نشست حامیان گروهک منافقین روز شنبه (19 تیر 95) در پاریس برگزار شد. تعدادی از حامیان عرب و غربی گروهک منافقین نیز در این نشست حضور داشتند. منافقین کوشیده بودند مخالفان ایران را از سراسر جهان در پاریس گرد هم آورند. در این نشست؛ برخی از مقامات غربی برنارد کوشنر وزیر خارجه اسبق فرانسه، خوزه لوئیز ساپاترو نخست وزیر پیشین اسپانیا، نوت گینگریچ سخنگوی اسبق مجلس نمایندگان آمریکا، جان بولتون نماینده اسبق آمریکا در سازمان ملل و رودی جولیانی شهردار اسبق نیویورک از میهمانان سرشناس نشست گروهک منافقین بودند. همچنین از مقامات عربی نخست وزیر پیشین الجزایر، وزیر اسبق اطلاعات اردن، وزیر خارجه پیشین مصر و یکی از اعضای جنبش فتح فلسطین در این نشست حضور داشتند. حضور شاهزاده ترکی الفیصل رئیس اسبق سازمان اطلاعات عربستان سعودی، در این نشست و حمایت علنی وی از منافقین توجه رسانه‌ها به خود جلب کرد.‏ ترکی الفیصل در این نشست به تمجید از سران منافقین پرداخت و در بخشی از سخنان خود گفت: «من هم سقوط این رژیم را می‌خواهم.»اظهارات مداخله‌ جویانه این مقام سعودی نشانگر این است که تقابل ایران و عربستان سعودی وارد فضای جدیدی شده است. به بهانه این نشست ضمن نگاه اجمالی به کارنامه جنایات منافقین، هدف عربستان از این حمایت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

پژوهش خبری صدا و سیما: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کشورمان بطور گسترده با فعالیت­ های گروه ­های تروریستی مواجه شد و هزاران تن قربانی ‏اقدامات تروریستی وخشونت بار شده­اند. جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگویی از حاکمیت دینی بر پایه ارزش­ ها و آرمان ­های ‏عدالت خواهانه در جهان مطرح شد که سبب خصومت­ ورزی دشمنان انقلاب و تضاد ایدئولوژی ­های انحرافی با اصل نظام ‏جمهوری اسلامی شد. به همین دلیل، رد پای بیگانگان در جریان ­های تروریستی در ایران، به چشم می ­خورد. یکی از شناخته­ شده­ ترین گروه­ های تروریستی در ایران، تشکیلات تروریستی منافقین است که از همان سال ­های نخست پیروزی انقلاب ‏اسلامی با حمایت غرب و آمریکا و با اقدامات مسلحانه، رو در روی نظام جمهوری اسلامی قرار گرفت.

تاریخچه شکل­ گیری سازمان مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین)

در سال ۱۳۴۴، دوازده سال پس از کودتای ۲۸ مرداد و ۲ سال پس از سرکوب خونین قیام پانزده خرداد، سه تن از اعضای سابق جبهه ملی دوم و نهضت آزادی، تصمیم گرفتند در مبارزه علیه رژیم شاه، سازمانی با مشی مسلحانه به وجود آورند. محمد حنیف‎نژاد، سعید محسن و عبدالرضا نیک‎بین رودسری، هسته اولیه گروه را تشکیل دادند و یک سال بعد علی‎اصغر بدیع‎زادگان به این جمع پیوست. این افراد با آنکه شخصا مذهبی بودند و نسبت به عقاید و رفتار مذهبی خویش توجه و حساسیت داشتند اما از نظر سیاسی و ایدئولوژیک، پرورش‎یافته جبهه‌ملی و نهضت آزادی بودند. در سازمان ۵ گروه مطالعاتی و ارتباطی تحت عناوین «گروه ایدئولوژی»، «گروه سیاسی»، «گروه کارگری»، «گروه مطالعات روستایی» و «گروه روحانیت» تشکیل شد. گروه روحانیت که در سال ۱۳۴۸ شکل گرفت، مسئولیت تماس با روحانیان مبارز و جلب همکاری یا حمایت آنها را برعهده داشت. هدف این بود که از نفوذ اجتماعی روحانیت در جهت اهداف سازمان استفاده شود و به ویژه پشتوانه مردمی و مالی سازمان تأمین گردد. سازمان بعدها برای جلب حمایت امام خمینی (ره) که در نجف تبعید بود، نماینده‎ای نزد ایشان نیز اعزام کرد که البته با تیز بینی حضرت امام(ره) به نتیجه‎ای نرسید.

