پخش زنده
امروز: -
نظام لیبرال اقتصادی، ایران را به خام فروش و واردکننده تبدیل کرد
خاصیت نظام اقتصادی لیبرال، برای کشورهای پیرو این مکتب تنها ایجاد حلقه خام فروشی و واردات است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، ابراهیم رزاقی اقتصاددان و استاد دانشگاه در مصاحبه با رادیو اقتصاد گفت : این امر هیچگاه توسعه یافتگی را برای کشورهای جهان سوم، محقق نمی کند ؛ موفقیت صنایع دفاع و هسته ای به خاطر عدم تکیه به نسخه های غربی بود که باید اقتصاد درس بزرگی از جوانان خود بگیرد.
وی درباره ارزیابی خود از روند سرمایه گذاری خارجی در کشور اظهار کرد: متأسفانه تفکر و عملکرد دولت در سرمایه گذاری و توسعه اقتصاد بجای تکیه بر توان داخل کشور، بیشتر چشم به بیرون و کشورهای خارجی دوخته است و این تنها انتقاد به دولت یازدهم نیست بلکه پس از دوران دفاع مقدس تمامی دولت ها اقتصاد سرمایه‌داری لیبرال را پیاده سازی کردند که مختص کشورهای جهان سوم یا توسعه نیافته بود.
وی ادامه داد: در حقیقت این مجریان اقتصاد، نوع خاصی از اقتصاد لیبرال را در ساختار اقتصادی کشور تعریف کردند که در تضاد با سایر اقتصادهایی بود که ما آنها را به عنوان الگو انتخاب کرده بودیم، برای مثال آمریکا از تولید داخلی دفاع می کند و درآمدهای خود را از طریق مالیات وصول می کند اما در اقتصاد ایران نه تنها حمایت از تولید را فراموش کرده ایم بلکه پایه درآمدهای کشور را بر اقتصاد نفتی بنا کرده ایم.
این اقتصاددان کشور با اشاره به اینکه راه استفاده از منابع مادی و توسعه را نمی دانیم، گفت: واردات 60 تا 70 میلیارد دلاری حاکی از آن است که میزان سرمایه در کشور کافی است اما راه و روش استفاده مفیدی که منجر به توسعه شود را هرگز یاد نگرفته ایم ؛ پس از کودتای انگلیسی رضاشاه و دوره پهلوی دوم سرمایه گذاران خارجی فراوانی در زمینه های نفتی و پتروشیمی وارد کشور شدند، اما مگر اقتصاد ما صنعتی شد، پاسخ کاملاً منفی است زیرا اصول سرمایه‌داری لیبرال و تولید سرمایه دارانه کالاهای مصرفی، به گونه ای است که تحقق اقتصاد صنعتی بر پایه تولید را هیچگاه محیا نمی کند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اقتصاد لیبرال تنها کشورهای دارای مواد اولیه خام فروش را ، مجبور به درجا زدن می کند، تصریح کرد: اقتصاد لیبرال، شرایطی را برای کشور ترسیم کرده است که ایران مانند دیگر کشورهایی که در عرصه خام فروشی در صدر دنیا قرار دارند، تنها تأمین مواد اولیه خام مورد نیاز کشورهای توسعه یافته را بتوانند فراهم کنند و خود نیز برای محصولات نهایی باید دست به دامان همین اقتصادهای توسعه یافته شود ؛ اگر این سیکل در اقتصاد لیبرال دنبال نشود، هیچگاه کشورهای توسعه یافته نمی توانند انرژی و مواد اولیه خود را تأمین کنند بنابراین با رواج این نوع اقتصاد در کشورهای جهان سوم و توسعه نیافته، به فکر تأمین منافع خویش هستند.
وی تأکید کرد: آیا در 20 سال گذشته وعده های فراوانی اعم از ورود تکنولوژی های تراز اول در سطح تولید داده شده ، محقق شده است و ما توانسته ایم تولیدات مشابه کالاهای خارجی را بازار داشته باشیم و در بازارهای فروش این غول های سرمایه گذاری حضور پیدا کنیم؟
رزاقی استاد دانشگاه با تشریح اینکه اقتصاد لیبرال، سیاست یک کشور را هم متوسل به قدرت های بزرگ می کند، اذعان کرد: در دوران پهلوی دوم، سرمایه های کشور در جاهای خاصی سرمایه گذاری شد که بحث نیروی کار و اشتغالزایی در آن چندان تأثیر نداشت زیرا نیروی کار ارزان برای سرمایه گذاران خارجی در ایران وجود ندارد بلکه این نیرو را تنها در هند و چین پیدا می کنند.
