مشروح سخنرانی دبیرکل حزب الله لبنان

در همین جا از همه مسوولان حزب الله در مناطق، بخشها و شعبه ها می خواهم که به علت حساسیت کشور، با کسانی که اخیرا به خیابان آمدند تماس برقرار کنند. در هر محله و منطقه این افراد مشخص هستند. شاید برخی از جوانان، امشب سخنان مرا نشنیده باشند. آنها را جمع کنید و موضوع را برای آنها توضیح دهید و تبیین کنید. آنها بدانند که من اعتراض خیابانی را منع کرده ام و این به مصلحت ما و کشور است. نمی گویم باید ساکت باشیم بلکه باید راههای دیگری برای اعتراض بیابیم. نکته دیگر اینکه اگر در هر منطقه و بخش، تحرکات و اعتراضات خیابانی دیده شد، مسوولان باید سریعا به آن رسیدگی کنند و وقت را هدر ندهند. باید در همان دقایق نخستین برای حل موضوع وارد عمل شوند. در این خصوص باید با مسوولان جنبش امل هماهنگی شود زیرا این موضع، موضع رهبران این جنبش هم هست. البته هماهنگی با بقیه متحدانمان و دولت و دستگاه امنیتی هم ضروری است. نباید اجازه دهیم کار به جایی برسد که ارتش وارد میدان شود و درگیری میان نیروهای آن و جوانان رخ دهد. جلوگیری از وقوع تظاهرات باید با ابراز احترام همراه باشد. 

در خصوص شعارها هم باید تذکری بدهم. حال چه در تظاهرات باشد و یا در رسانه ها و شبکه های اجتماعی. در برخی از تظاهرات شنیده شده است که به شخصیتهای بزرگ اسلامی اهانت شده که این امر نه تنها اشتباه است بلکه گناه است. فتوای امام سید علی خامنه ای دام ظله الشریف و فتاوی مراجع بزرگ ما در این مورد کاملا آشکار و شفاف است. حکم سب و شتم و اهانت به این شخصیتها مشخص است و اگر کسی به مسایل شرعی و دینی پایبند است باید این فتاوی را به خوبی بداند و عمل کند. کسی که سب و شتم کند به ملت خود، به دین، به مسلمانان و مقدسات آنها اهانت کرده و به اسراییل خدمت کرده است. مهمترین چیزی که می تواند به اسراییل و سعودی که خواهان فتنه اند، کمک کند همین اهانت به شخصیتهای اسلامی است. بنابر این برخی از کارهایی که در تظاهرات اخیر انجام شد حرام و اشتباه بود. این کارها مقاومت و طرفداران آنها و جبهه حق و وحدت مسلمانان را خدشه دار می کند و به نفع دشمنان ما است. اگر در تجمع یا مکانی دیدیم که کسی این کار غلط را انجام می دهد بر ما واجب است که او را نهی و طرد کنیم. این خطرناک ترین راه ورود فتنه در میان مسلمانان است و در مورد آن نباید مسامحه کرد.  در میان شیعه و سنی افراد و شبکه های ماهواره ای هستند که از آمریکا و انگلیس و سعودی پول می گیرند تا فتنه انگیزی کنند. 

اما در مورد شبکه های اجتماعی باید بگویم که گروههایی در ارتش و موساد اسراییل هستند که وظیفه کنترل شبکه های اجتماعی را بر عهده دارند و در آنها دخل و تصرف می کنند و با جوانان وارد گفتگو می شوند. آنها از هر راهی برای فتنه انگیزی استفاده می کنند. ما باید در رسانه ها و اعتراضات و اماکن عمومی و شبکه های اجتماعی هوشیار باشیم و خطرات فضای مجازی را بدانیم. فضای مجازی هم فرصت بزرگی است و هم تهدید بزرگ. کشورهایی هم که همین فضای مجازی را راه اندازی کردند و از آن استفاده می کنند اعتراف دارند که تهدید برای خود آنهاست. آموزه های دینی، پیامبران، ائمه، مراجع و فقهای ما به ما گفته اند که جزء صبابین (دشنام دهندگان) نباشیم. در آیات قرآن هم این موضوع قابل درک و فهم است. در مسایل سیاسی هم باید ادب و اخلاق را رعایت کنیم و از دادن صفت های زشت به حاکمان و پادشاهان و سران پرهیز کنیم. این مسایل به جبهه ما ضرر می رساند. ما باید از افعال و اعمال آنها سخن بگوییم و رفتارشان را نقد کنیم و جنایات و توطئه هایشان را بر ملا سازیم. همین کافی است و نیازی به درگیری با شخص و یا بدتر از آن سب و شتم نیست. این موضوع باید مورد بررسی و مطالعه بیشتر قرار گیرد تا اوضاع ملت و امت ما بهبود یابد.

سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در بخش سوم سخنرانی خود گفت: در تاریخ 29 /12/ 3012 از کاخ نخست وزیری لبنان اعلام شد که عربستان سعودی هدیه ای به ارزش سه میلیارد دلار را به ارتش لبنان ارائه خواهد کرد. در حدود یکسال پیش هم گفته شد که هدیه دو میلیارد دلاری به ارتش لبنان و نیروهای امنیتی ارائه شده است. در 2/19/ 2016 عربستان سعودی اعلام کرد ارائه کمک ها را متوقف می کند. بر اساس اطلاعاتی که ما و مقامات لبنانی در اختیار داریم صرف نظر از اینکه عربستان در وضعیت مالی بدی قرار دارد یا خیر، از زمان درگذشت ملک عبدالله بن عبدالعزیز ارائه این کمکها متوقف شده است. این موضوع متعلق به این زمان یا موضع حزب الله نیست. این موضوع ربطی به جنگ یمن و موضع گیری های من ضد عربستان هم ندارد. از زمانی که رییس دیوان پادشاهی عربستان برکنار شد و در حصر قرار گرفت، ارائه کمکها به لبنان پایان یافت. همه لبنانی ها و سعودی ها و مسئولان به خوبی می دانند. اکنون که سعودی با حزب الله مشکل جدی پیدا کرده، زمان را برای اعلام توقف کمکها مناسب دیده است و می خواهد مسئولیت این مساله را بر عهده حزب الله قرار دهد. می گوید ما به خاطر مواضع حزب الله و حملات آن به سعودی به لبنان کمکی ارایه نمی کنیم. بر اساس آنچه من اطلاع دارم این کمکها از زمان درگذشت ملک عبدالله متوقف شده و اگر کسی مدرکی خلاف این دارد ارایه دهد. به هر حال عربستان اقداماتی انجام داد و گفته شده است که تهدید به اقدامات جدید هم کرده است. عربستان ابتدا توقف کمکها را اعلام کرد، بعد از آن از اتباعش خواست به لبنان سفر نکنند و از اتباعش که در لبنان بودند خواست لبنان را ترک کنند. در لبنان افرادی هستند که ابراز نگرانی و ترس از اقدامات جدید می کنند و حتی در این مورد پیشنهاد هم می دهند. مثلا شنیدیم که پروازهای عربستان به لبنان لغو می شود، سپرده های عربستان از بانک مرکزی و بانک های دیگر لبنان خارج می شود، از سعودی ها خواسته می شود که اموالشان را از بانک های لبنانی خارج کنند، دیپلماتهای سعودی از لبنان خارج می شوند و یا سطح روابط کاهش می یابد و یا حتی لبنانی ها از عربستان و منطقه خلیج فارس اخراج خواهند شد. این خبرها را شنیدیم اما رسما چیزی اعلام نشد. برخی در لبنان امید داشتند که عاصفه الحزمی (طوفان قاطعیت) مانند آنچه برای یمن به راه افتاد برای لبنان هم براه بیفتد و به ادعای آنها همان گونه که در یمن اهداف سعودی را برآورده کرد و دشمن را شکست داد، در لبنان هم چنین شود. 

