سرکوب رسانه‌ ها در ترکیه

      به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما  به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، هفته گذشته مسئولان ترکیه دستور حمله به دفتر بزرگترین روزنامه این کشور یعنی زمان و تودی زمان و خبرگزاری جهان نیوز و توقیف آنها را صادرکردند. این اقدام، ضربه مهمی به پیکر رسانه های ترکیه بود. خبرنگارانی که از این روزنامه اخراج شدند اعلام کردند که یک شبه، روزنامه زمان به بلندگوی دولت تبدیل شد.
روزنامه زمان همسو با فتح الله گولن ، رهبر دینی ترکیه است که از دو سال پیش در ایالات متحده در تبعید است. او متحد سابق رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه است. او رهبر جنبش گولن است. در یک سال گذشته به رسانه ها و سازمانهای وابسته به جنبش گولان نیز حمله شده بود. دولت ترکیه سال دو هزار و پانزده، دو نفر از سردبیران نشریه جمهوریت را به علت انتشار اطلاعات درباره انتقال تسلیحات از دستگاههای اطلاعاتی ترکیه به شبه نظامیان ستیزه جو در سوریه، به خیانت متهم کرد. اما بعدا دادگاه عالی ترکیه، دستور آزادی این دو نفر را از زندان صادر کرد. اردوغان اعلام کرد به حکم صادرشده احترام نخواهد گذاشت و با این کارش، میدان را برای تقابل دولت و دستگاه قضائی و رسانه مهیا کرد. منتقدان اردوغان می گویند به اندازه کافی به او فشار خارجی وارد نمی شود.

 منتقدان اردوغان می گویند مسئله مهم مشکل پناهجویان است. دولتهای اروپایی به ترکیه نیاز دارند تا آنکارا مانع ورود سیل پناهجویان به کشورهای عضو اتحادیه اروپا شود و به همین علت است که سران کشورهای اروپایی با اردوغان کاری ندارند. دولت ترکیه صداهای مخالف را در رسانه ها خفه می کند. فعالان رسانه ای ترکیه می گویند حمله به دفتر روزنامه زمان قابل پیشبینی بود زیرا دولت ترکیه در دو سال گذشته برخوردهای شدیدی را علیه رسانه ها شروع کرده است. حزب عدالت و توسعه این رویکرد را در دستور کار خودش قرار داده است.
      این اقدامات دولت ترکیه نشان دهنده جنگ رسانه ای است که به راه افتاده است. در یک سوی این میدان، اردوغان و در سوی دیگر، جنبش گولن قرار دارد. از سه سال پیش روابط اردوغان و گولن شکرآب شد و آن زمانی بود که رسانه های نزدیک به فتح الله گولن ، فساد مالی خانواده اردوغان را فاش کردند. به گفته فعالان ترکیه، اردوغان برای لاپوشانی پرونده فساد سال دو هزار و سیزده، به سپربلا نیاز داشت و مسائلی دیگر را مطرح کرد. براساس گروه موسوم به کمیته محافظت از خبرنگاران، فقط در سه کشور چین و مصر و ایران، تعداد خبرنگاران و روزنامه نگاران زندانی بیشتر از ترکیه است.
در حال حاضر حدود سی و سه خبرنگار و روزنامه نگار ترک پشت میله های زندان به سر می برند.  سانسور و مقابله با رسانه های ترکیه به پدیده ای عادی تبدیل شده است. این مسئله درباره رویدادهای مربوط به کردها کاملا مشهود است. خبرگزاری ها و مطبوعاتی که خبرهای مربوط به حملات به مناطق کردنشین را پوشش می دهند مسدود یا توقیف می شوند. منتقدان اروپایی می گویند برخورد با سرکوب رسانه ای در ترکیه باید به اولویتی برای سیاست گذاران اروپایی تبدیل شود.