وی اضافه کرد: تا حالا از خود سؤال پرسیده ایم که چرا تنها در زمینه های نفت، پتروشیمی و یا حتی برخی از مونتاژ قطعاتی که اشتغالزایی را در برندارد، سرمایه گذاران خارجی ابراز تمایل سرمایه گذاری می کنند، دلیل آن تنها این است که متأسفانه نفت و پتروشیمی را خام صادر می کنیم و سرمایه گذاران خارجی تنها سرمایه گذاری می کنند تا محصولات ایران خام صادر شود.
دکتر رزاقی با اشاره به اینکه مگر تولیدکنندگان ما توانایی سرمایه گذاری برای خام صادر کردن را دارند، افزود: سرمایه گذاری خارجی در بخش هایی که منجر به تولید محصولات خام و بدون ارزش افزوده می شود، کاملاً اشتباه است زیرا ابتدا قدرت و توان سرمایه گذاری را از اقتصاد و سرمایه گذاران داخلی سلب می کند ضمن اینکه این سرمایه گذاران با کوچکترین تهدید از سوی غرب، کارگاه های خود را تعطیل می کنند و
بنابر این گزارش ،پدرام سلطانی نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران دیگر مهمان این نشست بود و گفت: تکیه دولت در امور توسعه ای و سرمایه گذاری باید به بخش خصوصی و سرمایه گذاری داخلی باشد و تردیدی نیست که در تمامی اقتصادهای توسعه یافته که از حیث حجم و اندازه قابل قیاس با ایران هستند، سرمایه گذاری ها را بدین گونه تعریف می کنند که حجم سرمایه گذاری های کلان و بزرگ باید از طریق سرمایه گذار داخلی شکل بگیرد و سرمایه گذاری های کوچک باید از سوی سرمایه گذاران خارجی رخ دهد.
وی با اشاره به اینکه باید برای جذب سرمایه گذار، استراتژی جذب سرمایه داشت، ادامه داد: از سوی دیگر، جذب سرمایه گذار بستگی به اهداف و استراتژی های کشور و تأمین بسترهای ورود سرمایه گذار به کشور را دارد ؛ همچنین نباید در مقابل سرمایه گذار خارجی انفعالی عمل شود که این سرمایه گذار بر فعالان اقتصادی داخلی چیره شود بلکه باید سرمایه گذاران خارجی را به سمت و سویی که مورد تأیید و نیاز اقتصاد کشوراست ، سوق داد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با اشاره به اینکه سرمایه گذار خارجی مکمل سرمایه گذار داخلی است، گفت: اجازه ورود بی هدف به سرمایه گذار خارجی می تواند منجر به بروز مشکلات فراوانی شود اما نباید فراموش کرد که باید سرمایه گذاری خارجی به عنوان یک مکمل در کنار سرمایه گذار داخلی تعریف شود، این بدان معناست که باید سرمایه گذاری های مشترک با طرف های خارجی در دستور کار قرار بگیرد.
در ادامه بحث، دکتر رزاقی با تأکید بر آنکه، تحقق چنین هدفی نیازمند آدم های توانمند و خاص است، گفت: اگر سرمایه گذاران خارجی را بتوان در چنین خط مشی قرار داد، این فرد خیلی قوی است که توانسته از منافع ملی بدین صورت حمایت کند اما طبق تجربیات 100ساله کشور، خارجی ها هر زمانی که به اقتصاد ایران گام نهادند، برای تصمیم گیری آمدند و اگر دولتی با آنها سر ناسازگاری بردارد، همه با هم بر علیه اقتصاد کشور کودتا می کنند.
این اقتصاددان کشورمان با هشدار مبنی بر ورود کشورهای سرمایه گذار همسو با آمریکا، گفت: خطر همگرایی سرمایه گذاران ورودی به ایران با آمریکا نظیر فرانسه، آلمان و ... بر ضعف های اقتصادی کشور می افزاید زیرا سیاست های کلان و استراتژیک ایران در بحث انقلاب و مقاومت با سیاست های آمریکا مطابق نیست، حال چگونه آمریکا به اقتصاد ایران فرصت صنعتی و اشتغالزایی را در قالب ورود سرمایه گذار خارجی می دهد.
وی اضافه کرد: به عقیده من، این یک دام است زیرا منابع و دلارهای ارزان قیمت کشور صرف خرید از سرمایه گذاران خارجی می شود که نتیجه اشتغالزایی و توسعه را در کشور به همراه ندارد و در همین شرایط تولیدکننده و بنگاه داران اقتصادی توانایی رقابت را با خارجی ها از دست می دهند زیرا دلار ارزان قیمت را ندارند ؛ اگر خارجی ها در بازار ایران ورود کنند، مطمئنا برای بهره برداری از نظام دو نرخی ارزی استفاده کامل را می برند زیرا از دلار ارزان منتفع می شوند و به قیمت دلار آزاد در بازار ایران محصولات خود را ارائه می کنند.
