نگرانی ها از علاقه عربستان به سلاح هسته ای

رئیس سازمان غیردولتی «صلح اکنون» در فرانسه اعلام کرد در علاقه عربستان سعودی به داشتن سلاح هسته‌ای هیچ تردیدی وجود ندارد و این موضوع باعث نگرانی است.

به گزارش سرویس بین المللخبرگزاری صداوسیما، اَلن روزنکیه در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری اسپوتنیک گفت: «شاید کمی زود باشد که تصور کنیم عربستان سعودی به توان هسته‌ای مجهز شده است اما می دانیم که این کشور از خیلی وقت پیش به دستیابی به هسته‌ای علاقه نشان داده است. مؤلفه‌های زیادی در این خصوص وجود دارند که این علاقه را تقویت می کنند. از سال 1988 یک مؤسسه تحقیقاتی درباره انرژی هسته‌ای درعربستان سعودی ایجاد شده. می دانیم که عربستان سعودی دست‌کم چهار آزمایشگاه در اختیار دارد که روی پلوتونیم غنی شده کار می کنند».

وی یادآور شد که عربستان سعودی سال 1985 زمانی که عراق تلاش می کرد بمب اتمی بسازد، چند میلیارد دلار به این کشور پرداخت کرد اما معتبرترین فرضیه از نگاه ناظران، همکاری با پاکستان است.

این کارشناس افزود:‌ «می دانیم که عربستان در سال 1998 چند هزار بشکه نفت مجانی به پاکستانی داد یعنی زمانی که این کشور در واکنش به انفجاری که هند انجام داده بود، یک آزمایش هسته‌ای انجام داد و می توان اینگونه فرض کرد که عربستان سعودی احتمالا از جانب پاکستان که در عرصه هسته‌ای پیشرفته است، حق کپی‌برداری از قابلیت‌های هسته‌ای را پیدا کرده است».

آلن روزنکیه گفت: «بنابراین اگر زود باشد که تصور کنیم کار تمام شده است، علاقه عربستان سعودی به توانمندی هسته‌ای علاقه‌ای است که غیر قابل تردید است و موضوع تازه‌ای هم نیست».

به گفته وی، باتوجه به رقابت عربستان سعودی و ایران، می توان انتظار داشت که ریاض پس از امضای توافقنامه‌ای در مورد برنامه هسته‌ای ایران دست روی دست نگذارد و اجازه ندهد که ایران در این زمینه از آن جلو بزند.

رئیس صلح اکنون در فرانسه گفت: «آنچه که واضح است این است که مشاهده می کنیم که منطقه خاورمیانه تا چه حد به یک بشکه باروت تبدیل شده است: مناقشه‌ی اسرائیل و فلسطینی‌ها وجود دارد همچنین مناقشه سوریه و رقابت بین ایران و عربستان، در این شرایط بدیهی است که ممکن است در آنجا تحولاتی رخ بدهد که جامعه بین الملل نتواند آن را کنترل کند». به اعتقاد وی هر لحظه ممکن است هر اتفاقی بیفتد.

روزنکیه افزود: «متأسفانه شاهد آن هستیم که کسانی که بهای این اوضاع را می پردازند، عمدتا غیرنظامیان هستند. در واقع اگر نتوانیم به موضع مشترکی در جامعه بین الملل دست پیدا کنیم قدرت‌های بزرگ همواره بهانه‌ای پیدا خواهند کرد که به آنها امکان خواهد داد یک خطر هسته‌ای را توسعه دهند».