بر اساس آمار‌های بانک جهانی هر کشوری که برای هر یک از شهروندانش در سال کمتر از هزار متر مکعب آب قابل شرب داشته باشد با کمبود آب مواجه است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از پکن، بر اساس آمار‌های بانک جهانی هر کشوری که برای هر یک از شهروندانش در سال کمتر از هزار متر مکعب آب قابل شرب داشته باشد با کمبود آب مواجه است. ایران یکی از این کشورهاست و ۱۱ استان چین هم به مانند ایران کم آب هستند که چین را در دسته کشور‌های کم آب قرار می‌دهد.
چین با دارا بودن ۱میلیارد و چهارصد میلیون نفر جمعیت برای تامین آب مورد نیاز خود در طی ۱۰ سال گذشته بیش از شصت میلیارد دلار هزینه کرده است.
دولت چین با اجرای این طرح‌ها امیدوار است از کمبود آب در مناطق شمالی کشورش کاسته شود. این مناطق یک پنجم آب شیرین چین را در خود جای میدهند ولی از طرفی این مناطق دو سوم زمین‌های زراعی چین را نیز دارند.
از انجاییکه انتقال آب از مناطق جنوبی چین به استان‌های شمالی چین از دیدگاه کارشناسان درمان کم آبی محسوب نمی‌شود بنابراین آنها علاوه بر انجام این کار مدیریت و شیوه مصرف درست آب در بخش خانگی را درمان و جبران این کمبود عنوان می‌کنند.
چین به همین منظور در سال‌های اخیر با بالابردن قیمت آب شرب و مصرفی خانوار سعی کرده است که مصرف خانوار‌ها را کم کند.
جدا از بالا بردن قیمت اب مصرفی خانوار‌ها، فرمول‌های دیگری را نیز برای مدیریت مصرف خانوار‌ها در نظر گرفته است و در واقع آب را دسته بندی کرده‌اند.
دولت چین برای صرفه جویی در مصرف آب چهار نوع آب در اختیار شهروندان قرارمی دهد.
آب شرب. آب غیر قابل شرب که این آب خود سه سه نوع عرضه می‌شود. آب سرد که برای مصارف عادی روزمره است. آب گرم که د حمام و آشپزخانه مصرف دارل و آب مخصوص دستشویی‌ها که در سیفون‌ها بکار برده می‌شود.
علاوه برآب اشامیدنی که بسته به کیفیتش لیتری یک تا دو یوآن قیمت دارد، آب‌های لوله کشی هم قیمت‌های متفاوتی دارند.
آب درچین کیلویی عرضه و هزینه آب خانوار‌ها بصورت وزنی محاسبه می‌شود.
آب گرم که برای استحمام و شستشو کاربرد دارد از طریق لوله کشی تامین می‌شود و قیمت هر تن آب گرم در پکن ۳۵ یوان است. برای استفاده از این آب باید کارت‌های اعتباری که در داخل کنتور آب گرم قرار می‌گیرد را شارژ کرد.
دولت برای کاهش هزینه‌های سوخت به منظور گرم کردن آب، در هر محله مخازن بزرگ آب قرار داده و از آنجا آب گرم را به خانوار‌های آن محله منتقل می‌کند.
آب سرد هم که باز برای حمام و شستشو مورد استفاده قرار می‌گیرد کمی ارزانتر از آب گرم است هر تن از این نوع آب به بهای ۲۵ یوان فروخته می‌شود. این آب اصلا قابل شرب نیست.
این نوع آب هم از طریق لوله کشی به منازل صادر می‌شود و دارای کنتور جداگانه است که همانند کنتور آب گرم باید هزینه آن را از قبل پرداخت کرد.
آب سیفون و فاضلاب هم فقط برای سیفون توالت‌ها کاربرد دارد و از طریق کنتور و لوله کشی جداگانه‌ای به منازل فرستاده می‌شود هزینه هر تن از این آب نیز ۵ یوان است.
علاوه مصارف خانگی بر مصرف آب در بخش صنعت در کشاورزی هم به شدت نظارت می‌شود.
در کشاورزی مدرن چین، میزان مصرف آب با دقت بالایی اندازه گیری می‌شود. به عنوان مثال
دربرخی باغ‌ها برای هر درخت یک شناسنامه تهیه می‌شدد که مصرف آب هر درخت بصورت مجزا درآن قیدمی شود؛ بنابراین کشاورزان قادرخواهند بود میزان مصرف آب هر درخت را محاسبه کنند و باتوجه به میزان باردهی بدانند که آیا این میزان مصرف آب مقرون به صرفه بوده یا نه.
چین کشور کم آبی است و بخش زیادی از مساحت این کشور طبیعتی خشک و بیابانی دارد. تامین اب جمعیتی یک میلیارد و چهارصد میلیون نفری هم یک چالش بزرگ است. اما به نظر می‌رسد چینی‌ها با رعایت الگوی مصرف از عهده آن برآمده‌اند.