وی درباره ارزیابی خود از روند سرمایه گذاری خارجی در کشور اظهار کرد: متأسفانه تفکر و عملکرد دولت در سرمایه گذاری و توسعه اقتصاد بجای تکیه بر توان داخل کشور، بیشتر چشم به بیرون و کشورهای خارجی دوخته است و این تنها انتقاد به دولت یازدهم نیست بلکه پس از دوران دفاع مقدس تمامی دولت ها اقتصاد سرمایه‌داری لیبرال را پیاده سازی کردند که مختص کشورهای جهان سوم یا توسعه نیافته بود.
وی ادامه داد: در حقیقت این مجریان اقتصاد، نوع خاصی از اقتصاد لیبرال را در ساختار اقتصادی کشور تعریف کردند که در تضاد با سایر اقتصادهایی بود که ما آنها را به عنوان الگو انتخاب کرده بودیم، برای مثال آمریکا از تولید داخلی دفاع می کند و درآمدهای خود را از طریق مالیات وصول می کند اما در اقتصاد ایران نه تنها حمایت از تولید را فراموش کرده ایم بلکه پایه درآمدهای کشور را بر اقتصاد نفتی بنا کرده ایم.
این اقتصاددان کشور با اشاره به اینکه راه استفاده از منابع مادی و توسعه را نمی دانیم، گفت: واردات 60 تا 70 میلیارد دلاری حاکی از آن است که میزان سرمایه در کشور کافی است اما راه و روش استفاده مفیدی که منجر به توسعه شود را هرگز یاد نگرفته ایم ؛ پس از کودتای انگلیسی رضاشاه و دوره پهلوی دوم سرمایه گذاران خارجی فراوانی در زمینه های نفتی و پتروشیمی وارد کشور شدند، اما مگر اقتصاد ما صنعتی شد، پاسخ کاملاً منفی است زیرا اصول سرمایه‌داری لیبرال و تولید سرمایه دارانه کالاهای مصرفی، به گونه ای است که تحقق اقتصاد صنعتی بر پایه تولید را هیچگاه محیا نمی کند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اقتصاد لیبرال تنها کشورهای دارای مواد اولیه خام فروش را ، مجبور به درجا زدن می کند، تصریح کرد: اقتصاد لیبرال، شرایطی را برای کشور ترسیم کرده است که ایران مانند دیگر کشورهایی که در عرصه خام فروشی در صدر دنیا قرار دارند، تنها تأمین مواد اولیه خام مورد نیاز کشورهای توسعه یافته را بتوانند فراهم کنند و خود نیز برای محصولات نهایی باید دست به دامان همین اقتصادهای توسعه یافته شود ؛ اگر این سیکل در اقتصاد لیبرال دنبال نشود، هیچگاه کشورهای توسعه یافته نمی توانند انرژی و مواد اولیه خود را تأمین کنند بنابراین با رواج این نوع اقتصاد در کشورهای جهان سوم و توسعه نیافته، به فکر تأمین منافع خویش هستند.
وی تأکید کرد: آیا در 20 سال گذشته وعده های فراوانی اعم از ورود تکنولوژی های تراز اول در سطح تولید داده شده ، محقق شده است و ما توانسته ایم تولیدات مشابه کالاهای خارجی را بازار داشته باشیم و در بازارهای فروش این غول های سرمایه گذاری حضور پیدا کنیم؟
رزاقی استاد دانشگاه با تشریح اینکه اقتصاد لیبرال، سیاست یک کشور را هم متوسل به قدرت های بزرگ می کند، اذعان کرد: در دوران پهلوی دوم، سرمایه های کشور در جاهای خاصی سرمایه گذاری شد که بحث نیروی کار و اشتغالزایی در آن چندان تأثیر نداشت زیرا نیروی کار ارزان برای سرمایه گذاران خارجی در ایران وجود ندارد بلکه این نیرو را تنها در هند و چین پیدا می کنند.
وی اضافه کرد: تا حالا از خود سؤال پرسیده ایم که چرا تنها در زمینه های نفت، پتروشیمی و یا حتی برخی از مونتاژ قطعاتی که اشتغالزایی را در برندارد، سرمایه گذاران خارجی ابراز تمایل سرمایه گذاری می کنند، دلیل آن تنها این است که متأسفانه نفت و پتروشیمی را خام صادر می کنیم و سرمایه گذاران خارجی تنها سرمایه گذاری می کنند تا محصولات ایران خام صادر شود.
