مسابقه داستانی «کهکشان»، برای اولین بار نمایش طنز را با مسابقه میدانی ترکیب کرده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مخاطبان در کنار دیدن قصه شخصیتهای متنوع در دورههای مختلف از گذشته تا آینده، با ماجراجویی مهمانان نام آشنای برنامه باموقعیتهای تو در تو، پر رمز و راز و هیجان انگیزی مواجه میشوند.
آقای بهراد رضا زاده مدیر تولیداین برنامه و طراح مسابقه با حضور در استودیو شبکه خبر گفت: اولین نو آوری این برنامه خود مسابقه بود تلفیقی از نمایش همراه با مسابقه و رئالیتی واقعیبه معنای ان که چیزی که میدیدید در صحنه برای شرکت کنندگان اتفاق میافتد بازسازی نشده بود؛ اما استفاده از فناوری واقعیت افزوده و واقعیت مجازی در مراحل مختلف از ابتدای برنامه و در ابتدای طرح برای ما مهم بود که استفاده کنیم در کهکشانهای مختلف از آن استفاده کردیم، شرکت کنندگان عینک واقعیت مجازی را روی صورتشان میزدند و فضا را کاملا بازسازی کرده بودیم و باید بازی را در داخل عینک دنبال میکردند و در کهکشان سروستان و کهکشان آخر هم فضای شبیه سازی سفینه را باید مراحلی را از آن عبور میکردند در یک فضای سفید و خالی را در روبهرو میدیدند که از ابتدا کار بسیار پیچیده و سختی بود، اما با همت تیم تولید و تیم طراحی که در کنار ما بودند این کار را به خوبی انجام دادیم.
رضا زاده در خصوص طراحی چالشها هم گفت: چالشها از ابتدا در یک اتاق فکری که متشکل ازیک گروه ۶ نفره به همراه تیم تولید کنندههای بازی، با هم تمام بازیهای مختلف را بررسی و طراحی میکردیم و در کنار آن آزمایش میگرفتیم که آیا بازی شکل میگیرد و آیا بازی میتواند موفق باشد یا خیر و اگر نتیجه میداد به دل مسابقه میبردیم.
وی افزود: فصل اول کهکشان از جنس دیگری بود و نمایش آن خیلی کمتر بود، با نیما فلاح شروع کردیم و آقای فلاح فقط مجری بود و بازیگر نداشتیم، از فصل دوم بازیگرها به ما اضافه شدند و مجری فصل دوم هم آقای سپند امیر سلیمانی بودند، در فصل سوم محمد مختاری به ما اضافه شدند، تیم کارگردانی هم عوض شد و ازبازیگرها هم اصغر حیدری از جمع ما جدا شد و عرفان ورزین و خانم سیما مطلبی به ما اضافه شدند، که خیلی از نظر کست، بسیار کست خوب و بازیگران خوب و همراه بودند که البته تولید کهکشان بسیار سخت بود، حدود ۱۶ ساعت کار ضبط طول میکشید از ۸ صبحتا ۱۲ و یک شب و باز دوستان فردا میآمدند با همان انرژی سر کار و تولید را انجام میدادند در شرایطی که ماه رمضان و نوروز بود، شرایط، شرایط سختی بود از نظر کار تولید، چون ما تعدد لوکیشن داشتیم در هر قسمت حدود ۲۰ لوکیشن میدیدیم و تعداد دوربین زیاد بعضا تا ۲۰ دوربین هم در بعضی از لوکیشنها هم زمان مشغول فیلمبرداری بودند و این کار تولید را خیلی سختتر کرده بود، برای اینکه ماجرای واقعیت و چیزی بازسازی نشود و نمایشی نشود و سفر در زمان شکل بگیرد، واقعا سفر میکردند و از کارستان شروع میکردیم تا میرسیدیم به انتها، بخشهای نمایشی هم باید ضبط میشد و بازیگرها باید تمرین میکردند و در کنار آن مسابقه که ممکن بود حادثهای پیش میآمد، دستگاهی خراب میشد، برای شرکت کننده ممکن بود اتفاقی بیفتد، ضبط متوقف میشد همه اینها را سعی میکردیم که با کمترین چالش پیش ببریم و همه گروه ۷۰ نفرهای که در این کار با ما بودند هم با ما همراه بودند.
رضازاده درباره استفاده از فناوری واقعیت مجازی درتولید برنامه گفت: در مسابقه کهکشان ارتباط بسیار زیادی با قشر نوجوان برقرار شد، طبق آمار رسمی سازمان صدا و سیما محبوبترین مسابقه تلویزیونی بین نوجوانان شد حدود ۳۰ درصد آرا طبق آمار رسمی خود سازمان بود و یکی از پر بینندهترین برنامههای نوجوان در نوروز و رمضان بود، نکتهای که نوجوانان و جوانان توانستند با این برنامه ارتباط برقرار کنند جنس به روز بودن این فناوری بود و این که خودشان روی گوشی تلفنهای همراه خود اپلیکیشن کهکشان را نصب کنند و همزمان با شرکت کننده در بعضی از مراحل بازی کنند که این اپلیکیشن و نرم افزار تبدیل شد به یک مسابقه جداگانه زنده اپلیکیشن - تلفنی که باز هم زمان از شبکه پنج و امید با ۱۰۰ قسمت تحت عنوان «کهکشانی ها» پخش شد که خیلی هم از آن استقبال شد؛ اما متاسفانه نتوانستیم به دلیل شرایط سخت ادامه دهیم.
مدیر تولید و طراح مسابقه کهکشان در پایان افزود: استفاده از فناوری سخت است، و فناوری پیشرفت بیشتری کرده ولی به نظر من استفاده از فناوری الزامی است، استفاده ازهوش مصنوعی الزامی است، چون ما داریم به سمتی میرویم که همه چیز با هوش مصنوعی و با فناوریهای واقعیت افزوده مخصوصا، واقعیت مجازی هم حتی عقبتر است، واقعیت افزوده بسیار کمک خواهد کرد مخصوصا به ما در برنامه سازی تلویزیون و خود من سعی میکنم هر طرح جدیدی که دارم فناوری را در آن در نظر بگیرم، البته یک مشکل فناوری این است که هزینه تولید را افزایش میدهد و بالا بردن هزینه تولید یکی از معضلات اصلی است که ما به عنوان تهیه کننده، تولید کننده و برنامه ساز نمیتوانیم با آن دست و پنجه نرم کنیم؛ چرا که فناوری در کشور ما هنوز خیلی نوپا است برای همین خیلی افراد زیادی به عنوان متخصص نیستند که میتوانند آن کار را انجام دهند، دستمزدها بالاتر است و از طرفی هم ابزاری که استفاده میشود، ابزار نویی است و نظیر آن در کشور نیست و باید از خارج کشور وارد شود.