در همین حال جنگی سیاسی را به نام عربی بودن لبنان به راه انداختند. هویت عربی لبنان را زیر سوال بردند و از دلبستگی عربی و اجماع عربی سخن گفتند و لبنان را خارج از این دایره خواندند. اما آیا لبنان تا شش ماه قبل کشوری عربی بود اما اکنون عربی نیست؟ چه چیز تغییر کرد؟ اما چه بسا چیزی که بد بدانیم اما برای ما خوب باشد. در این دو هفته شمار زیادی از نویسندگان و شخصیت ها و احزاب را دیدیم که از هویت عربی و دلبستگی عربی سخن گفتندو این چیزی بود که ما تصورش را نداشتیم و تعجب برانگیز بود که مثلا فلان شخص این گونه سخن بگوید. از خوبی های این اقدام عربستان، قیام لبنانی ها برای اثبات هویت عربی لبنان بود.

سعودی ها ادعا کردند که حزب الله بر دولت لبنان تسلط دارد و آن را اداره می کند. این کشف جالبی بود. در لبنان احزابی وجود دارند که تاثیرشان بر دولت بیشتر از حزب الله است. این کشف آنها کاملا اشتباه است.

در این میان، جبران باسیل وزیر خارجه لبنان مظلوم واقع شد. او در نشست اتحادیه عرب و چند کنفرانس دیگر و در مصاحبه ها اتفاقی را که برای سفارت سعودی در تهران افتاد محکوم کرد. اما به بیانیه اتحادیه عرب رای نداد. قصه جبران باسیل و حملات به او از داخل نشات می گرفت و عده ای می خواستند بر او و جریان آزاد ملی و میشل عون فشار وارد کنند و متحد ما را در تنگنا قرار دهند. ما اعلام می کنیم که در این معرکه توان و ظرفیت و امکاناتی دارد که به تنهایی می تواند با مشکلات مقابله کند. ما از هیچ یک از متحدانمان نخواسته ایم که حتی با یک کلمه خود را برای ما به زحمت بیندازد. این مورد را یک سال پیش هم گفتم. ما حضورمان در سوریه را به متحدانمان نگفتیم تا آنها را در تنگنا قرار ندهیم. در مورد موضعگیری و سخنرانی در مورد یمن هم متحدانمان را در جریان نگذاشتیم. امروز هم اعلام می کنیم که از آنها چیزی نمی خواهیم. اینکه متحدان ما در لبنان و یا لبنانی ها در کشورهای خلیج فارس تحت فشار قرار گیرند بهانه است، مشکل اصلی چیز دیگری است. مشکل آنها با حزب الله است. ما مسوولیت این مسایل و مواضع خود را بر عهده می گیریم. ما برای لبنانی ها و مردم منطقه و افکار عمومی داخلی، منطقه و جهان مواضعمان را آشکار می کنیم و حقایق را می گوییم و نه احساس شرم می کنیم و نه احساس پشیمانی. حق، آشکار است و ما از آن پیروی می کنیم. حتی اگر تنها بمانیم. هر چند که تنها نیستیم. امروز معرکه بزرگی در منطقه در جریان است که سرنوشت منطقه را رقم می زند و نه فقط لبنان را. سعودی در این موضوع از دولت لبنان و جریانات سیاسی آن و مردم لبنان در داخل و خارج می خواهد که بر حزب الله فشار وارد کنند تا این جنبش از فلان موضع خود عقب نشینی کند. آنها تغییر موضع حزب الله در قبال عربستان سعودی را می خواهند، حتی اگر این کار منجر به ایجاد فتنه و سرنگونی دولت و جنگ داخلی در لبنان شود. این مسایل برای سعودی مهم نیست، همان گونه که در سوریه و عراق و یمن و لیبی انجام داد. سعودی به دنبال منافع خود است. اما من گمان می کنم که لبنانی ها برای کشور و نهادهای حکومتی و دولت و امنیت خود اهمیت قائل هستند. لبنانی ها تجربه جنگ داخلی دارند و درد و رنج آن را می دانند و به همین علت من نسبت به جریانهای سیاسی حسن ظن دارم که آنها به خواسته های سعودی اگر باعث ناامنی در لبنان شود پاسخ مثبت نخواهند داد. برخی در لبنان فریاد می زنند و به حزب الله می تازند که اشکالی ندارد. ما از سال 2005 برای این امور آماده بوده ایم. 

