وقت و هزینه ارمغان دیگری ندارد.

هر چند هنوز شرکت آمریکایی سازنده بازی به مکاتبات بنیاد ملی بازی های رایانه ای پاسخ مشخصی نداده ولی تجربه بازی های دنیای مجازی ثابت کرده است که اگر اقدام جدی و پیشگیری های مناسب صورت نگیرد باز هم زندگی جوانان زیادی به بازی گرفته می شود.