بعد از کشته شدن رضا رضایی (درسال1352) تقی شهرام، جای وی را در رهبری سازمان از آن خود کرد. در مهرماه ۱۳۵۴ سازمان بیانیه « اعلام مواضع ایدئولوژیک» را منتشر کرد که بر این اساس ضمن برشمردن دلایل کنارگذاشتن اسلام و برگزیدن مارکسیسم، تصفیه‌های خونین داخلی امری موجّه جلوه داده شده و از شریف واقفی و صمدیه لباف به عنوان عناصر خائن یاد شده بود. پس از اعلام تغییر ایدئولوژی، عده‎ای از اعضای باقی‎ مانده در زندان شروع به بازسازی سازمان با همان ساخت فکری التقاطی کردند. بیشتر این عده به دور شخصی به نام «مسعود رجوی» گرد آمدند. او تنها عضو باقی‎مانده از مرکزیت اولیه سازمان بود.

این گروهک در ماه‌های اول پس از پیروزی انقلاب از امام خمینی(ره) با تعابیری چون « امام مجاهد اعظم»، «قائد پرافتخار»، «مجاهد آگاه» و.... یاد‌ می‌نمود. اما در عمل مواضعی مخالف مواضع ایشان داشت. امام خمینی(ره) با توجه به اینکه بدنه اصلی ارتش، از فرزندان مسلمان ملت تشکیل شده بود و به استثنای عده‌ای از فرماندهان، ارتش در کنار ملت قرار گرفته بود، همواره از ارتش حمایت می‎کرد. اما گروه‌های چپ، شعار «انحلال ارتش» را سر داده بودند و سازمان علیرغم اینکه به ظاهر خود را مطیع امام قلمداد‌ می‌کرد، همراه با دیگر گروه‌های چپ، خواهان انحلال ارتش بود. این روش منافقانه البته دیری نپائید. بویژه پس از آنکه رهبری روحانیت و موقعیت آن در انقلاب تثبیت شد، سازمان با شعار مبارزه با «ارتجاع» تمامی نیروهای کارآمد و مجرّب روحانیت بویژه آیت‎ا...دکتر بهشتی، آیت‎ا...خامنه‌ای و... را زیر فشار تهمت و ناسزا و حمله‌های ناجوانمردانه تبلیغاتی گرفت. در ۲۸ خرداد ۶۰ سازمان مجاهدین خلق «اطلاعیه سیاسی ـ نظامی شماره ۲۵» خود را صادر کرد. این اطلاعیه اعلام آغاز رسمی شورش مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی و به تعبیری «اعلامیه جنگ تمام عیار با جمهوری اسلامی» بود.

 برخی از اقدامات تروریستی گروهک منافقین عبارتند از:‏

‏- انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت‌ا...بهشتی و بیش از ۷۲ تن از مسئولان نظام در تیرماه ۱۳۶۰‏

‏- انفجار دفتر نخست وزیری و شهادت محمدعلی رجایی و محمد جواد باهنر در شهریور ۱۳۶۰‏

‏- ترور ائمه جمعه مانند: آیت‌ا...صدوقی(امام جمعه یزد)، آیت‎ا...دستغیب(امام جمعه شیراز)، آیت‌ا...مدنی(امام جمعه تبریز)‏

‏- همکاری با رژیم صدام در طی هشت سال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران و انجام عملیات فروغ جاویدان پس از گذشت چند روز از پذیرش قطعنامه توسط ایران در سال 1367 ‏

