همزمان با نیمه ماه مبارک رمضان آیین مذهبی ـ سنتی «هور بابایی» در آران و بیدگل برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ این آیین برای تشویق کودکان برای شرکت در «آئین روزه‌داری» در شب چهاردهم و بویژه در شب میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) در آران و بیدگل برگزار می‌شود.
برگزاری این آیین سنتی در شب میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) در آران و بیدگل به عنوان نمادی از سنت حسنه انفاق و دعوت به کریمانه زیستن است.
این آئین نوعی تشویق کودکان به روزه‌داری است و بسیاری از اهالی منطقه معتقدند که در شب‌های ماه مبارک رمضان، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) به در خانه جد بزرگوارشان رفته و سوره نود و یکم قرآن (سوره شمس) را با صدا و آهنگی خوش قرائت می‌کردند و بعد از خواندن سوره، جد و پدر گرامی‌شان و تمام مسلمانان را دعا می‌فرمودند، آن‌گاه پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین برای خوشحالی و تشویق ایشان مقداری خوراکی به آنها می‌دادند و این آئین نشانه‌ای از هم‌سویی با رفتار حسنین (ع) است.
گروهی از کودکان و نوجوانان طبق قرار قبلی بین خودشان، بعد از افطار در مکانی مشخص جمع شده و بنا به رأی، یک نفر صندوق‌دار و یک نفر میان‌دار انتخاب کرده و پس از فرستادن سه صلوات بلند که معنای خبری دارد به راه می‌افتند و در کوچه‌های شهر به گردش درآمده و نیاز خود را طلب می‌کنند.
در این مراسم میان دار حکم تک‌خوان را دارد و صندوق‌دار اجناس داده شده را که اکثراً پول و خوراکی است جمع می‌کند.
جمع بچه‌ها در پاسخ به هر بیتی که تک‌خوان ادا می‌کند، پاسخ می‌دهند: «هور بابا، هور بابا» و بعد از خواندن این اشعار میان‌دار دعا می‌کند و با آمین گفتن همه، جمع دوباره راه افتاده و به کوچه دیگر می‌رود.
نوع واکنش کودکانه همراه با سماجت در این آئین برای دریافت نذر و نیاز از صاحب‌خانه‌ها جلب توجه می‌کند، چراکه وقتی پاسخ دریافت نمی‌کنند در شعر خود اسم صاحب‌خانه را می‌آورند.
این سنت هوربابایی ویژه هر شب ماه رمضان در آران و بیدگل با جایگزینی «سوره شمس» در متن پارسی آواز‌ها است که بچه‌ها برای پاسخ، لفظ هوربابا و یا هجای کشیده آخر آیه‌ها را تکرار می‌کنند، این تکرار نوعی ریتم را در خود دارد.
در پایان این آئین آنچه که به دست آمده و در نزد صندوق‌دار جمع شده به‌طور مساوی بین خود تقسیم کرده و به خانه ها‌یشان بر می‌گردند.
اهالی آران و بیدگل با توجه به اعتقاد مذهبی که شب نیمه ماه رمضان حسنین (ع) در سنین کودکی به منزل پیامبر (ص) می‌رفته‌اند و از جد بزرگوارشان هدیه‌ای می‌گرفتند؛ پس از رؤیت ماه کامل (بدر) رمضان با تبریک میلاد امام حسن (ع) که کریم اهل بیت (ع) نامیده می‌شود به در خانه‌ها می‌روند و بزرگان و متمکنین شهر را به کریمانه زیستن دعوت می‌کنند و شعر می‌خوانند. بعد از خواندن اشعار میان‌دار برای صاحب‌خانه دعا می‌کند و بچه‌ها آمین می‌گوید.