عربستان از حزب الله خشمگین است اما این عصبانیت، جدید نیست. این جنگ سیاسی و رسانه ای ضد حزب الله جدید نیست. از سال 2005 رسانه های سعودی مستقیما به حزب الله می تازند. شبکه ها، روزنامه ها، رسانه ها و همه امکانات سعودی از سال 2005 حزب الله را هدف قرار داده اند اما ما ساکت بوده ایم. دروغ گفته اند، تهمت زده اند، شایعه پراکنی کرده اند، جنگ روانی به راه انداخته اند و حتی وارد جنگ اطلاعاتی و امنیتی ضد حزب الله هم شده اند. عربستان سعودی در ده - دوازده سال گذشته در همه زمینه های سیاسی، امنیتی، رسانه ای و اقتصادی هر آنچه در چنته داشته ضد حزب الله استفاده کرده است. بار دیگر موضوع جنگ 2006 را مطرح می کنم. در آن زمان عبارت «حزب الله باید لگدکوب و له شود» سخن یکی از حاکمان سعودی بود. اما علیرغم همه این مسایل ما برای امنیت و ثبات کشور لبنان اهمیت بیشتری قائل بوده ایم و منافع لبنان و مردم لبنان در داخل و خارج را در نظر داشته ایم. ما هیچگاه خواهان جنگ و مناقشه با سعودی نبوده ایم و حتی همیشه در مورد اوضاع منطقه بر گفتگو و حل مشکلات از طریق مسالمت آمیز تاکید کرده ایم. امروز هم می گوییم گفتگوی سوری- سعودی و ایرانی - سعودی لازم است و این، علیرغم همه اقدامات سعودی ضد ماست. ما حتی در مورد مسایل داخلی سعودی هم اظهار نظری نکردیم و این در حالی بود که اوضاع قطیف و الاحساء و اعدامها را می دیدیم. ما همیشه جنگ اصلی را با اسراییل می دانسته ایم. زمانی که تانک های سعودی وارد بحرین شدند و استخوانهای مردم بحرین را که بصورت مسالمت آمیز به خیابانها آمده بودند، له کردند ما چیزی ضد سعودی نگفتیم. فقط بر لزوم انجام گفتگو در بحرین تاکید کردیم و حتی از سعودی خواستیم که به حل بحران بحرین کمک کند. در مورد جنگ سوریه که همه ما را هدف قرار داده بود، جو بایدن گفت که سعودی و برخی کشورهای دیگر میلیاردها دلار و هزاران تُن سلاح و مهمات در این جنگ صرف کردند. سعودی در حال مدیریت جنگی است که مردم، زیر بار آن له می شوند و قلبها به درد آمده و افراد، کشته و سربریده می شوند و خانه ها ویران می گردد. قبل از آن هم در عراق چنین کرد. سعودی از سال 2003 خودرو های بمب گذاری شده به عراق ارسال می کرد. از بدن زنان و کودکان و کارگران و دانش آموزان و کشاوزران و نمازگراران پُشته ساختند. این تفکر و اجرای آن از سعودی بود. خودورها و مهمات و مواد منفجره از سعودی وارد عراق می شد. اما ما ساکت ماندیم. حتی خودروهای بمب گذاری شده در لبنان که در هرمل، ضاحیه جنوبی، نبی عثمان و بیروت منفجر می شد از عربستان سعودی مدیریت می شدند. زمانی که موضوع یمن پیش آمد مساله فرق کرد. دخالت سعودی در یمن مستقیم و بی پرده بود. مثلا در سوریه گفته می شد که سعودی چنین و چنان کرده اما در یمن دخالت مستقیم روی داد. در عراق و لبنان جنگ غیرمستقیم در جریان بود اما در یمن، مستقیم بود. ارتش سعودی روز و شب ملت یمن را می