- ترور سرلشگر صیاد شیرازی در فروردین ۱۳۷۸ ‏

‏- ترور سید اسدا...لاجوردی دادستان اسبق دادگاه‌ها‌ی انقلاب و رییس سابق سازمان زندان‌ها‌ در شهریور 1377 ‏

‏- به شهادت رساندن بیش از 17 هزار نفر از مردم ایران از زن و مرد، پیر و جوان، کودک و بزرگسال طبق گزارش سایت هابیلیان.‏

موسسه رند گزارشی از وقایع و فعالیت‌های تروریستی مربوط به گروهک منافقین از سال 1979 تا 2009میلادی مورد بررسی قرار داده است که عبارتند از:

‏- زمستان 80-1979 اعلام مخالفت سازمان مجاهدین خلق (منافقین) با قانون اساسی جمهوری اسلامی.‏

‏- 21 ژوئن 1981 اعلام مبارزه مسلحانه سازمان مجاهدین خلق (منافقین) علیه جمهوری اسلامی.‏

‏- 28 ژوئن 1981 بمب گذاری در مقر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و کشته شدن بیش از 70 نفر از مقامات بلند مرتبه ایران.‏

‏- 6 ژوئیه 1981 کشتن دادستان کل گیلان

‏- 29 ژوئیه 1981 رفتن رجوی، بنی صدر و یک گروه از رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین) به فرانسه.‏

‏- اوت 1981 کشتن حسن آیت از رهبران حزب جمهوری اسلامی، گروگانگیری در بخش حفاظت منافع ایران در سفارت الجزایر در واشنگتن

‏- اوت 1981 تشکیل شورای ملی مقاومت

‏- سپتامبر 1981 حمله انتحاری علیه یک روحانی ارشد در تبریز و یک مقام حزب جمهوری اسلامی در خراسان

‏- دسامبر 1981 حمله انتحاری علیه یک روحانی عضو مجلس خبرگان در شیراز

‏- 26 فوریه 1982 کشتن یک روحانی ارشد در تهران

‏- 7 مارس 1982 کشتن رئیس پلیس کشور

‏- 15 آوریل 1982 حمله به امام جمعه رشت

‏- 2 ژوئیه 1982 کشتن یک روحانی ارشد

‏- 15 اکتبر 1982 کشتن یک روحانی ارشد

‏- 18 فوریه 1983 تلاش برای کشتن یک نماینده امام خمینی(ره) در استان خراسان

- ژوئن 1986 اخراج سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از فرانسه و نقل مکان رجوی و یک گروه از اعضا به عراق.

- ژوئن 1987 تشکیل ارتش آزادیبخش ملی در عراق

- 2 ژوئیه 1987 بمب گذاری در ماشین یک دیپلمات ایرانی در مادرید اسپانیا.

- 26 جولای 1988 "عملیات فروغ جاویدان" ارتش آزادیبخش ملی

- اواخر 1989 اجباری شدن طلاق به منظور تداوم "انقلاب ایدئولوژیک"

- اوت 1990 رجوی دستور می دهد که بچه های سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از عراق به اروپا فرستاده شوند.

- آوریل 1992 حملات تقریبا همزمان به سفارتخانه ها و کنسولگری های ایران در 13 کشور، شامل دفتر نمایندگی ایران در مقر ملل متحد در نیویورک

- 11 اکتبر 1992 انهدام شش خودروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در قم؛ بمب گذاری در پمپ بنزین و دفتر فرماندهی سپاه پاسداران در تهران

- 20 ژوئن 1994 بمب گذاری در حرم امام رضا(ع) در مشهد (25 کشته و 70 مجروح)

- 2 نوامبر 1994 تلاش برای کشتن دیپلمات ایرانی در دانمارک

- 20 فوریه 1996 کشتن دو عضو سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در استانبول

- اکتبر 1997 معرفی سازمان مجاهدین خلق(منافقین) به عنوان یک سازمان تروریست خارجی.

