رئیس پژوهشگاه صنعت نفت گفت : طرح شناسایی و ارزیابی شیلهای گازی از سال گذشته در استان لرستان اغاز شده است که با47 درصد پیشرفت ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ، حمیدرضا کاتوزیان در نشست خبری گفت : در استان لرستان شیلهای نفتی و گازی وجود دارد و50 دلار برای هر بشکه شل نفتی باید خرج شود تا بهره برداری شود و اکنون به صرفه نیست اما برنامهریزان اقتصادی باید از وجود این منابع مطلع باشند.
رئیس پژوهشگاه صنعت نفت با اشاره به مطالعات ژئوشیمیایی منطقه گپهداغ غربی گفت : مطالعات ژئوشیمیایی این منطقه مرزی نیز صورت گرفته است و در سال 95 نیز ادامه پیدا خواهد کرد.
کاتوزیان با اشاره به طرح مروارید و پیشرفت 90 درصدی این طرح گفت: یکی دیگر از طرحهای پژوهشگاه صنعت نفت شناسایی هیدرات گازی در دریای عمان است که به طور قطع میتوان گفت این منابع در آبهای سرزمینی ایران در دریای عمان و در عمق 2 هزار متری زمین وجود دارد اما این منابع نیز غیرمتعارف بوده و هنوز حجم آن مشخص نشده است.
وی درباره عقد قرارداد پژوهشگاه صنعت نفت با شرکتی از افریقایی جنوبی گفت: در 2 حوزه کلان همکاری خواهیم داشت.
کاتوزیان درباره اینکه برنامه ها و فعالیتهای تقاضامحور در اولویت سال جاری است ، افزود: در حوزه بالا دست، پایین دست و محیط زیست یک برنامه استراتژیک تدوین شده و اولویت ما اجرای اقتصاد مقاومتی است و به دنبال ایجاد ارزش افزوده بیشتر در صنعت نفت هستیم.
رئیس پژوهشگاه صنعت نفت ادامه داد: تجاری سازی دستاوردهای پژوهشگاه و همکاری با شرکتهای دانشبنیان هم از اولویتهای اصلی است.
کاتوزیان تصریح کرد: طرح توسعه میدان نفتی آزادگان، میدان اهواز و میدان یادآوران از مواردی است که با همکاری دانشگاههای خارجی صورت میگیرد.
رئیس پژوهشگاه صنعت نفت با اشاره به توانمندی های بومی ادامه داد : دانش بومی در حوزه نمکزدایی تهیه کردیم و در طراحی پالایشگاه نیز وارد شدیم و لیسانس یا فناوری 8 پالایشگاه را ایجاد کردیم.
بنابراین گزارش ، شیل نوعی از سنگ های رسوبی فشرده است که در لایه های اعماق زیر زمین در دما و فشار زیاد، معمولا بستر تبدیل مواد ارگانیک به نفت و گاز است.
اما به دلیل داشتن تراوایی کم، مانع از تولید و جریان یافتن سیال به داخل چاه می شود. این منابع که به دلیل داشتن مواد آلی بالا به عنوان سنگ مادر در یک سیستم نفتی محسوب می شود و گزینه مناسبی برای تولید گاز طبیعی به شمار می رود.
ذخایر گاز شیل نخستین بار در قرن نوزدهم در امریکا پیدا شد. اما تولید از این ذخایر در آن زمان دشوار بود، چون شیل بافت متراکمی دارد و گاز محبوس در آن به سختی می تواند جریان پیدا کند اما به دلیل اینکه شیل ترد و شکننده است در اثر جابه جایی ها و تحولات لایه های سنگی زیرزمینی، ترک های ریز بر می دارد و جود این ترک ها سبب می شود گاز محبوس در شیل بتواند جریان یابد.
در چنین وضعی می توان با حفر چاه گاز شیل را استخراج کرد اگر بستر شیل به طور طبیعی ترک دار نباشد باید برای تولید گاز ابتدا در آن به طور مصنوعی ترک ایجاد کرد.
مخازن شیل گازی باید دارای حجم سنگ مناسب، موارد ارگانیک کافی و بلوغ حرارتی مناسب برای تولید هیدروکربور خصوصا گاز باشند.
ایجاد ترک مصنوعی تا سال ها پس از کشف نخستین ذخایر گاز شیل امکان پذیر نبود. بهره برداری از ذخایر گاز شیل نخستین بار در دهه 1980 انجام شد و پس از آن بود که صنعت نفت جهان به فناوری ترک زدایی با تزریق آب ( هیدرولیک فرکچرینگ) دست یافت.
در واقع استخراج ذخایر شیل به دو فناوری ترک زدایی و حفر چاه های افقی بستگی دارد.