گرما که از راه می رسد آدم ها را از خانه و کاشانه روانه طبیعت می کند تا با آهنگ طبیعت و موسیقی آب روز خوشی را در تعطیلات و گرما سپری کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ؛ در کنار آب بودن خیلی ها را به یاد شنا و شیرجه در دریا و استخر می اندازد و ناخودآگاه برای شنا کردن آماده می شوند.
چه بسا خیلی ها هم شنا بلدند اما با جایی که می خواهند شنا کنند ، آشنا نیستند و فکر می کنند چون فن شنا را می دانند پس می توانند در هر آبی شنا کنند.
گروهی هم معتقدند چون آب رودخانه ها یا دریاچه پشت سدها محدود و محصور است و توفانی نمی شود پس جای خوبی برای یاد گرفتن شناست.
نتیجه این دو تفکر تلفات جانی هر ساله در رودخانه ها ، کانال ها و دریاچه پشت سد است.
چند روز پیش بود که مدیرعامل آب منطقه ای تهران از غرق شدن 10 نفر از ابتدای امسال تاکنون در دریاچه آب سدها و رودخانه های منتهی به سدهای پنچگانه تهران خبر داد.
خسرو ارتقایی از شهروندان خواست به علایم هشدار دهنده اطراف مخازن سدها و رودخانه ها مبنی بر مناسب نبودن این اماکن برای شنا توجه کنند.
نکته قابل توجه این است که بازماندگان غرق شدگان در رودخانه ها ، کانال ها و دریاچه پشت سدها غرامت تعلق نمی گیرد.
مهدی دانشگر مدیرکل سابق دفتر پدافند غیرعامل منابع آب ایران می گوید رودخانه ها و بستر رودخانه ها ، دریاچه پشت سدها و شبکه های آبیاری جزء مالکیت وزارت نیروست و از نظر حقوقی کسانی که در این نقاط غرق شوند بازماندگان آنها نمی توانند غرامت دریافت کنند.
توجه نکردن به علائم هشدار "شنا کردن ممنوع" در حاشیه رودخانه ها ، کانال ها و دریاچه پشت سدها موجب شد در سال 93 برابر 812 نفر در کشور طبق امار پزشکی قانونی جان خود را به خاطر شنا کردن در مناطق ممنوع از دست بدهند.
این آمار در سال گذشته بنا به گفته مدیرکل دفتر پدافند غیرعامل منابع آب ایران 401 نفر بوده است.
سیف الله آقابیگی اعلام کرد: از ابتدای امسال تا 23 خرداد ؛ 42 نفر جان خود را با شنا کردن در اماکنی که تابلوی هشدار "شنا کردن ممنوع " داشت از دست دادند.
حوادثی از این دست بیشتر از فروردین تا آذرماه هر سال پیش می آید و چون مردم از فراز و نشیب های خاص دریاچه پشت سدها خبر ندارند و در زمان آبگیری سد نیز ممکن است میزان سطح آب با پیش بینی منطبق نبوده یا بقایای منطقه مسکونی روستایی که دارای ساختمان ، تیر برق و درخت در زمان آبگیری جمع آوری نشد و در مخزن سد باقی مانده است در محوطه پشت سد به صورت تپه بوده است ، وقتی زیر آب می روند چون قابل دیدن نیست با شنا کردن ، یک مرتبه زیر پایشان خالی می شود یا موقع شیرجه زدن سرشان به اجسامی برخورد می کند که موجب آسیب دیدگی یا بیهوشی فرد می شود و به دنبال آن حادثه تلخ غرق شدن پیش می آید.
البته جابجا شدن شاخ و برگ و تنه درختان در زمان سیلاب یا ریزش کوه های اطراف سد در زمان باران های سیل آسا را باید به دلایل خطرناک بودن شنا در دریاچه پشت سد افزود که شناگران اغلب از این مسائل بی خبرند.
خلاصه اینکه به گفته کارشناسان پایاب سدها که اغلب به شکل v یا u یا شکل نیم لوله است قابلیت شنا کردن ندارند که متأسفانه اغلب مردم از این موضوع بی اطلاع هستند.
البته به این نکته هم توجه داشته باشیم که گاهی حوادث رانندگی نیز موجب سقوط خودرو در آب رودخانه و کانال ها می شود که اینها نیز بخشی از تلفات جانی سالانه را تشکیل می دهد.
دانستن این نکته که آب روان رودخانه ها که به سمت مخزن پشت سدها می رود ، آب آشامیدنی میلیون ها نفر از شهروندان است که نباید در آن شنا کرد ، بسیار مهم است .
سالانه تعدادی از مردم با شنا کردن در آب مخزن پشت سدها دچار حوادث تلخ غرق شدن می شوند ، گرچه میزان آلودگی ناشی از غرق شدن به حدی نمی رسد که آب را بعد از تصفیه غیر قابل آشامیدن کند اما بخشی کمی از آلودگی آب در تابستان ناشی از اجسادی است که در آب رها هستند و گاهی چندین ماه در حجم زیاد آب پشت سدها می ماند.
برای حفظ جان و کیفیت آب آشامیدنی به علائم هشدار "شنا کردن ممنوع" توجه کنیم.