- 7 مه 1998 حمله به معاون وزیر خارجه ایران و همراهان در یک سمپوزیوم در اتریش

- ژوئن 1998 حمله خمپاره­ای به سازمان صنایع دفاعی ایران؛ بمب گذاری در دفتر دادستان انقلاب و دادگاه انقلاب اسلامی در تهران؛ کشتن یک روحانی ارشد در نجف

- ژوئیه 1998 بمب گذاری در دادگاه انقلاب اسلامی تهران؛ حمله مسلحانه به یک مقام ایرانی در رم

- 3 اوت 1998 کشتن رئیس سابق زندان اوین و دادستان عمومی سابق

- ژانویه 1999 تلاش برای کشتن یکی از مسئولین قوه قضائیه؛ حمله خمپاره­ای به وزارت اطلاعات و امنیت در تهران

- آوریل 1999 کشتن معاون ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران

- 25 نوامبر 1999 حمله خمپاره­ای به دانشگاه چمران در اهواز

- سال 2000 حمله خمپاره­ای به کاخ ریاست جمهوری خاتمی در تهران

- مارس 2000 حمله خمپاره­ای به یک مجموعه مسکونی؛ حمله خمپاره­ای مرزی به داخل خاک ایران؛ حمله به نیروهای نظامی ایرانی در نزدیکی مرز

- 1 مه 2000 حمله خمپاره­ای در نزدیکی مرکز فرماندهی پلیس در تهران؛ کشتن یک فرمانده ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

- ژوئن 2000 حمله موشکی به وزارت دفاع ایران

- اوت 2000 حمله خمپاره­ای به شهر مهران؛ شلیک موشک به نزدیکی صالح آباد و خرمشهر

- اکتبر 2000 حمله خمپاره­ای به دو منطقه در تهران

- نوامبر 2000 حمله خمپاره­ای به نزدیکی موسیان و در کرمانشاه

- ژانویه 2001 شلیک پنج موشک به مقر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تهران؛ حمله خمپاره­ای به دادگاه عالی و سایر ساختمانهای دولتی در تهران.

- سال 2001 ورود نام سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در لیست سازمان‌های ممنوعه بریتانیا.

- مارس 2001 حمله موشکی به مرکز فرماندهی نیروهای امنیتی ایران در تهران و دفتر منطقه­ای در شهر زیبا.

- مه 2002 ورود نام سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در لیست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا.

- اوت 2002 برگزاری اولین کنفرانس مطبوعاتی شورای ملی مقاومت در واشنگتن علیه برنامه هسته­ای ایران.

- 19 مارس 2003 آغاز عملیات آزادی عراق

- 15 آوریل 2003 توافق آتش بس موقت با سازمان مجاهدین خلق (منافقین).

- مه 2003 پیشنهاد تبادل زندانیان القاعده با اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و اعلام عفو ایران به اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به غیر از رهبران این سازمان.

- 10 مه 2003 توافق آتش بس، خلع سلاح، و تمرکز بین نیروهای ائتلاف و سازمان مجاهدین خلق (منافقین).

- 15 اوت 2003 اضافه شدن شورای ملی مقاومت به لیست سازمان های تروریست خارجی و بسته شدن دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن.

- 19 اوت 2003 بمب گذاری در مقر ملل متحد در بغداد و متعاقبا بیرون رفتن ملل متحد از عراق.

- 9 دسامبر 2003 تصویب قطعنامه ­ای مبنی بر اخراج فوری سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از عراق از طرف شورای حکومتی عراق.

- 25 ژوئن 2004 اعطا موقعیت اشخاص حفاظت شده به سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از طرف دونالد رامسفلد وزیر دفاع امریکا.

- 28 ژوئن 2004 انتقال قدرت از حکومت موقت نیروهای ائتلاف به دولت موقت عراق.

- اواخر سال 2004 بازگشت اولین گروه بالغ بر250 از اعضا سابق سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به ایران.