کوبد. از یکسال قبل چه جنایتها که در یمن صورت نداده است. همین دیروز جنایتی کرد که حتی بان کی مون نتوانست در برابر آن سکوت کند. امروز هم در صنعا شاهد تظاهرات به علت این جنایت بودیم. نظام سعودی هر روز در یمن جنایت انجام می دهد. مدارس، بیمارستانها، مساجد، دانشگاهها، بازارها، روستاها و شهرها هدف قرار می گیرند اما جهان در سکوت است. همه سکوت کرده اند تا از منافعشان حمایت می کنند اما ما نمی توانیم این چنین باشیم و از روز اول موضعگیری کردیم. حزب الله به علل انسانی، عاطفی، اخلاقی، جهادی، عربی و بر اساس همه اصول و ارزشها و حتی به علت منافع ملی لبنان نمی تواند ساکت باشد. به همین علت، آشکارا موضع گیری کردیم و باز هم این کار را خواهیم کرد. حمله به یمن چه توجیهی دارد؟ مقابله با نفوذ ایران یا اینکه چه کسی رییس جمهور باشد؟ شما به بهانه حمایت از رییس جمهور مستعفی به یمن حمله کرده اید اما در سوریه که رییس جمهور منتخب داشت و باز هم مورد انتخاب مردم قرار گرفت، کار دیگری می کنید؟ جهان، نهادهای دینی، جنبش های اسلامی، علماء، احزاب، موسسه ها ، سازمانها، کشورها و دولتها هر موضعی که داشته باشند به خودشان مربوط است و ما موضع خود را داریم و سکوت نمی کنیم. مشکل، ما که در برابر این ظلم ایستاده ایم نیستیم بلکه مشکل اصلی، نظام سعودی است. پادشاهان و شاهزادگان سعودی به همه جهان اهانت می کنند، به همه دروغ می بندند و فحاشی می کنند، برای همه شایعه سازی می کنند، رسانه های آنها با هزینه های میلیارد دلاری به نشر اکاذیب و انحراف افکار عمومی مشغولند، جنگ بپا می کنند، جنایت می آفرینند و پنهانی با اسراییل دست می دهند و امروز آشکارش می کنند، اما هیچ کس حق ندارد مخالفت کند. اگر کسی مخالفت کرد عربستان سعودی خشمگین می شود و به نام حرمین شرفین، اهل سنت و جماعت، اسلام و عربیت بر آن می تازد. جرم ما، مقابله با این نظام است. ما به این جرم خود افتخار می کنیم. اگر از من بپرسند که در عمر 56 - 57 ساله خود و در تمام تاریخ مقاومت در برابر اسراییل که با دوستانم انجام داده ام بهترین و شرفترین و با ارزش ترین کارت چه بوده می گویم، سخنرانی در روز دوم جنگ سعودی ضد یمن. این بزرگترین کاری بود که من در طول زندگی خود انجام دادم. این، جهاد حقیقی است. من عقیده دارم که این کار از جنگ 2006 هم با رازش تر بود زیرا حرف حق را گفتم. من از ملت مظلوم و غریب و تنهای یمن که در مظلومیت از ملت فلسطین هم پیشی گرفته اند، دفاع کردم. امروز افراد زیادی در مورد ملت فلسطین و سوریه و عراق سخن می گویند اما بر روی زمین هیچ ملتی مظلوم تر از ملت یمن نیست. ملت بحرین، مظلوم است اما یمنی ها مظلوم ترند زیرا هر روز علیه آنها جنایت می شود و زیر بمباران هستند. من اعتقاد خود به پیامبر (ص)، قرآن، ابا عبدالله الحسین علیه السلام را در گرو این موضع می گذارم که شما ملتی مظلومتر از ملت یمن در سراسر جهان نخواهید یافت. 

