زمین‌لرزه‌ای سهمگین در مرکز میانمار نه‌تنها ویرانی گسترده‌ای به‌جا گذاشت، بلکه آثاری تاریخی را از دل خاک بیرون کشید که از چشم زمان پنهان مانده بودند. با نمایان شدن ویرانه‌هایی ناشناخته، باستان‌شناسان از کشف احتمالی کاخ آبی دوران پادشاهی کونباونگ خبر می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، در پی زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۷.۷ ریشتر که در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ (۲۸ مارس) مرکز میانمار را لرزاند، هزاران نفر جان باختند و خرابی‌های گسترده‌ای به‌وجود آمد. بااین‌حال، شکاف‌های عمیق و فرونشست‌هایی که در اثر این زمین‌لرزه در منطقه به‌وجود آمد، به نمایان شدن سازه‌هایی انجامید که پیش‌تر مدفون و ناشناخته بودند.
گزارش‌های محلی در نزدیکی شهر تادااو، در حدود ۱۰ کیلومتری جنوب ماندالای، از پدیدار شدن ویرانه‌هایی حکایت دارد که کارشناسان آن را به بقایای احتمالی یک «کاخ آبی» متعلق به دوران سلسله کونباونگ نسبت می‌دهند.
سلسله کونباونگ که با نام امپراتوری سوم برمه نیز شناخته می‌شود، آخرین دودمان سلطنتی میانمار بود که از سال ۱۷۵۲ تا ۱۸۸۵ میلادی بر این سرزمین حکمرانی کرد و سرانجام طی جنگ‌های انگلیس و برمه به‌دست امپراتوری بریتانیا منقرض شد.
به‌گفته کارشناسان، این کاخ به احتمال زیاد در خدمت پایتخت سلطنتی راتناپورا آوا (به‌معنای شهر گوهرها) بوده که از قرن چهاردهم تا نوزدهم، مقر قدرت چندین پادشاهی متوالی در برمه بوده است. این شهر تاریخی که در منطقه اینوا، در شمال تادااو واقع شده، بار‌ها در طول تاریخ ویران و بازسازی شده و نهایتا پس از زمین‌لرزه‌های ویرانگر سال ۱۸۳۹ میلادی برای همیشه متروک شده است.
بقایای پدیدارشده شامل سازه‌های زیرین، پله‌کان‌ها و نشانه‌هایی از تالار‌های تشریفاتی است که به‌طور چشمگیری با نقاشی‌ها و توصیفاتی که در دست‌نوشته‌های کهن برگ‌نخل آمده، همخوانی دارد.
کارشناسان بر این باورند که این کشف، دریچه‌ای نادر به گذشته باشکوه سلطنتی میانمار گشوده و می‌تواند نویدبخش کشفیات بیشتر باستان‌شناختی در مناطق آسیب‌دیده از زمین‌لرزه باشد.