- دسامبر 2008 بسته شدن اردوگاه پناهندگان اشرف (ARC) و انتقال ساکنان آن به کردستان عراق.

 آیا تروریسم خوب است یا بد؟

رویکرد اکثر حکومت ­ها نسبت به موضوع لزوم مبارزه با « تروریسم» فارغ از دیدگاه‌های آنها، یکسان است. لیکن از نگاه برخی از حاکمان به این موضوع تابعی از شرایط اوضاع بین‌المللی است و به زعم آنها براساس سیاست­ های راهبردی آن کشورها تعریف می ­شود. به عبارتی دیگر نگاه مثبت یا منفی به این پدیده بین ­المللی را منافع ملی آن کشورها تعیین می­ کند. غرب مساله « تروریسم» را به دو صورت تروریسم « خوب و بد» طبقه بندی کرده­ اند. در یک برهه از زمان مانند 11 سپتامبر حملات تروریستی بد ارزیابی شده و لشکرکشی نظامی غرب به عراق و افغانستان مجاز شناخته می­ شود و در زمانی دیگر حمایت از سرکوب مردم فلسطین، غزه، سوریه، یمن و حمایت از منافقین، تروریسم خوب تلقی می ­شود. بر این اساس نگاه غرب به تروریسم، ابزاری و دارای کاربردی دوگانه است.

از همان آغاز پیروزی انقلاب اسلامی، کشورمان شاهد یک سری اقدامات سازمان یافته تروریستی توسط غربی­ ها در داخل و مرزهای بین­المللی بوده است. امریکا و کشورهای غربی، چند دهه سازمان تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) را زیر چتر حمایت مالی، سیاسی و تبلیغی خود قرار دادند و از جنایت­ های تروریستی آنان بر ضد مردم جمهوری اسلامی ایران حمایت کردند. بعد از حمله آمریکا به عراق، واشنگتن برای استفاده ابزاری از این گروهک نام آنها را از فهرست گروه های تروریستی جهان خارج کرد. ‏بعد از این مرحله بود که فعالیت ­های ایذایی از قبیل؛ حمله ور شدن عده­ای از منافقین به سفارت­های جمهوری اسلامی در آلمان(8/ 9/ 91) و در ‏دانمارک (18 /9/ 91) رخ داد.

 حالا نوبت عربستان رسیده است

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آل سعود به دلایل متعدد، در جهت تضعیف اقتصادی و سیاسی، متوقف ساختن حرکت پویای مردم‌سالاری دینی و محدود نمودن قدرت و نفوذ منطقه­ای جمهوری اسلامی ایران از هیچ تلاشی فروگذار نکرد؛ اما رویکردهای مخاصمت­ آمیز عربستان نسبت به ایران، در تحولات سوریه، عراق و بعد از زمانی که مذاکرات هسته­ای ایران و کشورهای ۵+۱ در حال انجام بود، شکل جدیدی بخود گرفت. توافق هسته­ ای ایران مقارن با آغاز سلطنت ملک سلمان بر عربستان بود که نگرانی عمیقی در میان هیأت حاکمه جدید، جوان و ماجراجوی عربستان ایجاد نمود؛ نگرانی از جهش اقتصادی و نظامی ایران در دوره پسا تحریم، بالا رفتن توان تهران در چانه‌زنی‌های بین‌المللی، تقویت جایگاه برجسته ایران در محور مقاومت از عراق تا بحرین، از بحرین تا یمن و از فلسطین تا لبنان و بالاخره نگرانی از تبدیل جمهوری اسلامی ایران به برترین قدرت خاورمیانه.