زمانی که جهان عرب در برابر جنگ آشکار، ضد ملت یمن سکوت می کند در واقع چراغ سبزی به او نشان داده تا به هر کشور عربی و اسلامی دیگر که خواست حمله کند. او دیگر برای جنایات خود مشروعیت کسب کرده است. امروز مردم یمن را سر می برد و فردا معلوم نیست به سراغ کدام ملت می رود. حتی همسایگانش هم در امان نیستند. ببینید قطر و شبکه الجزیره با سعودی چه کردند؟ آیا زمانی که الجزیره از سعودی انتقاد کرد، قطر تهدید نشد؟ قطر حتی تهدید شد که از شورای همکاری اخراج خواهد شد. تهدید شد که از زمین و آسمان و دریا محاصره خواهد شد. این مسایل در رسانه ها رسما اعلام شد. منفعت هیچ کشور عربی در این نیست که به سعودی اجازه دهد که به کشور دیگری حمله کند یا پول و اسلحه و تجهیزات برای ایجاد جنگ داخلی به کشورهای دیگر ارسال کند. 

مشکل ما چنین نظامی است که در فرانسه و آلمان با پول نفوذ کرده، در کشورها و رسانه ها و عقل ها و قلبها با پول نفوذ کرده و موسسه های دینی و فتواها را با پول خریده است. در این روزگار، کسانی که حق را بیان کنند کم و غریب و مظلوم هستند. در لبنان می خواهند همه مردم را ضد حزب الله بشورانند تا آن را متوقف کنند. سعودی در یمن، سوریه، فلسطین، لبنان، بحرین، عراق و در منطقه از ده سال و صد سال قبل جنایت ها آفریده است و انتقادی را بر نمی تابد. کسی که جرأت انتقاد داشته باشد برای سعودی یک فاجعه است. مدتها ما را تحت فشار قرار داد و تهدید کرد تا ساکت شویم اما ساکت نشدیم و ساکت نخواهیم شد. فشاری که سعودی به لبنانی ها وارد می کند علتش آن است که حزب الله به خود جرات داده است که در برابر پادشاه سعودی بایستد و نظامی را که کسی حق اعتراض به آن را ندارد زیر سوال ببرد. ما نه اهانت کردیم و نه صب و شتم، ما فقط اعتراض کردیم. 

سعودی ها گفته اند که به علت مواضع حزب الله و طرح های منطقه ای و صفوی آن، منافع ملی لبنان را دچار خسارت می کنند. مگر عربستان متحد شما (14 مارس) و پادشاه خوبی ها نیست؟ آیا سعودی حق دارد لبنان و ارتش لبنان و دولت و ملت آن را به علت آنکه یک حزب مشخص لبنانی موضعی را اتخاذ کرده و صدایش را بالا برده مجازات کند؟ آیا از نظر انسانی و اخلاقی و عربی این صحیح است؟ آیا عرب، هدیه ای را که داده پس می گیرد و یا میهمانان خود را اخراج می کند؟ آیا این هویت عربی است که ادعا دارید؟ یا اسلام چنین دستوری داده است؟ اگر کسی مجرم است، من هستم. حزب الله مجرم است. مردم لبنان چه گناهی دارند؟ ارتش لبنان و لبنانی های مقیم عربستان چه کاری کرده اند؟ به کدام دلیل انسانی و اخلاقی و شرعی و قانونی و اسلامی، عربستان حق دارد با لبنان به این وضع اهانت بار رفتار کند؟ آیا لبنانی ها احساسات میهن پرستانه ندارند؟ آیا عزت ملی ندارند؟ سعودی اگر با حزب الله مشکل دارد جلو بیاید. آنها که همه نوع جنگ را ضد ما ترتیب داده اند. اصلا ما را در اتحادیه عرب، گروه تروریستی معرفی کنید. در سازمان همکاری های اسلامی و شورای امینت هم چنین کنید. اما از جان مردم لبنان و دولت و ارتش آن چه می خواهید؟ بر ضد حزب الله هر کاری که خواستید کرده اید و آن را ادامه دهید. ما سالها ساکت بودیم اما شرایط فرق کرده و سکوت جایز نیست. ما مسوولیت کاری را که انجام داده ایم و موضعی که اتخاذ کرده ایم می پذیریم. امروز شرایط به گونه ای است که سکوت جایز نیست و باید با جرات و جسارت حق را بیان کرد.