این روزها، دانشجویان اصفهانی با سفر به راهیان نور، نغمه سرخ حماسه را نجوا میکنند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ دانشجویان راهی دیاری شدهاند که حالا پس از گذشت سالها هنوز بوی شهادت میدهد، رایحه کربلا و عطر دلدادگی.هنوز از آن سوی خاکریزها فریاد غیورانه الله اکبر را میشنوند. صدای غرش توپ و تانک را.
هنوز از هویزه زمزمههای شبانه شهید علم الهدی میآید؛ سرزمینی که غریبانه سر ۱۲۰ دانشجوی مبارز و مظلوم زیر شنیهای تانک له شد و شهادت یعنی همین، یعنی سوختن، یعنی آتش، یعنی گلولهای از فاصله هزار متری شلیک شد، به حلقومی اصابت کرد و سپس پیکری خونین زمین تشنه جنوب را از شجاعت و مردانگی اش سیراب کرد.
سخن دانشجویان در این سفر همین است: چگونه این شجاعتها، این رشادتها و این سوختنها را از یادببریم؟
چگونه در شهر آسوده خاطر باشیم و در روزمرگیها غرق شویم و این از خودگذشتگیها را به باد فراموشی بسپاریم؟
چگونه زمزمههای یا حسین (ع) و یا زهرا (س) رزمندگان در عملیات کربلای پنج، سنگینترین و گستردهترین عملیات دفاع مقدس را از یاد ببریم؟
چگونه مرور نکنیم قداستِ سرزمین شلمچه-این قطعهای از بهشت را – آنجا که به خون پاک سه هزار مجروح و شهید کربلای پنج آغشته شد؟
سخن دانشجویان این است خون شهیدان حق الناس است، با این حق بزرگی که به گردن تک تکِ ماست، چه خواهیم کرد؟!
نگارنده:مرضیه قاسمی