حکام تازه بر تخت نشسته سعودی با دستپاچگی سیاست ­های غیر عقلانی عجیبی در پیش گرفتند؛ از حمله نظامی به کشور فقیر یمن گرفته تا افزایش بی‌سابقه تولیدات نفتی و کاهش شدید قیمت نفت و اعطای تخفیف در بهای نفت صادره به اروپا بعد از لغو تحریم­ های ایران، به شهادت رساندن آیت ­الله نمر، قطع روابط دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران، تشدید حمایت­ های مالی و تسلیحاتی از تروریسم تکفیری، دامن­ زدن به اختلافات قومی و مذهبی و تقویت دو قطبی شیعی - سنی در منطقه، افزایش سرکوب شیعیان در عربستان، بسیج کشورها در شورای همکاری خلیج فارس، اتحادیه عرب و نشست سران سازمان همکاری اسلامی ، رجزخوانی‌ درباره اعزام نیروی زمینی به سوریه، صرف بودجه‌های نجومی و پرداخت رشوه­های سرسام­آور به کشورهای فقیر از آسیا تا آفریقا و حتی آمریکای لاتین برای یارگیری علیه ایران و... بخشی از رفتارهای شتاب‌زده و ضد ایرانی آل سعود در پی ناکامی در سوریه و ناامیدی از فروپاشی محور مقاومت و نیز توافق هسته­ ای ایران و ۵+۱ می ­باشد.

در چنین فضای کینه‌توزانه آل سعود، شرکت این کشور در این همایش و حمایت رسمی از منافقین نشان از تغییرات جدی در رویکرد تقابل سعودی علیه ایران دارد. به اعتقاد صاحبنظران حوزه بین الملل، برنامه مشترک و هدفمند کشورهای عربی، غربی و منافقین را در مقایسه با دفعات قبلی که عمدتا نمایش کلیشه ای و ظاهری صرفا با رویکردهای تبلیغاتی منافقین بود، می‌بایست این اقدام، را با برداشتی دقیق‌تر بویژه از حیث نوع و وزن شرکت‌کنندگان که شامل شخصیت‌های امریکایی، غربی، عربی و انسجام اهداف و اتخاذ هماهنگی راهبردهای مشترک اعراب، امریکا، فرانسه و رژیم صهیونیستی و اظهارات آنها در فضای فعلی مناسبات جمهوری اسلامی ایران در سطح جهانی و منطقه ای، ارزیابی نمود. بررسی حاضرین در گردهمایی در کنار شخصیتهای عربی بویژه عربستان، نشانگر تلاش مشترک و هماهنگی اهداف علیه جمهوری اسلامی ایران می باشد. در وهله اول شاید هدف اصلی تجمع‌کنندگان، بهره‌گیری بیشتر از فضای روانی و سیاسی و تبلیغاتی علیه کشورمان باشد لیکن در سطح راهبردی آن هم با محوریت عربستان که نقطه ثقل اصلی حمایت‌های سیاسی و مالی کلیه برنامه‌ها و سازماندهی‌های همه جانبه گروه‌های تروریستی همچون القاعده و داعش بوده، از اهمیت زیادی برخوردار است. تقابل ایران و عربستان در منطقه و شکست ریاض در پیشبرد اهداف ضد ایرانی در سوریه و یمن از یک سو و عدم توانایی نظامی ریاض در جنگ با ایران از سوی دیگر، راهی جز تقویت نیروهای اپوزیسیون ایرانی توسط عربستان نمانده است. حمایت این کشور از مخالفین نظام اسلامی ایران اقدام جدیدی نیست. لیکن حمایت رسمی عربستان از منافقین با کارنامه اقدامات تروریستی، نشانگر تغییر شیوه مبارزه ال سعود از حوزه جنگ روانی در قالب تاسیس سایت های اینترنتی، شبکه های ماهواره ای و... به سمت قدرت سخت در قالب حمایت و تجهیز تسلیحاتی منافقین، علیه جمهوری اسلامی ایران است. به اعتقاد کارشناسان خاورمیانه عربستان دنبال تغییر مسیر جنگ نیابتی خود از منطقه خاورمیانه و کشاندن آن به داخل ایران است. سوال مهم این است که آیا نشست پاریس، ائتلاف رسمی جنگ طلبان به رهبری عربستان علیه جمهوری اسلامی است؟

پژوهش خبری صدا و سیما// پژوهشگر: رحیم خجسته

* منابع در آرشیو موجود است.