غلامرضا رهبر نخستین گزارشگر شهید صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران است که روز ۲۱ دی ماه سال ۱۳۶۵ به شهادت رسید.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آبادان؛ غلامرضا رهبر خبرنگار و نماینده صداوسیما در قرارگاه خاتم الانبیا، نوح و کربلا در سال ۱۳۳۶ در آبادان متولد شد و در ۲۱ دی ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.
شهید غلامرضا رهبر از سال ۱۳۵۸ فعالیت خود را در صدا و سیمای مرکز آبادان و رادیو نفت آغاز کرد و در سمت «مدیر خبر» رادیو آبادان و نماینده صدا و سیما در قرارگاه خاتم الانبیأ (ص) در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور شروع به انعکاس پیروزی‌های رزمندگان اسلام کرد.
در دوران جنگ تحمیلی، با حضور در جبهه‌های جنگ و زیر بارش توپ و خمپاره، کار خود را به خوبی انجام داد و ایثارگری رزمندگان را می‌نگاشت.
از همان کودکی به گویندگی علاقه داشت و در سنین کودکی برنامه کودک رادیو نفت آبادان را اجرا می‌کرد. از کودکی مورد علاقه‌ی خاص پدر و در سفر‌های خارج از کشور همراه وی بود که در همین راستا بسیار تجربه اندوخت و با واقعیات بسیار آشنا شد. پس از دوران تحصیل و اخذ مدرک دیپلم به خدمت سربازی رفت و به قول خود او در این دوران بود که ساخته شد. خدمت سربازیش مصادف بود با اوج گیری نهضت شکوهمند انقلاب اسلامی . در عنفوان جوانی راه خود را یافت و اقدام به نشر افکار و خط مشی مکتب اسلام در پاگان نمود. او با بیان قاطع و رسایی که داشت توانست عده‌ی زیادی را در امر اسلام و خداشناسی جذب و توجیه کند.
شهید رهبر تا جایی که در توان داشت می‌کوشید از هر راهی برای پیروزی انقلاب و شکست رژیم پهلوی استفاده نماید به همین منظور گاهی فقط برای شرکت در راهپیمائی‌هایی که بسیار مهم تلقی می‌شدند از آبادان به اهواز می‌آمد. در تاریخ ۲۵/۱۲/۱۳۵۸ به عنوان گزارشگر در صدا و سیما مشغول به کار شد. او همواره در فکر بود که مبادا اتحاد و جانفشانی‌های مردم و فداکاری‌ها و ایثارگری‌های آنان در دوران انقلاب پس از انقلاب از یاد برود لذا از صحنه‌های تظاهرات مردم آبادان، از صحنه‌هایی که سربازان رو در روی صف تظاهرکنندگان قرار داشتند عکس می‌گرفت.
همیشه مدافع انقلاب و جنگ و اهداف آنان بود فقط خدا و احکام اسلام را می‌شناخت و از هیچ کس و هیچ چیز به خود هراسی راه نمی‌داد به گفته‌ی یکی از همرزمانش وقتی حس کرد مورد توجه مردم قرار گرفت قبل از ارسال گزارش‌های جنگ آیه‌ای را که حضرت یوسف علیه السلام می‌خواند تلاوت می‌کرد که می‌گفت: اللهم انی اعوذ بک من نفسی ان النفس…