دکتر رزاقی با اشاره به اینکه مگر تولیدکنندگان ما توانایی سرمایه گذاری برای خام صادر کردن را دارند، افزود: سرمایه گذاری خارجی در بخش هایی که منجر به تولید محصولات خام و بدون ارزش افزوده می شود، کاملاً اشتباه است زیرا ابتدا قدرت و توان سرمایه گذاری را از اقتصاد و سرمایه گذاران داخلی سلب می کند ضمن اینکه این سرمایه گذاران با کوچکترین تهدید از سوی غرب، کارگاه های خود را تعطیل می کنند و
به استقلال اقتصادی ما خدشه وارد می کنند.
بنابر این گزارش ،پدرام سلطانی نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران دیگر مهمان این نشست بود و گفت: تکیه دولت در امور توسعه ای و سرمایه گذاری باید به بخش خصوصی و سرمایه گذاری داخلی باشد و تردیدی نیست که در تمامی اقتصادهای توسعه یافته که از حیث حجم و اندازه قابل قیاس با ایران هستند، سرمایه گذاری ها را بدین گونه تعریف می کنند که حجم سرمایه گذاری های کلان و بزرگ باید از طریق سرمایه گذار داخلی شکل بگیرد و سرمایه گذاری های کوچک باید از سوی سرمایه گذاران خارجی رخ دهد.
وی با اشاره به اینکه باید برای جذب سرمایه گذار، استراتژی جذب سرمایه داشت، ادامه داد: از سوی دیگر، جذب سرمایه گذار بستگی به اهداف و استراتژی های کشور و تأمین بسترهای ورود سرمایه گذار به کشور را دارد ؛ همچنین نباید در مقابل سرمایه گذار خارجی انفعالی عمل شود که این سرمایه گذار بر فعالان اقتصادی داخلی چیره شود بلکه باید سرمایه گذاران خارجی را به سمت و سویی که مورد تأیید و نیاز اقتصاد کشوراست ، سوق داد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با اشاره به اینکه سرمایه گذار خارجی مکمل سرمایه گذار داخلی است، گفت: اجازه ورود بی هدف به سرمایه گذار خارجی می تواند منجر به بروز مشکلات فراوانی شود اما نباید فراموش کرد که باید سرمایه گذاری خارجی به عنوان یک مکمل در کنار سرمایه گذار داخلی تعریف شود، این بدان معناست که باید سرمایه گذاری های مشترک با طرف های خارجی در دستور کار قرار بگیرد.
در ادامه بحث، دکتر رزاقی با تأکید بر آنکه، تحقق چنین هدفی نیازمند آدم های توانمند و خاص است، گفت: اگر سرمایه گذاران خارجی را بتوان در چنین خط مشی قرار داد، این فرد خیلی قوی است که توانسته از منافع ملی بدین صورت حمایت کند اما طبق تجربیات 100ساله کشور، خارجی ها هر زمانی که به اقتصاد ایران گام نهادند، برای تصمیم گیری آمدند و اگر دولتی با آنها سر ناسازگاری بردارد، همه با هم بر علیه اقتصاد کشور کودتا می کنند.
این اقتصاددان کشورمان با هشدار مبنی بر ورود کشورهای سرمایه گذار همسو با آمریکا، گفت: خطر همگرایی سرمایه گذاران ورودی به ایران با آمریکا نظیر فرانسه، آلمان و ... بر ضعف های اقتصادی کشور می افزاید زیرا سیاست های کلان و استراتژیک ایران در بحث انقلاب و مقاومت با سیاست های آمریکا مطابق نیست، حال چگونه آمریکا به اقتصاد ایران فرصت صنعتی و اشتغالزایی را در قالب ورود سرمایه گذار خارجی می دهد.
وی اضافه کرد: به عقیده من، این یک دام است زیرا منابع و دلارهای ارزان قیمت کشور صرف خرید از سرمایه گذاران خارجی می شود که نتیجه اشتغالزایی و توسعه را در کشور به همراه ندارد و در همین شرایط تولیدکننده و بنگاه داران اقتصادی توانایی رقابت را با خارجی ها از دست می دهند زیرا دلار ارزان قیمت را ندارند ؛ اگر خارجی ها در بازار ایران ورود کنند، مطمئنا برای بهره برداری از نظام دو نرخی ارزی استفاده کامل را می برند زیرا از دلار ارزان منتفع می شوند و به قیمت دلار آزاد در بازار ایران محصولات خود را ارائه می کنند.
نظر شما