زیمبابوه ،خشکسالی و بحران گرسنگی
زبمبابوه برای مقابله با خشکسالی و گرسنگی به کمک مالی نیاز دارد.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا وسیما به نقل از روزنامه لوموند، زیمبابوه که به دلیل خشکسالی با فاجعه طبیعی رو به روست از شرکت ها و سازمان های خیریه ملی دعوت کرد برای وارد کردن مواد غذایی و مقابله با گرسنگی، یک و نیم میلیارد دلار کمک مالی کنند.
امرسون منانگاگوا معاون رییس جمهور زیمبابوه در کنفرانسی اعلام کرد: دولت در مجموع درسه ماه پیش رو به یک و نیم میلیارد دلار نیاز دارد.
وی تاکید کرد دولت باید یک و نیم میلیون تن ذرت برای تغذیه مردم وارد کند.
معاون رییس جمهور همچنین گفت: هم اکنون میزان بارندگی برای پاسخگویی به نیازهای اساسی آب در سطح خانگی، کشاورزی و حیات وحش کافی است.
این تقاضای کمک حدود یک هفته پس از اعلام وضعیت فاجعه ملی در بسیاری از مناطق روستایی که با خشکسالی شدیدی رو به روست توسط رابرت موگابه رییس جمهور زیمبابوه مطرح شد.
جنوب زیمبابوه در خشکسالی
به گفته امرسون منانگاگوا مناطق جنوبی زیمبابوه بیش از همه تحت تاثیر خشکسالی است. در این مناطق دهها هزار راس حیوان تلف شد، منابع آب آشامیدنی خشک شده و سطح آب سدها پایین آمده است.
وی گفت: با از بین رفتن منابع آب آشامیدنی ، آبیاری و آب مورد استفاده حیوانات زندگی انسان ها و حیوانات در این منطقه تهدید می شود.
زیمبابوه که پیش از این انبار غله آفریقا نام گرفته بود در سال های اخیر قحطی های متعددی را تجربه کرده و ناچار به وارد کردن غلات از کشورهای همسایه برای تامین نیازهای خود است.
تحریم های غرب، عامل خشکسالی
رابرت موگابه اوضاع کنونی زیمبابوه را با مقایسه کاهش بازده کشاورزی ناشی از بارندگی های تحریم نامنظم و تحریم های اعمال شده از سوی غرب برای نقض حقوق بشر، توضیح داد.
اما منتقدان بیشتر به اصلاحات ارضی که از سال دوهزار صورت گرفته است اعتراض دارند.
سایر کشورهای جنوب آفریقا مانند آفریقای جنوبی، مالاوی و زامبیا هم با خشکسالی رو به رو هستند که عامل آن پدیده ال نینو است. این پدیده جریان هوای گرم استوایی اقیانوس آرام است که هر پنج تا هفت سال ظاهر می شود و در سال جاری تشدید شده است.
شاخ آفریقا هم به شدت تهدید می شود. ونسن تایاندیه مسئول عملیات «اقدام علیه گرسنگی» می گوید سومالی و اتیوپی دو کشور این منطقه هستند که به شدت با خشکسالی تهدید می شوند. بخشی از دام ها نابود شده است.
شاهدان می گویند در برخی مناطق افراد باید بیش از سی کیلومتر را برای رسیدن به آب آشامیدنی طی کنند.